အ၀င္မွာ ရိုက္ထားတဲ့ ၁၀၁ အလွ
လုိခ်င္စရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ ေစ်းဆုိင္ေတြေပ့ါ
အေပၚတက္ဖုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္ရတဲ့ ေကာင္တာပါ။
၈၉ ထပ္ကေန ထုိင္ေပျမိဳ႔ကို ျမင္ရပံု
နည္းနည္းေလးေမွာင္ခါစ ထုိင္ေပအလွ
၁၀၁ မွာတပ္ဆင္ထားတဲ့ ဓါတ္ေလွခါးရဲ့ ပံုစံငယ္ေလးပါ။
To witness the world's largest wind damper in a clothes distance
ညဘက္မီးထြန္းထားေတာ့လဲ တမ်ိဳးေလးလွပါတယ္
Guinness Record-breaking hight-speed pressurized elevators, 1010 meters/min. Only 37 seconds to reach the 89th floor.
၂၈.၁.၂၀၀၉
ဒီေန႔ေတာ့ ထုိင္၀မ္ရဲ့ အျမင့္ဆံုးတုိက္လဲျဖစ္သလို အရင္ႏွစ္ေတြက ကမၻာရဲ့ အျမင့္ဆံုးတုိက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၀၁ အေဆာက္အဦးကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ဒူဘိုင္းက ၁၀၁ ထက္ျမင့္တဲ့အေဆာက္အဦးကို ေဆာက္ေနတယ္လို႔သိရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးထဲကို ၀င္လုိက္တာနဲ႔ လင္းထိန္ေနတဲ့ မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ ကမၻာနာမည္ၾကီး ဘရမ္းေတြကိုေရာင္းတဲ့ အေရာင္းဆုိင္ေတြကလည္း လုိခ်င္စရာ မ်က္စိက်စရာၾကည့္ပါပဲ။ ေျမညီကေန ၅ ထပ္အထိကို မည္သူမဆုိ အခမဲ့ ၀င္ေရာက္နုိင္ပါတယ္။ ၄ ထပ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သစ္ပင္ေလးေတြ ထုိင္ခံုေလးေတြနဲ႔ အနားယူဖုိ႔ လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေဘးပတ္လည္မွာေတာ့ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးေတြကလည္း ခ်စ္စရာ တမူထူျခားပါတယ္။
၁၀၁ ရဲ့ အေပၚထပ္ကို တက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးစီးဖို႔ လက္မွတ္၀ယ္ရပါတယ္။ ဓါတ္ေလွခါးကေတာ့ ကမၻာ့အျမန္ဆံုးဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာထားပါတယ္။ ႏွင္းနဲ႔ မာမားလဲ အေပၚကိုတက္ဖုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္တာ လူမ်ားေနတာနဲ႔ မိနစ္ ၃၀ နီးပါးတန္းစီလို္က္ရပါတယ္။ ပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္လဲ နုိင္ငံတကာဧည့္သည္ေတြအျပင္ ထိုင္၀မ္နုိင္ငံသားေတြပါဆုိေတာ့ လူေတြအရမ္းမ်ားေနပါတယ္။ အရင္တုန္းက လက္မွတ္ခက ထုိင္၀မ္ေဒၚလာ ၃၅၀ လို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ ၄၀၀ သတ္မွတ္ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ကေလးလက္မွတ္ကေတာ့ ထုိင္၀မ္ေဒၚလာ ၃၇၀ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ လက္မွတ္၀ယ္တဲ့အခါ ဓါတ္ေလွခါးစီးဖို႔ မိနစ္ ၄၀ ေလာက္ထပ္ေစာင့္ရမယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ တကယ္လို႔ မေစာင့္နုိင္လုိ႔ မ၀ယ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္လဲရပါတယ္။ ႏွင္းတုိ႔ကေတာ့ တက္မယ္ဆုိၿပီး ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အတြက္ ၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္္တၾကိမ္ ရပ္ေစာင့္လိုက္ရျပန္ပါတယ္။ မိနစ္ ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရပ္ေစာင့္ၿပီးတာနဲ႔ ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ အေပၚကို တက္ၾကပါတယ္။ ဓါတ္ေလွခါးက ပံုမွန္ထက္ကို ပိုက်ယ္ပါတယ္။ လူ ၂၀ နီးပါးေလာက္ ဆန္႔မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ လူေတြကအရမ္းမ်ားေနေတာ့ ဘယ္ေလာက္ဆန္႔တယ္ဆုိုတာ ေသခ်ာမေမးလိုက္မိပါဘူး။ ဓါတ္ေလွခါးမွာ ရွင္းျပေပးတဲ့ ဂိုက္တေယာက္ပါပါတယ္။ ပံုမွန္ဓါတ္ေလွခါးမွာ ကို္ယ္လုိခ်င္တဲ့အထပ္ကိုႏွိပ္ဖို႔ ခလုပ္ထားတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အခုဘယ္ႏွစ္ထပ္ကိုေရာက္ေနၿပီ အျမန္ႏႈန္းကဘယ္ေလာက္ ဘယ္ႏွစ္စကၠန္႔ၾကာတယ္ဆုိတာေတြအျပင္ ၁၀၁ ပံုစံနဲ႔ ဓါတ္ေလွခါးတက္ေနတဲ့ ပံုစံကိုပါ ျပသထားပါတယ္။ ဂိုက္ကလဲ တရုတ္၊ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ပန္ စတဲ့ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ရွင္းျပပါတယ္။
ဓါတ္ေလွခါးစတက္ၿပီး ၁၀ စကၠန္႔ေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ နားကနည္းနည္းအူလာပါတယ္။ ၅ ထပ္ကေန ၈၉ ထပ္အထိ ၃၇ စကၠန္႔ပဲၾကာပါတယ္။ သူရဲ့အျမန္ႏႈန္းကေတာ့ ၁၀၁၀ မီတာ/မိနစ္ပါ။ အေပၚေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မီးေရာင္မွိန္မွိ္န္ေလးထြန္းေပးထားပါတယ္။ ေကာ္ဖီဆုိင္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းအေရာင္းဆုိင္ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုလုပ္ေပးတဲ့ ဓါတ္ပံုဆုိုင္လည္းရွိပါတယ္။ ေလးဘက္စလံုးမွာ ေအာက္ကုိၾကည့္ဖို႔အတြက္ မွန္ေျပာင္းေတြ တပ္ေပးထားပါတယ္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကေန ထုိင္ေပျမိဳ႔ရဲ့ ရႈခင္းကို ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ ၁၀၁ မွာတပ္ဆင္ထားတဲ့ ဓါတ္ေလွခါးရဲ့ ပံုစံငယ္ကိုလည္း ျပသထားပါတယ္။ အဲဒီကေန ဓါတ္ပံုေတြရိုက္လို႔ၿပီးေတာ့ ၉၀ ၉၁ ထပ္ကို တက္မယ္ေျပာေတာ့ မာမားက ေျခေထာက္နာေနလို႔ မတက္ပါေတာ့နဲ႔ဆုိလို႔ ၈၈ ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာၾကပါတယ္။ အသြားတုန္းကေတာ့ ၈၉ ထပ္အထိ ဓါတ္ေလွခါးက ေရာက္ေပမယ့္ အျပန္မွာေတာ့ ၈၈ ထပ္ကေန ျပန္ဆင္းရပါတယ္။ ၈၈ ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့ The world's largest wind damper ကို၀င္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ တကယ္ကိုပဲ ၾကီးမားသလို သံမဏိၾကိဳးေတြ သူ႔ကိုေထာက္ထားတဲ့ ေဒါက္ေတြကလည္း အၾကီးၾကီးပါပဲ။
အဲဒီကေန လက္ေဆာင္ပစၥည္းအေရာင္းဆုိင္ေတြ လက္၀တ္ရတနာအေရာင္းဆုိင္ေတြကို ျဖတ္ၿပီး ျပန္ဆင္ဖို႔အတြက္ တခါထပ္ေစာင့္ရျပန္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေစာင့္ၿပီးေတာ့မွ ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းလာၾကပါတယ္။အဆင္းၾကေတာ့ နည္းနည္းေလး ပိုေႏွးပါတယ္။ ၈၈ ထပ္ကေန ၅ ထပ္အထိကုိ စကၠန္႔ ၄၀ ၾကာပါတယ္။ ေပၚတက္ဖု႔ိ တန္းစီတာနဲ႔ ေအာက္ကုိျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ၃ နာရီနီးပါေလာက္ ၾကာသြားပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ အျမင့္ဆံုးဆုိတဲ့တုိက္အေပၚကို ေရာက္ဖူးသြားပါၿပီ။
ဒီေန႔ေတာ့ ထုိင္၀မ္ရဲ့ အျမင့္ဆံုးတုိက္လဲျဖစ္သလို အရင္ႏွစ္ေတြက ကမၻာရဲ့ အျမင့္ဆံုးတုိက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၁၀၁ အေဆာက္အဦးကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ဒူဘိုင္းက ၁၀၁ ထက္ျမင့္တဲ့အေဆာက္အဦးကို ေဆာက္ေနတယ္လို႔သိရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးထဲကို ၀င္လုိက္တာနဲ႔ လင္းထိန္ေနတဲ့ မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ ကမၻာနာမည္ၾကီး ဘရမ္းေတြကိုေရာင္းတဲ့ အေရာင္းဆုိင္ေတြကလည္း လုိခ်င္စရာ မ်က္စိက်စရာၾကည့္ပါပဲ။ ေျမညီကေန ၅ ထပ္အထိကို မည္သူမဆုိ အခမဲ့ ၀င္ေရာက္နုိင္ပါတယ္။ ၄ ထပ္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သစ္ပင္ေလးေတြ ထုိင္ခံုေလးေတြနဲ႔ အနားယူဖုိ႔ လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေဘးပတ္လည္မွာေတာ့ ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးေတြကလည္း ခ်စ္စရာ တမူထူျခားပါတယ္။
၁၀၁ ရဲ့ အေပၚထပ္ကို တက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးစီးဖို႔ လက္မွတ္၀ယ္ရပါတယ္။ ဓါတ္ေလွခါးကေတာ့ ကမၻာ့အျမန္ဆံုးဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာထားပါတယ္။ ႏွင္းနဲ႔ မာမားလဲ အေပၚကိုတက္ဖုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္တာ လူမ်ားေနတာနဲ႔ မိနစ္ ၃၀ နီးပါးတန္းစီလို္က္ရပါတယ္။ ပိတ္ရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္လဲ နုိင္ငံတကာဧည့္သည္ေတြအျပင္ ထိုင္၀မ္နုိင္ငံသားေတြပါဆုိေတာ့ လူေတြအရမ္းမ်ားေနပါတယ္။ အရင္တုန္းက လက္မွတ္ခက ထုိင္၀မ္ေဒၚလာ ၃၅၀ လို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ ၄၀၀ သတ္မွတ္ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ကေလးလက္မွတ္ကေတာ့ ထုိင္၀မ္ေဒၚလာ ၃၇၀ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ လက္မွတ္၀ယ္တဲ့အခါ ဓါတ္ေလွခါးစီးဖို႔ မိနစ္ ၄၀ ေလာက္ထပ္ေစာင့္ရမယ္လို႔ ေျပာျပပါတယ္။ တကယ္လို႔ မေစာင့္နုိင္လုိ႔ မ၀ယ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္လဲရပါတယ္။ ႏွင္းတုိ႔ကေတာ့ တက္မယ္ဆုိၿပီး ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့အတြက္ ၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္္တၾကိမ္ ရပ္ေစာင့္လိုက္ရျပန္ပါတယ္။ မိနစ္ ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရပ္ေစာင့္ၿပီးတာနဲ႔ ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ အေပၚကို တက္ၾကပါတယ္။ ဓါတ္ေလွခါးက ပံုမွန္ထက္ကို ပိုက်ယ္ပါတယ္။ လူ ၂၀ နီးပါးေလာက္ ဆန္႔မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ လူေတြကအရမ္းမ်ားေနေတာ့ ဘယ္ေလာက္ဆန္႔တယ္ဆုိုတာ ေသခ်ာမေမးလိုက္မိပါဘူး။ ဓါတ္ေလွခါးမွာ ရွင္းျပေပးတဲ့ ဂိုက္တေယာက္ပါပါတယ္။ ပံုမွန္ဓါတ္ေလွခါးမွာ ကို္ယ္လုိခ်င္တဲ့အထပ္ကိုႏွိပ္ဖို႔ ခလုပ္ထားတဲ့ေနရာမွာေတာ့ အခုဘယ္ႏွစ္ထပ္ကိုေရာက္ေနၿပီ အျမန္ႏႈန္းကဘယ္ေလာက္ ဘယ္ႏွစ္စကၠန္႔ၾကာတယ္ဆုိတာေတြအျပင္ ၁၀၁ ပံုစံနဲ႔ ဓါတ္ေလွခါးတက္ေနတဲ့ ပံုစံကိုပါ ျပသထားပါတယ္။ ဂိုက္ကလဲ တရုတ္၊ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ပန္ စတဲ့ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ရွင္းျပပါတယ္။
ဓါတ္ေလွခါးစတက္ၿပီး ၁၀ စကၠန္႔ေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ နားကနည္းနည္းအူလာပါတယ္။ ၅ ထပ္ကေန ၈၉ ထပ္အထိ ၃၇ စကၠန္႔ပဲၾကာပါတယ္။ သူရဲ့အျမန္ႏႈန္းကေတာ့ ၁၀၁၀ မီတာ/မိနစ္ပါ။ အေပၚေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မီးေရာင္မွိန္မွိ္န္ေလးထြန္းေပးထားပါတယ္။ ေကာ္ဖီဆုိင္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းအေရာင္းဆုိင္ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုလုပ္ေပးတဲ့ ဓါတ္ပံုဆုိုင္လည္းရွိပါတယ္။ ေလးဘက္စလံုးမွာ ေအာက္ကုိၾကည့္ဖို႔အတြက္ မွန္ေျပာင္းေတြ တပ္ေပးထားပါတယ္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကေန ထုိင္ေပျမိဳ႔ရဲ့ ရႈခင္းကို ေတြ႔နုိင္ပါတယ္။ ၁၀၁ မွာတပ္ဆင္ထားတဲ့ ဓါတ္ေလွခါးရဲ့ ပံုစံငယ္ကိုလည္း ျပသထားပါတယ္။ အဲဒီကေန ဓါတ္ပံုေတြရိုက္လို႔ၿပီးေတာ့ ၉၀ ၉၁ ထပ္ကို တက္မယ္ေျပာေတာ့ မာမားက ေျခေထာက္နာေနလို႔ မတက္ပါေတာ့နဲ႔ဆုိလို႔ ၈၈ ထပ္ကို ျပန္ဆင္းလာၾကပါတယ္။ အသြားတုန္းကေတာ့ ၈၉ ထပ္အထိ ဓါတ္ေလွခါးက ေရာက္ေပမယ့္ အျပန္မွာေတာ့ ၈၈ ထပ္ကေန ျပန္ဆင္းရပါတယ္။ ၈၈ ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့ The world's largest wind damper ကို၀င္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ တကယ္ကိုပဲ ၾကီးမားသလို သံမဏိၾကိဳးေတြ သူ႔ကိုေထာက္ထားတဲ့ ေဒါက္ေတြကလည္း အၾကီးၾကီးပါပဲ။
အဲဒီကေန လက္ေဆာင္ပစၥည္းအေရာင္းဆုိင္ေတြ လက္၀တ္ရတနာအေရာင္းဆုိင္ေတြကို ျဖတ္ၿပီး ျပန္ဆင္ဖို႔အတြက္ တခါထပ္ေစာင့္ရျပန္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးေစာင့္ၿပီးေတာ့မွ ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းလာၾကပါတယ္။အဆင္းၾကေတာ့ နည္းနည္းေလး ပိုေႏွးပါတယ္။ ၈၈ ထပ္ကေန ၅ ထပ္အထိကုိ စကၠန္႔ ၄၀ ၾကာပါတယ္။ ေပၚတက္ဖု႔ိ တန္းစီတာနဲ႔ ေအာက္ကုိျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ၃ နာရီနီးပါေလာက္ ၾကာသြားပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ အျမင့္ဆံုးဆုိတဲ့တုိက္အေပၚကို ေရာက္ဖူးသြားပါၿပီ။
4 comments:
ထိုင္၀မ္ကို တစ္ခါေလာက္ေတာ့ လာလည္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါအံုးမယ္။ လည္စရာ ပတ္စရာေတြ စကၤာပူထက္ မ်ားတယ္ဆိုတာ သိထားရေပမယ့္ တရုတ္စကား မေျပာတတ္ေတာ့ အခက္ေတြ႕ပါတယ္။
လာလည္မယ္..
အပၚဆံုးထိ လိုက္ပို႔ရမယ္ေနာ္.. း-)
ခုေတာ့ wind damper ၾကီးကို ေငးရံုပဲ ေငးလိုက္ရတယ္။
ျမင္ႏုိင္သေလာက္ မ်က္စိတဆံုး ၾကည့္သြား ပါတယ္။ မွ်ေ၀ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္။
ထိုင္၀မ္ကို မေရာက္ဖူးေပမယ့္ same batch သူငယ္ခ်င္းေတြ ႐ွိပါတယ္.. Dr. ေအးၾကဴ တဲ့.. ေတြ႔ဖို႔မလြယ္ကူေပမယ့္ ေတြ႔မ်ားေတြ႔ခဲ့ရင္ ေက်းဇူးျပဳျပီး ေျပာျပေပးေစလိုပါတယ္.. ေက်ာင္းျပီးကထဲက ကြဲသြားလို႔ပါ.. ေက်းဇူးပါေနာ္..
Post a Comment