အိမ္ျပန္ခရီး

ေတာင္ေပၚမွာ တစ္ညတာ အနားယူအိပ္စက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ခင္းမွာေတာ့ အိမ္ျပန္ခရီးကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။ မူလအစီအစဥ္အရဆိုရင္ ေတာင္ေပၚေနတုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဓေလ့ကို သြားေရာက္ေလ့လာမွာပါ။ အခုေတာ့ မိုးေတြကရြာေနၿပီး ေတာာင္တက္လမ္းကက်ဥ္းၿပီး အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့အတြက္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေတာင္ေပၚကျပန္ဆင္းလာၾကပါတယ္။ မေန႔က ေတာင္ေပၚတက္လာတုန္းက လမ္းကေကာင္းေနေပမယ့္ ညကရြာတဲ့ မိုးအရွိန္ေၾကာင့္ တစ္ေနရာ ေရာက္ေတာ့ ေတာင္ၿပိဳထားလို႔ လမ္းပိတ္ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ ထိုင္၀မ္မွာက မိုးၾကီးၿပီဆိုရင္ ေတာင္ၿပိဳတတ္ပါတယ္။ အျပန္ခရီးရဲ့ ဒုတိယ စီအစဥ္ျဖစ္တဲ့ ကစားကြင္းကို သြားဖို႔ ဦးတည္ၾကပါတယ္။ ႏွင္းတို႔သြားမယ့္ ကစားကြင္းကေတာ့ Yamay Island နဲ႔ Mala Bay ကိုပါ။ ကစားကြင္းေတြဆီကို သြားဖို႔အတြက္ ေလွကားထစ္ေတြကို တက္ၿပီးတာနဲ႔ အရင္ဆံုး အရုပ္ၾကီး ႏွစ္ရုပ္ကိုေတြ႔ရပါတယ္။ Yamay Island ကေတာ့ ဘယ္ဘက္ျခမ္းမွာရွိၿပီး Mala Bay ကေတာ့ ညာဘက္ျခမ္းက ကုန္းျမင့္ေလးေပၚမွာ ရွိပါတယ္။

Yamay Island ကေတာ့ ကုန္းေပၚမွာ ကစားတဲ့ အရာေတြအစံုအလင္ ရွိပါတယ္။ ၀င္ေၾကးေပးၿပီးတာနဲ႔ အထဲမွာ မိမိစိတ္ၾကိဳက္ ဘယ္အရာကိုမဆို ၀င္ေရာက္ကစားလို႔ရပါတယ္။ Mala Bay ကေတာ့ ေရထဲမွာ ေဆာ့ကစားတဲ့ေနရာပါ။ Yamay Island နဲ႔ Mala Bay အတြက္ ၀င္ေၾကးကို တစ္ခုခ်င္းစီခြဲေပးရပါတယ္။ Yamay Island မွာ ကစားခ်င္တဲ့လူက အဲဒီတစ္ခုထဲအတြက္ပဲ ေပးၿပီး၀င္ကစားလို႔ရပါတယ္။ အဲ Mala Bay မွာပါ ၀င္ကစားခ်င္ရင္ေတာ့ ၀င္ေၾကးသပ္သပ္ ထပ္ေပးရပါတယ္။ Mala Bay မွာေရစားမယ္ဆိုရင္ ေရကူး၀တ္စံု အျပည့္အစံု၀တ္ထားမွ ေရထဲေပးဆင္းပါတယ္။ ေရကူး၀တ္စံုပါမသြားတဲ့ ႏွင္းတို႔ေတြ ေရထဲဆင္းၿပီး ကစားခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ ကစားကြင္းထဲေရာက္ေတာ့ ၀င္၀င္ခ်င္း ေနကပူလာပါတယ္။ အရင္ရက္ေတြက မိုးေတြရြာေနၿပီး ဒီေန႔ ေနပူလာေတာ့ လူကေနရတာ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ ကစားကြင္းထဲေရာက္ၿပီး ေလွ်ာက္လည္ေနတုန္း မိုးကျပန္ရြာလာပါေရာ။ အဲဒီမွာတင္ မိုးရြာလိုက္ ေနပူလိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားပါတယ္။ ညေန ၃း၃၀ ေလာက္မွာ ကားေပၚကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ လူက ႏံုးေနပါတယ္။ ကစားကြင္းထဲမွာ ကစားတာေရာ ေနပူလိုက္မိုးရြာလိုက္ ရာသီဥတုဒဏ္ ခံလိုက္ရတာေရာေပါင္းၿပီး အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေနမေကာင္းတာေလးကို ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္။

ဒါကေတာ့ Mala Bay ပါ။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္အတုလုပ္ထားတာပါ။ ေရလိႈင္းေတြကအစ ပင္လယ္ျပင္က လိႈင္းအတိုင္း ျပဳလုပ္ထားတာပါ။ ေရလိႈင္းအတက္အက်ကို ေနာက္ကဖြင့္ထားတဲ့ တီးလံုးကို နားေထာင္ၿပီးသိနုိင္ပါတယ္။ တီးလံုးရပ္သြားရင္ေတာ့ လိႈင္းေတြလဲ ၿငိမ္သြားပါတယ္။

ဒါကေတာ့ Yamay Island ပါ။

ေတာင္ေပၚမွာ တစ္ညတာ

အခန္းအျပင္ကေနျမင္ရပံု

ႏွင္းတို႔တည္းခိုရာေနရာ
SPA

ဒီမွာေရစိမ္ၾကတယ္

ဒုတိယေန႔ညကိုေတာ့ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးက ဟိုတယ္တစ္ခုမွာ ညအိပ္ၾကပါတယ္။ ေတာင္တက္လမ္းကေလးကို တက္လာတဲ့အခါ ကေလာ ေတာင္ၾကီးဘက္ကို သြားတဲ့အခါ ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ျပန္လည္သတိရမိပါတယ္။ ေတာင္ေစာင္းေတြမွာ ေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ေတြ ဟိုတယ္ေတြကို ေတြ႕ရတာ တစ္မ်ိဳးေလး အျမင္ဆန္းေနပါတယ္။ ေတာင္က်ေရေတြကို စနစ္တက် ေျမာင္းလုပ္ၿပီး ေခ်ာင္းထဲကို စီးေအာင္ျပဳလုပ္ေပးထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ေတာင္ေပၚျမိဳ႕ေလးဆုိေပမယ့္ အရမ္းၾကီး ျမင့္မားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ထိုင္ေပမွာ ကားေတြလူေတြ စက္ရံုေတြနဲ႔ ရႈပ္ရႈတ္ခပ္ေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကေန အခုလို ေတာေတာင္ စိမ္းစိုၿပီး သဘာ၀ရဲ့ ေက်းငွက္အသံ ေတာင္က်ေရစီးသံေလးေတြကိုၾကားရတာ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေစပါတယ္။ အဲဒီဟိုတယ္မွာလဲ တည္းခုိတဲ့လူေတြ အနားယူရင္း ေရပူေရေအး(SPA) စိမ္နုိင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးထားပါတယ္။ ညဘက္ေရာက္ေနေပမယ့္ ႏွင္းတို႔အဖြဲ႔ေတြ SPA သြားၿပီး ေရစိမ္ၾကပါတယ္။ ႏွင္းကေတာ့ မစိ္မ္ဘူး။ ဟီဟီ။။။။။။။ အဲဒီညက ဟိုတယ္ကေကၽြးတဲ့ ထမင္း၀ိုင္းက ၾကာပင္ကထြက္တဲ့ အရာေတြနဲ႔ၾကည့္ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းေတြနဲ႔ ေကၽြးပါတယ္။ ၾကာေစ့ကို ဟင္းခ်က္တယ္။ ၾကာပန္းကို ဟင္းခ်ိဳခ်က္တယ္။ ၾကာဖက္နဲ႔ ထမင္းေပါင္းတယ္။ ၾကာေစ့ကိုပဲ အခ်ိဳပြဲလုပ္ၿပီးေကၽြးပါတယ္။ အဲဒီညကေတာ့ ၾကာပင္ကထြက္တဲ့ အရာေတြနဲ႔ ထမင္းစားခဲ့ရပါတယ္။

ဒုတိယေန႔ခရီးစဥ္

ဒုတိယေန႔အစကေတာ့ ပထမေန႔နဲ႔ ဘာမွမထူးျခားပါဘူး။ မေန႔ကထဲက ရြာေနတဲ့မိုးက တစ္ညလံုးမတိတ္ေသးပဲ မနက္ခင္းအထိကို သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာေနပါတယ္။ မနက္ခင္း သေဘာၤစီးၿပီးသြားရမယ့္ ခရီးစဥ္ကို ဖ်က္လုိက္ရပါတယ္။ ေလေတြမိုးေတြ အရမ္းၾကီးေနတဲ့အတြက္ သေဘာၤဆိပ္ေတြ ေလွဆိပ္ေတြပိတ္တယ္တဲ့ေလ။ အဲဒါနဲ႔ သြားလို႔မရမယ့္အတူ သြားလို႔ရမယ့္ဆီကို သြားရေတာ့တာေပါ့။ ကားေပၚေရာက္လို႔ တီဗီြၾကည့္ေတာ့ တခ်ိဳ႔ၿမိဳ႔ေတြမွာ ေရေတြၾကီးၿပီး လမ္းေတြပ်က္ေနၿပီ။ ႏွင္း တို႔သြားမယ္ဆိုတဲ့ ေနရာတစ္ခ်ိဳ႔မွာလဲ သြားေရးလာေရး ခက္ခဲေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ေကာင္းရံႈ Toong Mao ဟိုတယ္ ကေန မနက္စာစားၿပီး ၈ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကေန ကားစထြက္ၿပီး တနာေက်ာ္ေလာက္ သြားၿပီးတဲ့အခါ Dapeng Bay National Science Area ဆိုတဲ့ေနရာကို ေရာက္ပါတယ္။ ကားေပၚကဆင္းၿပီးသြားၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ gift shop ဆိုင္ေတြလဲပိတ္ထားတာကို ေတြ႔ရသလို ၀န္ထမ္းေတြကိုလဲ မေတြရပါဘူး။ ရံုးဖြင့္ရက္ျဖစ္ေပမယ့္ မုန္တိုင္းသတိေပးခ်က္ရွိရင္ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ ရံုးမတက္ရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး တခ်ိဳ႕အေဆာက္အဦးေတြဟာလဲ ေဆာက္လက္စအျဖစ္ ေတြ႔ရပါတယ္။

Dapeng Bay National Science Area

အဲဒီမွာ ခဏနားၿပီး ဘီယာခ်က္စက္ရံုဆီကို ေလ့လာဖို႔အတြက္ သြားေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ TSINGTAO BEER ထုတ္တဲ့ စက္ရံုကို ၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကပါတယ္။ ဒီဘီယာ ဟာနိုင္ငံတကာ ဘီယာၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဆုတံဆိပ္ေတြရဘူးပါတယ္။ အရည္အေသြးကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းထားတယ္ ဘယ္လိုထုတ္လုပ္တယ္ ဆိုတာေတြကို ပရိုဂ်က္တာတဲ႔ ရွင္းျပပါတယ္။ အဲဒါကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဘီယာေပါင္းခံေနတာေတြ ထုတ္ပိုးေနတာေတြကို သြားေရာက္ေလ့လာၾကပါတယ္။ ဘီယာကို ပုလင္းနဲ႔ေရာ သံဘူးနဲ႔ပါ ထုတ္ပါတယ္။ ဘီယာကို ပုလင္း နဲ႔ သံဘူးထဲကို ျဖည့္တဲ့ စက္ေတြဟာ တစ္မိနစ္ကို ၄၉၀ . ၉၉၀ ေလာက္ထိ ထုတ္နိုင္တဲ့ စက္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္တဲ့အတြက္ ေန႔တို္င္း ပါကင္ထုတ္တာကို မျပဳလုပ္ပါဘူး။ ဒါေတြကို ေလ့လာၿပီးေတာ့ အေရာင္းေကာင္းတာကို သြားေရာက္ၾကပါတယ္။ ေကာင္တာမွာ ဘီယာအစမ္းေသာက္လို႔ရပါတယ္။ ကိုယ္ၾကိဳက္မွ၀ယ္လို႔႔ရပါတယ္။

Tsingtao Beer စက္ရံု

ဘီယာစက္ရံုကေနထြက္လာၿပီးေတာ့ ႏွင္း တို႔အလုပ္က အန္တီတေယာက္ရဲ့ အဖြားအိမ္ကို သြားလည္ၾကပါတယ္။ အိမ္က ကြမ္းသီပင္ေတြၾကားထဲမွာ ေဆာက္ထားတဲ့အတြက္ ေအးခ်မ္းမႈကို ခံစားရပါတယ္။ အန္တီရဲ့ အဖြားဟာ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ၿပီလို႔သိရေပမယ့္ သန္သန္မာမာနဲ႔ ႏွင္းတို႔အဖြဲ႔ကို ထြက္လာၿပီးၾကိဳပါတယ္။ ကြမ္းသီးပင္မွာ ပန္းေတြပြင့္ေနတဲ့အတြက္ ပန္းရနံ႔က ေမႊးၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူးေစပါတယ္။ ေဘးပတ္လည္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ အားလံုးကြမ္းသီးပင္ေတြၾကည့္ေတြ႔ေနရၿပီး သူ႔ျခံနဲ႔သူ ျခံစည္းရိုးေသေသသပ္သပ္ ကာရံထားတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။

ကြမ္းပန္းပြင့္ေနပံု

ကြမ္းျခံေတြထဲမွာ ခဏတာ ေငးေမာၿပီး ခရီးဆက္ထြက္ခဲ့တာ Ten Drums ဆိုတဲ့ ဒရမ္ျပဳလုပ္ပံုႏွင့္ ဒရမ္အေၾကာင္းစုစည္းတင္ျပထားတဲ့ ျပတိုက္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ျမန္မာလိုေျပာရင္ေတာ့ ဗံု လုပ္ပံုေပ့ါ။ အဲဒီျပတိုက္ကို ေရာက္တာနဲ႔ အဲဒီက ဂိုက္ေတြက အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ကို တစ္ေယာက္ လိုက္လံရွင္းျပပါတယ္။ နိုင္ငံအလိုက္ ဗံု တီးတဲ့အခါ ဆက္တင္ျပင္ဆင္တာေတြကို သရုပ္ေဖာ္ျပသထားပါတယ္။ ဗံုကို ကၽြဲသေရနဲ႔ ျပဳလုပ္တာျဖစ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။ သားေရနဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့ ဗံုအျပင္ သစ္သားကို ထြင္းၿပီး ျပဳလုပ္ထားတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဗံုနဲ႔ တြဲဖက္ၿပီး တီးခတ္တဲ့ တူရိယာေတြကိုလဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကို္ယ္တိုင္၀င္ေရာက္ တီးခတ္တဲ့ အခန္းမွာ ဂိုက္ရဲ့ သင္ၾကားေပးမႈနဲ႔ ႏွင္း တို႔ေတြ ကို္ယ္တိုင္ ဗံု၀င္တီးၾကပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ဗံုလဲတီးၿပီးေရာ သူတို႔ျပတိုက္ရဲ့ ဗံုတီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖမႈကို သြားေရာက္ၾကည့္ရႈခံစားၾကပါတယ္။ ဗံုတီးၾကတဲ့သူေတြ အားလံုးဟာ မိန္းကေလးေတြၾကည့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အားနဲ႔ခြန္နဲ႔ တီးခတ္ေနတာကို ၾကည့္ရတာ ေတာ္ရံုလူဆိုမတီးနိုင္ဘူးဆိုတာ သိပါတယ္။ သူတို႔ကိုမၾကည့္ခင္ ကိုယ္တိုင္ ခဏေလး၀င္တီးတာေတာင္ လက္ကနာခ်င္ေနတာ။ သူတို႔လိုသာ တီးရရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္ဘာသာေတြးေနမိပါတယ္။

နွင္းတို႔ကိုယ္တိုင္ ဗံုတီးဖို႔အတြက္ လက္ကြက္

လမ္းမွာၾကာပန္းအထြက္မ်ားၿပီး ၾကာရိုးၾကာစြယ္ ၾကာသီး အစရွိတဲ့ ၾကာပင္ကရတဲ့ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ေရာင္းခ်တဲ့ ေနရာကို ခဏ၀င္ေရာက္ၿပီး ၾကာပင္ကထြက္တဲ့ဟာေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ့ မုန္႔မ်ိဳးစံုႏွင့္ တျခားအရာေတြကို ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရႈရင္း ၀ယ္ယူၾကပါတယ္။ အဲဒီကေန ထြက္လာျပီးေတာ့ တစ္ရက္တာ အိပ္စက္အနားယူမယ့္ ေတာင္ေပၚက ဟိုတယ္ဆီကို ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။

ပထမေန႔ခရီး

ကားေပၚမွာ

အခုသြားတဲ့ ေႏြရာသီခရီးကေတာ့ ႏွင္းတို႔အလုပ္က ႏွစ္စဥ္သြားေနက် ခရီးစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ တႏွစ္နဲ႔တစ္ႏွစ္ သြားတဲ့ေနရာေတြ မတူညီပါဘူး။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေတာင္ပိုင္းရဲ့ နာမည္ၾကီးၿမိဳ႕ ထိုင္၀မ္ရဲ့ ဆိပ္ကမ္းျမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ Kao Hsiung (ေကာင္းရံႈ)လို႔ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႔ကို ဦးတည္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ညအိပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ရင္က်ရင္ေတာ့ ေတာင္ေပၚကၿမိဳ႔ကေလးတစ္ခုမွာ တစ္ညတာနားၿပီး တိုင္ေပကိုျပန္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ၤခရီးစဥ္ရဲ့ ပထမေန႔

နံနက္ ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ္မွာ ႏွင္းတို႔ အလုပ္ရံုကေန ကားစထြက္ပါတယ္။ ကားစီးေနတဲ့အခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္အထိ ရာသီဥတုက သာသာယာယာနဲ႔ ေကာင္းမြန္ေနေသးတယ္။ လမ္းမွာရွိတဲ့ ပထမနားေနစခန္းကို ေရာက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိ ရာသီဥတုက ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ ထိုင္၀မ္မွာက က်န္းမာေရးအတြက္ စိတ္မပူရပါဘူး။ ခရီးေ၀းသြားတဲ့လူေတြအတြက္ နားေနစခန္းေတြကို ေကာင္းမြန္သန္႔ရွင္းစြာ ျပဳလုပ္ေပးထားတဲ့အတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီေနရာေတြမွာပဲ စားေသာက္ဆိုင္ေတြကိုပါ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္စြာ ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ကားေတြရပ္နားဖို႔အတြက္လဲ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ စနစ္တက် ျပဳလုပ္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီစခန္းကေနထြက္ၿပီး သိပ္မၾကာပါဘူး မိုးကစရြာလာပါေတာ့တယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ ခရီးစထြက္တဲ့ေန႔မိုလို႔ ေန႔လည္စာကို ၁၁ နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ စားမယ္ဆိုၿပီး ၁၁ နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ေန႔လည္စာ စားၾကပါတယ္။

နားေနစခန္းမွာအလွဆင္ထားတဲ့ ေက်ာက္တံုးေလးေတြ

ေန႔လည္စာစားၿပီးေတာ့ ခဏေလာက္သြားၿပီးတာနဲ႔ 9 corners Bridge ကိုေရာက္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ရန္ကုန္က ကန္ေတာ္ၾကီးလို ေရကန္ၾကီးနဲ႔ သဘာ၀အတိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ သစ္ေတာကို ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ ဥယ်ာဥ္ၾကီးပါ။ အဲဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ အသားကင္လုပ္စားဖို႔အတြက္ သီးသန္႔ေနရာေလးေတြ သတ္မွတ္ေပးထားတာကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီေရကန္ၾကီးကိုျမင္ေတာ့ ရန္ကုန္ကန္ေတာ္ၾကီးကို သတိရမိပါတယ္။ အဲဒီဥယ်ာဥ္ထဲက ျပတိုက္မွာ ျပထားတဲ့ ငါးအၾကီးၾကီး ၃ ေကာင္ကိုလဲေတြခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္းတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုကို corners ၉ ခုပါတဲ့ တံတားေလးနဲ႔ ဆက္စပ္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ မိုးက ခဏစဲသြားတဲ့အတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ အဲဒီဥယ်ာဥ္ထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ မိုးကသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာလာပါေတာ့တယ္။
9 corners Bridge

အသားကင္လုပ္စားတဲ့ေနရာ

ပံုမွန္ထက္ပိုၾကီးတဲ့ ငါးၾကီးေတြ

ပထမ ခရီးစဥ္ထဲမွာက ေကာင္းရံႈေရာက္ရင္ ကမ္းစပ္မွာ စက္ဘီးစီးမယ့္ အစီအစဥ္ပါ။ အခုေတာ့ မုိးကအရမ္းသည္းေနတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမွ စက္ဘီးမစီးနိူင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီေနရာကို ကားေပၚကေနပဲ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ပန္းခ်ီပန္းပုျပတိုက္ကို သြားၾကပါတယ္။ Kao Hsiung Museum of fine Arts ကို ညေန ၄နာရီေလာက္မွာ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီျပတိုက္ထဲမွာ ၁၉၀၀ ခုႏွစ္ ေက်ာ္ေလာက္ကေန ကေန႔ေခတ္အထိ ပန္းခ်ီကားေတြ ပန္းပုလက္ရာေတြကို ျပသထားပါတယ္။ ေရေဆး ဆီေဆး ခဲပန္းခ်ီ အစရွိတဲ့ ပန္းခ်ီကားေပါင္းမ်ားစြာအျပင္ ယပ္ေတာင္ပန္းခ်ီကိုပါ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ေမာ္ဒန္ပန္းခ်ီ ပန္းပုေတြကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးက အရမ္းကို ရြာေနတဲ့အျပင္ ဓါတ္ပံုရိုက္လို႔မရတဲ့အတြက္ မရို္က္ခဲ့ရပါဘူး။

အဲဒီျပတိုက္ကို ေလ့လာၿပီးတာနဲ႔ တစ္ညတာ တည္းခိုမည့္ Toong Mao ဟိုတယ္ကို သြားၾကပါတယ္။ ပထမအစီအစဥ္ကေတာ့ အဲဒီမွာ ညစာစားၿပီးရင္ ေကာင္းရံႈရဲ့ ညေစ်းကို သြားလည္ၾကမွာပါ။ အခုေတာ့ မုန္တိုင္းက ထိုင္၀မ္ကၽြန္းေဘးကေနကပ္ၿပီး ျဖတ္သြားတဲ့အရွိန္နဲ႔ ေလၾကီးမိုးၾကီးက်ေနတာေၾကာင့္ ေစ်ဆုိင္ေတြ ပိတ္တယ္ဆိုၿပီး ညေစ်းကို မသြားၾကပါဘူး။ ဟိုတယ္ကေန ၃ ၄ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရင္ ေကာင္းရံႈၿမိဳ႕ရဲ့ နာမည္ၾကီး Love River(အို္က္ေဟာ္)ကို ေရာက္ပါတယ္။ မိုးရြာထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ျမစ္ေရက ကမ္းျပည့္လုမတတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မိုးရြာေနတဲ့ ၾကားပဲ နာမည္ၾကီးတယ္ဆုိလို႔ ေရာက္ေအာင္ သြားၾကည့္ခဲ့တာပါ။အရင္လို ရာသီဥတု သာယာရင္ လူအမ်ားနဲ႔ စည္ကားေနတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့ မိုးရြာေနတာေၾကာင့္ လူသူ ကင္းမဲ့ေနပါတယ္။ ျမစ္ထဲမွာ အေပ်ာ္စီးတဲ့ ေလွငယ္ေလးတခ်ိဳ႕ကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေပ်ာ္စီးေလွဆိပ္ေလးကိုလဲ ပိတ္ထားပါတယ္။ ျမစ္ကိုျဖတ္ၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားေတြမွာ ေရာင္စံုမီးေတြထြန္းထားတာက ညအလွကို ပိုလွေစပါတယ္။ မိုးေတြရြာလို႔ ညေစ်းပိတ္ပါတယ္လို႔ ေဘးလူေတြ ၀ိုင္းေျပာတာေတာင္ စပ္စုခ်င္တဲ့ ႏွင္း ရဲ့အက်င့္အတိုင္း အခန္းေဖာ္အန္တီေတြကို ပူဆာၿပီး ညေစ်းကို လိုက္ပို႔ခိုင္းပါတယ္။ မိုးရြာေနတဲ့ၾကားထဲကေန ညေစ်းကိုေရာက္ေအာင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဆိုင္အကုန္လံုးနီးပါး ပိတ္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ (ၾကားျဖတ္ေျပာရဦးမယ္။ မိုးေတြဒီေလာက္ထိ သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာမယ္မထင္ထားလို႔ စီးလာမိတဲ့ ဖိနပ္ေတြ အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ ဖိနပ္ေတြ ထပ္၀ယ္ၾက႔ရပါတယ္။ ႏွင္းလဲအပါအ၀င္ေပ့ါ။ ) သေရစာသေဘာမ်ိဳးေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေသးေလး ၅ ဆိုင္ ၆ ဆိုင္ေလာက္ေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အိမ္ဆိုုင္သေဘာမ်ိဳးေရာင္းတဲ့ ဖိနပ္ဆိုင္ အိတ္ဆိုင္ ၃ ၄ ဆိုင္ကိုလဲေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီဆုိင္ေတြကိုပဲ၀င္ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ ဖိနပ္နဲ႔ စားစရာတခ်ိဳ႕၀ယ္ၿပီး ဟိုတယ္ကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ခရီးစဥ္ရဲ့ ပထမရက္ကေတာ့ မိုးသည္းထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ပါတယ္။Love River ညျမင္ကြင္း

ႏွင္းတို႔တည္းခိုရာဟိုတယ္

ူ

ျပန္ေရာက္ပါၿပီ

ႏွင္း ခရီးသြားတာ မေန႔ကျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ လိုက္မႏႈတ္ဆက္နိုင္တာ အားလံုးေသာ မိတ္ေဆြညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခရီးကို မုန္တိုင္းနဲ႔အတူ သြားတယ္လို႔ပဲ ေျပာရမလိုျဖစ္ေနတယ္။ ခရီးစထြက္တဲ့ေန႔မွာပဲ မုန္တိုင္းစ၀င္ပါတယ္။ မိုးရြာထဲမွာ သြားလာခဲ့တာေၾကာင့္ အခုေတာ့ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေန႔ပဲ ဆရာ၀န္ဆီသြားၿပီး ေဆးသြားယူရပါတယ္။ ၃ လတစ္ခါေဆးခန္းသြားရတဲ့ အက်င့္ကအခုထိ ေဖ်ာက္လုိ႔မရေသးပါဘူး။ ရာသီဥတုေၾကာင့္ သြားရမယ့္ခရီးစဥ္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ဖ်က္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ၀ယ္ခဲ့မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးေလးလဲ ပ်က္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပါလာတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးပဲ ေပးလိုက္ပါရေစေနာ္။ ခရီးစဥ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနာက္ရက္ေတြမွပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေျပာျပေတာ့မယ္ေနာ္။ အခုေတာ့ ခရီးပန္းလာၿပီး ေနမေကာင္းတာေၾကာင့္ ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ႏွင္း မရွိတုန္း ဘေလာ့ေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ရွင္။

ခရီးသြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္

မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ႏွင္း ခရီးထြက္သြားပါတယ္။ ၂ ညအိပ္ ၃ ရက္ခရီးသြားပါတယ္။ အျပန္က်ရင္ အားလံုးအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ ၀ယ္ခဲ့မယ္ေနာ္။ ခရီးအေတြ႔အၾကံဳေလးေတြကိုလဲ အျပန္မွပဲ ေျပာျပေတာ့မယ္ေနာ္။ ႏွင္း မရွိတဲ့ရက္ေတြမွာ ဘေလာ့ေလးကို လာေစာင့္ေရွာက္ေပးၾကပါေနာ္။

စာေတြမေရးျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း

အခုတေလာ စာေတြလဲ မေရးျဖစ္သလို ဘေလာ့ ေမာင္ႏွမေတြဆီလဲ သြားမလည္ျဖစ္ပါဘူး။ ႏွင္း ဘေလာ့ကို လာလည္တဲ့သူေတြကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း ဧည့္မခံနုိင္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ အားလံုးကိုပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ အခုတေလာ ႏွင္း ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေတြ အမ်ားၾကီး ၾကံဳေနရပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္လိုပဲ ေနေန အျပစ္တခုလိုျမင္ေနတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုမ်ားေနရမလဲရယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့ စကားေလးေတြကို အျပစ္တခုလိုျမင္ေနေတာ့လဲ ဘယ္လိုမွ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္းေနရင္ေတာ့ ဒီစကားေတြက ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းေနေတာ့လဲ ဒါဟာအျပစ္တခုျဖစ္သြားရပါတယ္။ လူ႔စိတ္ဆိုတာ ဒီလုိပဲဆိုတာကို သိလိုက္ေပမယ့္ ကိုယ့္မွာေတာ့ ခံလိုက္ရတာပါပဲ။ အၾကီးနဲ႔ အငယ္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာမွေျပာလို႔မရေတာ့လဲ အခက္သား။ ေျပာလိုက္ျပန္ရင္လည္း အျပစ္တခုပိုတုိးလာမွာ ေၾကာက္ရေသးတယ္။ ကဲ ႏွင္း ဘာမ်ားလုပ္နိုင္ဦးမွာလဲ။ အဲဒီေတာ့လဲ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ဆိုသလို ဘယ္သူကိုမွ ဘာမွမေျပာပဲ ဒီတိုင္းေနလုိက္ရတာပါပဲ။ အဲဒီလိုေနလိုက္ရေပမယ့္ ဒီလူအေပၚမွာ စိတ္ဆိုးလိုလဲ မဟုတ္သလို ဘယ္လိုမွလဲ သေဘာမထားမိပါဘူး။ ဥေပကၡာလို႔ ေျပာလို႔ရမလားပဲ။ အဲဒီလိုသေဘာမ်ိဳးထားလိုက္တာပါ။ စိတ္ထဲရွိတာေတြကို ေမာင္ႏွမေတြဆီ ရင္ဖြင့္လိုက္ရလို႔ ရင္ထဲမွာ ေပ့ါသြားပါတယ္။ ႏွင္း ဆီကိုလာေရာက္လည္ပတ္ၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးလဲတင္မိသလို အမွားေတြေတြ႔ရင္လဲ ေျပာသြားၾကပါေနာ္။