Sunday 29 November 2009

မရြဲ့မိေစနဲ႔

လူတုိင္းမွာ အက်င့္တခုစီေတာ့ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ အဲလုိအက်င့္ေလးေတြမွာ တခ်ိဳ႕အက်င့္ေလးေတြက တျခားသူေတြကိုမထိခိုက္နုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕အက်င့္ေတြၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တျခားသူအတြက္ စိ္တ္ညစ္စရာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအက်င့္ေတြထဲမွာ စကားကုိရြဲ့ေျပာတတ္တာက ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါတယ္။ သူတုိ႔ေျပာတာကုိ တျခားသူက ရွင္းျပလာရင္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ကုိ တုိင္ပင္တဲ့စကားကုိ လက္မခံခ်င္ရင္ျဖစ္ေစ စကားေတြကုိ ရဲြ့ၿပီးေျပာပါေတာ့တယ္။ အဲလုိရြဲ့ေျပာတတ္တဲ့ သူမ်ိဳးနဲ႔မ်ား ျပႆနာတခုခု ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုေျဖရွင္းရခက္ပါတယ္။ သူေျပာတာကလဲ ကုိယ္လက္မခံနုိင္စရာျဖစ္ေနသလုိ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို တုိင္ပင္ေတာ့လဲ ကိုယ့္ကုိတရြဲ့ၾကည့္ေျပာေနေတာ့ ျပႆနာက ဘယ္လုိမွကို မေျပလည္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။

ျပႆနာဆုိတာကေတာ့ တခုမဟုတ္တခုၾကံဳေနရမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အျမဲတမ္း အဲလုိရြဲ့ေျပာေနမယ္ဆုိရင္ သူနဲ႔အျမဲေနရတဲ့ သူတေယာက္ဆုိရင္ေတာ့ၾကာလာရင္ စိတ္ကုန္လာမွာပါပဲ။ စကားအေကာင္းကုိ ေျပာမရေတာ့ ရလဒ္ေကာင္းဆုိတာလည္း မရနုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုၾကားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပႆနာတခုျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္အစီအစဥ္အတုိင္း မျဖစ္နုိင္္တာနဲ႔ ရြဲ့ၿပီးလုပ္လုိက္တာေတြ ဆံုးျဖတ္လုိက္တာေတြက အမွားဘက္ကုိ ျဖစ္သြားနုိင္သလုိ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လဲ အဆင္မေျပနုိင္ပါဘူး။ မိဘစကားကုိ ရြဲ့ၿပီးဆံုးျဖတ္လုိက္လုိ႔ ေနာင္တရေနၾကတဲ့ သားသမီးေတြရွိသလုိ ခ်စ္သူကုိရြဲ့လုိက္မိလုိ႔ လမ္းခြဲၿပီးမွ ေနာင္တရေနတဲ့သူေတြလဲရွိပါတယ္။ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကို ေခါင္းေအးေအးန႔ဲ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကုိ မစဥ္းစားပဲနဲ႔ ရြဲ့ၿပီးလုပ္လုိက္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္လဲမေကာင္းသလို ေကာင္းတဲ့ရလဒ္ေတြျဖစ္လာဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း နည္းပါတယ္။

မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာလဲ ကိုယ္မၾကိဳက္တာနဲ႔ စကားကို ရြဲ့ေျပာတတ္တဲ့သူေတြကို ေတြ႔ဘူးပါတယ္။ လူပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနေနတဲ့အတြက္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာၾကည့္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ အားလံုးနဲ႔ လုိ္က္ေလ်ာညီေထြ ေနနုိင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ အခုေတာ့ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ မေတြ႔တာနဲ႔ အျမဲတမ္း ရဲ့ြေျပာေနမယ္ဆုိရင္ ၾကာလာရင္ မိတ္ေဆြနည္းသြားနုိင္တယ္။ အဲလုိရြဲ့ၿပီးမေျပာပဲ နားလည္ေပးလိုက္မယ္ဆုိရင္ ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ မွားေနတယ္လုိ႔ ထင္ရင္လည္း ဘာျဖစ္သင့္တယ္ ဘာကေတာ့ ပိုေကာင္းတယ္လုိ႔ အၾကံေပးလုိက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။

Saturday 28 November 2009

ထြက္ေပါက္မွန္ပါေစ

မေန႔ကမွ ေမးလ္ေတြ၀င္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ကလဲ မအားတာေရာ ေမးလ္ထဲမွာလဲ ဘာမွအေရးတၾကီး မေတြ႔တာေၾကာင့္ ေသခ်ာ၀င္မစစ္ျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္္ မေန႔က၀င္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ စကၤာပူက သူငယ္ခ်င္းမြန္မြန္ ပို႔ေပးထားတဲ့ forward ေမးလ္ကုိ သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ခ်စ္သူေကာင္မေလးအတြက္ ကိုယ့္အသက္ကုိ အဆံုးစီရင္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ရဲ့ပံုေရာ စာေတြေရာပါပါတယ္။ စာေတြကိုေတာင္ေသခ်ာမဖတ္ျဖစ္ပါဘူး။ ေကာင္ေလးရဲ့ နာေရးဖိတ္စာကုိဖတ္လုိက္ၿပီး ဓါတ္ပံုကုိ ျမင္လုိက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားလုိ႔ တခါတည္းပဲ ေမးလ္ကိုဖ်က္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔တေန႔လံုး စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းပါဘူး။ အဲဒီေကာင္ေလးပံုကို ျပန္ျမင္ၿပီး ၂၀ ေက်ာ္လူငယ္တေယာက္ အခုလို လုပ္သြားတာကုိ ႏွေမ်ာမိပါတယ္။ အခ်စ္အတြက္နဲ႔ အသက္ကုိ စေတးသြားတဲ့အတြက္ ပိုႏွေမ်ာမိပါတယ္။

စိတ္ညစ္စရာဆုိတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ျပႆနာတခုျဖစ္လာရင္လည္း ေျဖရွင္းစရာဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းေတြမတူေတာ့ မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ အခုလဲ ေကာင္ေလးရဲ့ ေျဖရွင္းလုိက္တဲ့နည္းလမ္းက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေၾကကြဲစရာျဖစ္သြားပါတယ္။

အရင္ရက္ေတြက ဆရာေတာ္ေလး ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ) ေရးထားတဲ့ အခ်စ္နွင့္ ၀ိပႆနာဆုိတဲ့ စာအုပ္ေလးကို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္းမွာ အခ်စ္ဆုိတာရွိပါတယ္။ အခ်စ္နဲ႔လဲ မကင္းနုိင္ၾကပါဘူး။ အဲဒီထဲက စာသားေလးတခ်ိဳ႔ကုိ မွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ျပႆနာကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲ အခုလိုေျပာထားပါတယ္။

ဘယ္လုိျပႆနာမ်ိဳးပဲ ၾကံဳၾကံဳ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ဒါနေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿပီး ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ေမတၱာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သနားကရုဏာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သည္းခံၿပီးေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိိဳ႕ျပႆနာေတြကို သည္းခံတာမဟုတ္ပဲ တံုဏိွဘာေ၀=ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ဘာစကားမွကို ျပန္မေျပာပဲ ေျဖရွင္းပစ္ရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သစၥာဆုိၿပီး ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြက်ေတာ့ ၀ိပႆနာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။

ျပႆနာတခုျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ခုတင္ေပၚမွာလွဲ နဖူးေပၚလက္တင္ စိတ္ေရာ ရုပ္ေရာေလ်ာ့ထားၿပီး " ငါ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္ " ဆိုတဲ့ အသိကို ထပ္ကာထပ္ကာ ဆင္ျခင္ေနလုိက္ပါ။ ရင္ထဲမွာ ကို္ယ္ဆင္ျခင္တဲ့ အသိ ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ သင့္ေတာ္ရာ တရားသေဘာတစ္ခုခုနဲ႔ ေေျဖရွင္းရမွာပါ။

အားတဲ့အခါေလးေတြမွာလည္း တရားသေဘာေလးေတြကို ဆင္ျခင္ေနသင့္တယ္။ ဆင္ျခင္းရင္းနဲ႔ တရားအသိ ေလးေတြ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ေပၚလာတဲ့ တရားအသိေလးေတြကို အေျခခံၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာကို တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းသြားဖို႔ပါပဲ။

ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာကို မတရားတဲ့သေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းလိုက္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကလည္း ေပၚလာရဦးမွာပါပဲ။ တကယ့္ကို ကိုယ္ကျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာေတြကို တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ဘူးျဖစ္ေနရင္ ဆရာေတာ္ေတြ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြ လူပညာရွိေတြကို တိုင္ပင္ေျပာျပ အၾကံေတာင္းယူသင့္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လုိမွ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ဘူူး။ သိပ္ကုိ စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီဆိုရင္ ရိပ္သာ၀င္ၿပီး ၁၀ ရက္ေလာက္ တရားအားထုတ္ပစ္လုိက္ပါ။

အခ်စ္ဆုိတာ အနာဂါမ္ေရာက္မွ ပယ္လုိ႔ရမွာပါ။ အနာဂါမ္မျဖစ္ေသးသေရြ့ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ရွိေနဦးမွာပါ။ အခ်စ္ရွိေနသေရြ့ေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆုိင္ေနရဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူ ေအာက္က စာပိုဒ္ေလးကို ႏွစ္ေခါက္ေလာက္တိုးတုိးေလး ဆုိၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။

"ဘယ္လုိျပႆနာမ်ိဳးပဲၾကံဳၾကံဳ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားလုိက္စမ္းပါ။ ဒါဆုိရင္ စိ္တခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္။"

ဆရာေတာ္ေလး ရေ၀ႏြယ္ေရးထားတဲ့ ျပႆနာေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြပါ။

ဘယ္ျပႆနာမ်ိဳးနဲ႔ပဲၾကံဳၾကံဳ တရားေသာနည္းနဲ႔ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့လူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။





Monday 23 November 2009

၂၀၁၂

အခုတေလာ ၂၀၁၂ ရုပ္ရွင္ကားက လူတိုင္းရဲ့ စိတ္၀င္စားမႈကို ရယူသြားပါတယ္။ အဲဒီကားရံုမတင္ခင္ထဲက လူေတြက ၾကည့္ခ်င္ေနၾကတယ္။ ကမာၻပ်က္တာကုိ ရိုက္ထားတာဆုိၿပီး ပိုစိတ္၀င္စားေနၾကတယ္။ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာမွာ ဘာျဖစ္မလဲဆုိတဲ့စိတ္ေတြ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြးေနၾကမွာပါပဲ။ ႏွင္းကို္ယ္တုိင္လဲ သိခ်င္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းၾကည့္ပါပဲ။ ကိုယ္တေယာက္ထဲ ေတြးေၾကာက္ေနလုိ႔လဲ ၿပီးသြားမယ့္ အရာတခုမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့လဲ လက္ရွိအခ်ိန္က အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

လူေတြကုိ ဒုကၡေပးေနတာက တျခားအရာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ပါပဲ။ တကယ္မျဖစ္လာေသးတာေတြကုိ စိတ္ကေန ျဖစ္လာေတာ့မွာပဲဆုိတဲ့ စြဲလမ္းစိတ္ေၾကာင့္ ပုိဒုကၡမ်ားသြားတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ စိတ္ေၾကာင့္ပဲ လူပင္ပန္းျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီမျဖစ္ေသးတာေတြကို ကိုယ့္စိတ္ကအထင္နဲ႔ ထင္ခ်င္ရာထင္ေနေတာ့ တကယ့္အမွန္ကို မျမင္နုိင္ေအာင္လဲ ျဖစ္တတ္တယ္။ ကိုယ္ထင္ခ်င္ရာေတြထင္ ကုိယ့္အထင္အတုိင္းလုပ္ေနၿပီး တကယ္လုပ္သင့္တာေတြကို သတိမရပဲ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ စိတ္ဆုိတဲ့အရာကို ထိန္းခ်ဳပ္နုိင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ခဲယဥ္းပါတယ္။

ခုတေလာ စိတ္ထဲမွာေတြးေနတာေတြကို ေရးေနမိတယ္။

အခ်စ္ရဲ့ခြန္အား

အခ်စ္က ေပးလုိက္တဲ့ ခြန္အားေတြက လူေတြကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲသြားေစတယ္။ ခ်စ္သူကုိခ်စ္တဲ့စိတ္က အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ လုပ္ဖုိ႔အတြက္ တြန္းအားတခုလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ခ်စ္သူအတြက္ ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ မေကာင္းတာေရာ ေကာင္းတာေတြေရာ လုပ္မိသြားတတ္တယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ကုသိုလ္လဲျဖစ္နုိင္သလို အကုသိုလ္ကုိလဲ ျဖစ္ေစနုိင္တယ္။ ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ ကုိယ့္အတြက္နဲ႔ ကုသိုလ္မရေစနုိင္ရင္ေတာင္ အကုသိုလ္အျဖစ္နုိင္ေအာင္ ခ်စ္တတ္မယ္ဆုိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။

စာဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြးလုိက္မိတာပါ။

Sunday 15 November 2009

သူကသိပါ့့မလား

ႏွင္းတို႔တေတြမွာ ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ကပါလာေတာ့လဲ တခုခုဆုိရင္ စိတ္ထဲမွာ ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။ တေယာက္ေယာက္ကို သတိရတာတုိ႔ ကုိယ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့သူကုိ တမ္းတလြမ္းေဆြးေနတာတုိ႔ဆုိတာ လူတုိင္းမွာရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ လူတေယာက္ကုိ ကုိကသတိတရ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကုိသတိရလြန္းလို႔ ကုိယ့္စိတ္မွာ ပူေလာင္ၿပီး ေနမထိထုိင္မသာ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တဖက္လူက သိပါ့မလား။ ကုိယ့္ကုိေရာ သတိရပါ့မလား။ ကိုယ္ကသာအိပ္မရျဖစ္ေနတာ သူကအိပ္ေပ်ာ္ေနေလာက္ၿပီ။ ကုိယ္ကသာ ပူေလာင္ၿပီး မေပ်ာ္နုိင္ျဖစ္ေနတာ သူကေတာ့ ေပ်ာ္ခ်င္လဲ ေပ်ာ္ေနေလာက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကုိယ့္စိတ္ကတဖက္သတ္ ဒုကၡေပးေနတာ။ သူက သိခ်င္မွေတာင္သိမွာပါ။ တခါတေလလဲသိမွာေပါ့ တုိင္ဆုိင္မႈေတြရွိတဲ့အခါေလ။

စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္တာေတြရွိတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလးရွားမွာပါ။

ႏွင္းအတြက္ စိတ္ေျဖရာ





Justify Full

ႏွင္းအခုအလုပ္အသစ္ထဲကုိ ေရာက္တဲ့အခါ ကုိယ္ကလူသစ္လဲျဖစ္သလို အလုပ္သေဘာကုိလဲ သိပ္မသိေသးေတာ့ စိတ္မွာ ဖိအားေတြ မ်ားပါတယ္။ တေယာက္တည္းျပန္လာရလုိ႔ မာမားတုိ႔ကို လြမ္းတာေရာ ဆုိေတာ့ လူကေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းလြယ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းအတြက္ ကံေကာင္းတာတခုကေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ စိတ္ပင္ပန္းလာရင္ စိတ္လြတ္လပ္စြာ ေနနိုင္တဲ့ ေနရာေလးတခု ရွိေနလုိ႔ပါ။ ႏွင္းတုိ႔ company က ၁၃ ထပ္မွာဆုိေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္ပါ။ တုိက္က ၁၃ ထပ္ပဲရွိေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္ျဖစ္လုိ႔ အေပၚမွာ လသာေဆာင္ရွိေနပါတယ္။ အရင္တုန္းက သတိမထားမိတာေရာ တက္လုိ႔မရဘူးလုိ႔ ထင္တာေၾကာင့္ နားခ်ိန္ဆုိရင္ ဒီလုိပဲေနျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားၾကားထဲမွာဆုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ က်ဥ္းက်ပ္ပါတယ္။ အလုပ္ကအဆင္မေျပတဲ့အခါလဲ စိတ္ထဲမွာက်ိတ္ၿပီး ေနရပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ အန္တီတေယာက္က အေပၚကုိ တက္ၾကည့္မလား ေလေအးေအးေလးနဲ႔ ေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ လူကေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အေပၚထပ္ကို တက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ တေယာက္ထဲ နားခ်ိန္ဆုိရင္ သြားျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိ အေပၚကေနျမင္ေနရသလုိ ေဘးပတ္လည္မွာ ၀ိုင္းထားတဲ့ ေတာင္တန္းၾကီးေတြကို ျမင္ရတာလည္း စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးခံစားမိပါတယ္။ တခါတေလ ဖိအားေတြမ်ားလာရင္ အေပၚထပ္တက္ၿပီး တေယာက္ထဲ ငိုလုိက္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလုိ ေနရာေလးရွိေတာ့ ႏွင္းအတြက္ အဆင္ေျပပါတယ္။ တခါတေလ စိတ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလး ထားလို႔ရတာကလည္း လူကို ေတာ္ေတာ္ေလး သက္သာပါတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာပဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး ေနရတာကလည္း တမ်ိဳးပါပဲ။ တေနကုန္ အလုပ္ထဲမွာ ေနရေတာ့ က်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ကို လသာေဆာင္ေပၚကေန ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းေတြက ေျပေပ်ာက္ေစနုိင္တာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

Saturday 14 November 2009

ဟိုနားဒီနား လမ္းသလား




ကုန္တုိက္ေရွ့က ခရစၥမတ္သစ္ပင္ၾကီး

ခရစၥမတ္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ခရစၥမတ္အပင္ေလးေတြနဲ႔ အလွဆင္ေနၾကၿပီ

ကုန္တုိက္ထဲမွာ ဒါက လူရွင္းေနတဲ့ေနရာမွာ

ေပါင္မုန္႔ေျခာက္ရယ္ ေျပာင္းဖူးရယ္ အုန္းနို႔ရယ္ ဟင္းရယ္ပူပူေလး

ၾကက္သား မိႈနဲ႔ အီတလီေခါက္ဆြဲ

ဒါကေတာ့ ဆုိင္ကလက္ေဆာင္ေပးတဲ့ ေရခဲမုန္႔နဲ႔ ကိတ္

ခ်မ္းလာလုိ႔ မေသာက္နုိင္ပဲ ထားခဲ့ရတာ



ဒီေန႔ေတာ့ အခ်ိန္ပိုမဆင္းပဲနဲ႔ အသိအန္တီိတေယာက္နဲ႔ခ်ိန္းၿပီး ကုန္တုိက္ကုိသြားျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာျပည္ကေန ျပန္လာထဲက အလုပ္ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနၿပီး စိတ္လဲ က်ဥ္းက်ပ္လာပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ တမင္ကုိ အခ်ိန္ပိုမဆင္းပဲ ေလွ်ာက္သြားမယ္ဆုိၿပီး အရင္တပတ္ထဲက ၾကိဳတင္စီစဥ္ခဲ့တာပါ။ အန္တီဆီကုိဖုန္းဆက္ၿပီး ျမန္မာဆုိင္မွာပဲ ခ်ိန္းလိုက္ပါတယ္။ ဦးေလးအငယ္က ဖုန္းကဒ္၀ယ္ခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ႏွင္းကလည္း မုန္႔ဟင္းခါးစားခ်င္တာနဲ႔ဆုိေတာ့ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ႏွင္းတုိ႔သြားမယ့္ ကုန္တုိက္က အိမ္နဲ႔ပိုနီးေပမယ့္ ျမန္မာဆိုင္ကုိ အရင္သြားၿပီး မုန္႔စားလုိက္ပါတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးက ျမန္မာျပည္ကလုိ အရသာမတူေပမယ့္ အလြမ္းေျပဆုိၿပီး စားလိုက္ေတာ့လဲ စားေကာင္းေနတာပါပဲ။ အေလာတၾကီးစားလိုက္လို႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီးတာနဲ႔ ကုန္တိုက္သြားမယ္ဆုိၿပီး ကားစီးၾကပါတယ္။


ကုန္တိုက္နာမည္ေတာင္ ေျပာဖို႔ေမ့ေနတယ္။ GLOBAL MALL တဲ့။ ကုန္တုိက္ေရွ့လဲေရာက္ေရာ ခရစၥမတ္သစ္ပင္ၾကီးကုိိေတြ့လုိက္မွပဲ ေနာက္လဆုိရင္ခရစၥမတ္ေရာက္ေတာ့မယ္ ဆုိၿပီးသတိရသြားပါတယ္။ အျပင္ဘက္မွာလဲ ကေလးေတြေရာ လူၾကီးေတြေရာ ရုပ္ရွင္လက္မွတ္တန္းဆီေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေန႔ ၂၀၁၂ ကမာၻပ်က္တာကို ရိုက္ထားတဲ့ ရုပ္ရွင္ရံုတင္တာမို႔လုိ႔ လူေတြစိတ္၀င္တစား လာၾကည့္ၾကလုိ႔ ပိုစည္ကားေနပါတယ္။ ၁၀ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ပိုမ်ားတာကိုလဲ သတိထားမိပါတယ္။ ကုန္တုိက္က အေပၚထပ္မွာ ရုပ္ရွင္ရံုပါရွိတဲ့အတြက္ ေစ်း၀ယ္ရင္းလဲ ရုပ္ရွင္၀င္ၾကည့္လို႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ အထဲကုိ ၀င္လုိက္ေတာ့ ေလွ်ာ့ေစ်းေတြ ခ်ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ လူေတြကလဲ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာပါတယ္။ ေန႔လည္ေရာက္ေနၿပီဆုိေတာ့ ေန႔လည္စာဘာစားမလဲ ေျပာရင္း စားေသာက္ဆုိင္ေတြဘက္ ေလွ်ာက္လုိက္ပါတယ္။ ဆုိင္တုိင္းမွာလဲ လူအျပည့္နဲ႔ စားမယ္ဆုိရင္ ေနရာအလြတ္ရမွ ဆုိင္ထဲကုိ၀င္လုိ႔ရမွာျဖစ္လုိ႔ အျပင္မွာ တန္းစီရမယ္။ အဲဒါနဲ႔ အန္တီက တန္းစီၿပီးေတာ့ မေစာင့္ခ်င္ဘူး။ အေပၚထပ္ကိုတက္မယ္ဆုိၿပီး ေအာက္ထပ္က ဆုိင္ေတြမွာမစားေတာ့ဘူးဆိုၿပီး အေပၚကိုတက္လုိက္ပါတယ္။ အေပၚလဲေရာက္ေရာ ပိုဆုိးသြားပါတယ္။ ေနရာလြတ္ကိုမရွိေတာ့တာ ဆိုင္တုိင္းကုိျပည့္ေနတာ။ မထူးပါဘူး အရင္လာစားေနတဲ့ ဆုိင္ကုိပဲ သြားၾကမယ္ဆုိၿပီး UCC COFFEE SHOP ဆုိင္ကုိပံသြားလုိက္ပါတယ္။

ဆုိင္ထဲလဲ၀င္ေရာ ခံုေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျပည့္ေနပါတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲလို႔ စားပြဲထိုးေလးကေမးလို႔ ၂ ေယာက္တည္းပါဆုိေတာ့ အတြင္းနံရံဘက္က ၂ေယာက္ခံုကုိေပးပါတယ္။ အျပင္ကုိျမင္ရတဲ့ ေနရာကခံုကုိ ထုိင္ခ်င္တယ္မရဘူးလားဆုိေတာ့ ပိတ္ရက္မိုလုိ႔ ေနရာလြတ္မရွိေတာ့ပါဘူးတဲ့။ ကုိယ္လုိပဲ ပိတ္ရက္မွ ထြက္လာၾကတဲ့လူေတြၾကည့္ဆုိေတာ့ ဒီလုိပဲၾကံဳမွာေပါ့ဆုိၿပီး ရတဲ့ေနရာမွာပဲ ထုိင္လုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီဆုိင္က အီတလီေခါက္ဆြဲက စားရတာ မဆိုးပါဘူး။ အရင္အေခါက္ေတြ လာတုန္းက မစားျဖစ္ေသးတဲ့ ၾကက္သားနဲ႔ မိႈပါတဲ့ အီတလီေခါက္ဆြဲကုိ ၂ စံုမွာလုိက္ပါတယ္။ ဒီဆိုင္မွာက တပြဲခ်င္းလဲ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကုိ မွာစားလို႔ရသလို တစံုစာလဲမွာလုိ႔ရပါတယ္။ တပြဲခ်င္းဆုိတာကေတာ့ ေခါက္ဆြဲပဲစားရင္ ေခါက္ဆြဲဖုိးပဲေပးရပါတယ္။ ၁ စံုစာကေတာ့ အရင္ဆံုး ေခါက္ဆြဲမစားခင္ အရံတခုလာခ်ေပးပါတယ္။ ၿပီးရင္ေခါက္ဆြဲလာခ်ေပးပါတယ္။ ၿပီးရင္ မီႏူးထဲမွာရွိတဲ့ အပူအေအး တခုခုကို ၾကိဳက္တာမွာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ၁စံုစာပါ။ တစံုစာကေတာ့ ပိုၿပီး သက္သာတယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အေအးေတြက ေစ်းၾကီးတယ္ေလ။ ကိုယ္က ၁စံုစာမွာလုိက္ေတာ့ သူကအျပတ္ယူၿပီးသားျဖစ္လုိ႔ ဘာမွမစဥ္းစားရေတ့ာဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔က ဆုိင္မွာ လာစားတဲ့သူေတြကုိ လက္ေဆာင္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ အခ်ိဳပဲြ ထပ္ေပးပါတယ္။

ဆုိင္မွာလူမ်ားေတာ့ တခုနဲ႔တခုလာခ်တာ အရင္ေလာက္မျမန္ပဲ ေစာင့္စားေနရပါတယ္။ သူတုိ႔ကလဲ အားနာပါတယ္ဆုိၿပီးခဏခဏ လာေျပာေနပါတယ္။ လူကမ်ားေနေတာ့ ကိုယ့္လုိပဲေစာင့္ေနၾကရတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။ ေန႔လည္စာစားလုိက္တာ ၂ နာရီနီးပါးေလာက္ အခ်ိန္ကုန္သြားပါတယ္။ ရာသီဥတုက ေအးေနတာကုိ သတိမရပဲ သစ္သီးနဲ႔ ေရခဲသုပ္လုိေဖ်ာ္ရည္ကို မွာေသာက္မိလုိ႔ လက္၂ လံုးေလာက္ပဲေသာက္ၿပီး ထားခဲ့ရပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲ ရယ္မိပါတယ္။ အန္တီကေတာ့ ႏွေမ်ာစရာဆုိၿပီးေျပာေပမယ့္ ေသာက္ရင္းကေန လူကအရမ္းခ်မ္းလာလုိ႔ ဘယ္လုိမွ မတတ္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။ စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကုန္တုိက္ကေန ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘာေတြ၀ယ္လဲလုိ႔ မေမးပါနဲ႔ ေစ်းခ်တယ္ဆုိလုိ႔ သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ adidas nike သိတယ္မွတ္လား ဒါေတြေလွ်ာ့ေစ်းဆုိေတာ့ စိတ္၀င္တစား လူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တုိးေပါ့။ ႏွင္းလဲ၀င္ၾကည့္တာေပါ့။ ေရးထားတာက ၁ ထည္၀ယ္ ၁ထည္လက္ေဆာင္တဲ့ေလ။ ဟာ တန္တယ္ေပါ့။ အန္တီကလည္း ဒါဆုိရင္ နင္ၾကိဳက္တာ၁ ထည္ ငါၾကိဳက္တာ၁ ထည္၀ယ္ရင္ တန္တာေပါ့လုိ႔ စိတ္ကူးနဲ႔ေပါ့။ တံဆိပ္မွာ ေစ်း ၂ မ်ိဳးကပ္ထားတာေတာ့ ေတြ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလွ်ာ့ေစ်းဆုိၿပီး သပ္သပ္ကပ္ထားတာကိုပဲ ကိုယ္ကၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ တကယ္လည္း ၾကိဳက္တာေတြ႔လုိ႔ ေကာင္တာလဲသြားေရာ ေရးထားတဲ့ေစ်းအတုိင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ တံဆိပ္မွာ ကပ္ထားတဲ့ အေပၚက ေစ်းက ၂ ထည္ေစ်းပါတဲ့။ ေအာက္မွာကပ္ထားတာက ၁ ထည္ေစ်းပါတဲ့။ ၁ ထည္တည္းယူမယ္ဆုိရင္ ေအာက္ကေစ်းနဲ႔ ရွင္းရမွာျဖစ္ၿပီး ၂ ထည္ယူမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေပၚကေစ်းနဲ႔ ရွင္းရမွာပါတဲ့။ ဟာ ေတာ္ၿပီ ဒါဆုိရင္ေတ့ာ ဘာထူးမွာလဲဆုိၿပီး စိတ္တိုၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲလုိမွေတာ့ တထည္ခ်င္းပဲ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ဒီဆိုင္းအသစ္ကုိ ၀ယ္ေတာ့မွာေပါ့ဆုိၿပီး ျပန္လာပါတယ္။ ႏွင္းဖုန္းကလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေနရာမရွိပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ဖုန္းထည့္တဲ့ဟာေလးပဲ ၀ယ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ တြတ္ပီတို႔ ကံမေကာင္းပါဘူး။

Thursday 12 November 2009

အသက္အရြယ္နဲ႔ ခံစားမႈ

လူေတြက အသက္အရြယ္နဲ႔လုိက္ၿပီး စိတ္ခံစားမႈေတြက ကြာျခားသြားတယ္လုိ႔ ေျပာတာကုိ ၾကားဖူးပါတယ္။ ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ အဲလုိေတြ ေျပာေနတာကုိ ၾကားခဲ့ေပမယ့္ မေျပာင္းလဲနုိင္ပါဘူးလုိ႔ ထင္ေနခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ႏွင္းကိုယ္တုိင္ခံစားမႈေတြ ေျပာင္းလဲလာမွပဲ လက္ခံမိပါတယ္။ ႏွင္း ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္က ခံယူခ်က္ေတြ ျဖစ္ခ်င္တာေတြက အခု ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကုိ ျခားနားသြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ကေန တကၠသိုလ္တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ထိ စိတ္ခံစားမႈက တမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီး အခုခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာင္းလဲသြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ အရင္တုန္းက ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုိခ်င္တာေတြက အခုေနမွာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ မျဖစ္နုိင္တာေတြ မ်ားေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အေတြ႔အၾကံဳ ဗဟုသုတ မရွိေသးတဲ့အရြယ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြက မျဖစ္နုိင္တဲ့ မျဖစ္သင့္တဲ့အရာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။

၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ မိဘအေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ အျမင္ေတြက တကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကုိပဲ စဥ္းစားၿပီး မိဘဘက္ကုိ မၾကည့္ေပးခဲ့ဘူး။ ဒီစကားေတြေျပာလုိက္ရင္ မိဘေတြစိတ္ဆင္းရဲမလားဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ႔ေနေနသာသာ ကုိယ္ေတာင္းဆုိတာ ရဖုိ႔ပဲ အဓိကထားၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခဲ့မိတယ္။ မိဘက ေမတၱာေရွ့ထားၿပီး အျပစ္မျမင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ စဥ္းစားမိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာင္တရမိသလုိ မိဘရဲ့ ေမတၱာနဲ႔ ေက်းဇူးကုိလဲ သိလာရတယ္။

၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ဆုိေတာ့ မာန္ေတြ မာနေတြကလဲ ၾကီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကုိ မထင္ရင္ မထင္သလို ဆက္ဆံမိတဲ့အခါေတြလဲ ရွိခဲ့တာေပါ့။ အခုေနမွာ စဥ္းစားလုိက္ရင္ အဲဒီမာန္ေတြ မာနေတြဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွသံုးလုိ႔မရပါဘူး။ မာန္မာနေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ လူရဲ့စိတ္ကလဲ မေအးခ်မ္းနုိင္ဘူးဆုိတာ အခုမွ နားလည္နုိင္ခဲ့တယ္။ ၁၀ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာထားခဲ့တဲ့ စိတ္ကေတာ့ သူက ငါ့ကုိ ဒီလုိေျပာရင္ ငါကလည္း ဘယ္လုိျပန္ေျပာလုိက္မယ္ဆုိတာေတြ ငါ့ကုိ လာေက်ာလုိ႔ရမလားဆုိတာေတြက တကယ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ့ သေဘာသဘာ၀ကုိ နားလည္ေပးနုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိအေတြးေတြ ၀င္မလာနုိင္ေတာ့ပါဘူး။ လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကုိယ္မၾကိဳက္တာ တခုခုကုိ ေတြ႔လုိက္ရင္ေတာ့ ေဒါသစိတ္ကေလးက ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဒါသကို အခ်ိန္မွီျပန္ၿပီး ဆင္ျခင္နုိင္ေအာင္ေတာ့ စိတ္ကုိ ထိန္းသိမ္းနိုင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ ႏွင္းကုိယ္တုိင္လည္း ကုိယ္မၾကိဳက္တာကုိ ေတြ႔ၾကံဳလုိက္ရင္ စိတ္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆုိးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္ ၁၀ ေက်ာ္သက္ေလာက္ကလုိ လက္တံုံ႔ျပန္လုိစိတ္ မထားေတာ့ပါဘူး။ ေဒါသေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္တတ္ၿပီး တခါတေလ ဘာမဟုတ္တဲ့ ေဒါသေလးကေန ျပင္မရတဲ့ အမွားမ်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဆုိတာကုိ သိလာလုိ႔ပါ။

၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္က အခ်စ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ခံစားမႈကလဲ အခုေန ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ ရယ္ဖုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ၁၇ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္က အခ်စ္ကုိ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ တခါမွ ရည္းစားမထားဖူးေတာ့ လူေတြေျပာေနတဲ့ အခ်စ္ဦးဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ၾကီးခဲ့တယ္။ ကိုယ္အတြက္ သူက အခ်စ္ဦး ျဖစ္မွာျဖစ္သလို ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖစ္လာမယ့္ သူ႔အတြက္လဲ ကိုယ္ကအခ်စ္ဦးျဖစ္ရမယ္ေပါ့။ အဲလုိကို စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာ။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ကုိ လာေျပာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့လဲ ဘာကိုအေလးထားေမးခဲ့သလဲဆုိရင္ အရင္ရည္းစားထားဖူးလားဆုိတာကုိ အေရးတၾကီးေမးခဲ့တယ္။ ထားခဲ့ဖူးတယ္ဆုိရင္ စိတ္ထဲမွာ ဆက္ၿပီးကုိ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာ။ အဲလုိမ်ိဳး ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ေလာက္ၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ သူတုိ႔ကလဲ ေမးပါတယ္။ အရင္ရည္းစားထားခဲ့ဖူးတာက အေရးၾကီးသလားေပါ့။ အဲဒီအရြယ္မွာေတာ့ အဲဒီအခ်က္က အေရးအၾကီးဆံုးလုိ႔ထင္ခဲ့မိေတာ့ ဟုတ္ အေရးၾကီးတယ္ေပါ့။ အဲလုိနဲ႔ ေနလာတာ အခုမွ လူတေယာက္ကုိ ဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္ဆုိတာ သိလာပါတယ္။ လူငယ္အရြယ္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ စိတ္ခံစားမႈေတြကုိ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ ကုိယ္သေဘာက်တဲ့ ေကာင္မေလးဆုိရင္ ရည္းစားအျဖစ္ တြဲခ်င္ၾကတာပါပဲ။ အဲဒီလုိေတြ တြဲရင္းကေန အဆင္မေျပလုိ႔ ကြဲသြားၿပီး စိတ္တည္ျငိမ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ ကုိယ္တကယ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့လူကုိ ေတြ႔တာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲတာကို နားလည္နုိင္သြားေတာ့ ရည္းစားဦးျဖစ္ဖုိ႔ထက္ ကိုယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္ဖုိ႔က အေရးၾကီးတယ္ဆုိတာ သိလာပါတယ္။ အခုေတာ့ ရည္းစားဦး အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပဲ ေနာက္ဆံုးခ်စ္သူပဲ ျဖစ္ခ်င္သလုိ အခ်စ္ဆံုးဆုိတဲ့ ေနရာမွာပဲ ေနခ်င္ပါတယ္။

အရင္တုန္းက ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ဆုိေတာ့ အခ်စ္က အဓိကျဖစ္ေနတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ အရာရာက မိဘတာ၀န္လုိ႔ ထင္ၿပီး ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ ဘ၀ဆိုတာ ထပ္တူက်မက်နုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူကုိ ေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘ၀အတြက္ ေရြးခ်ယ္ရေတာ့မယ္ဆုိရင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဘ၀အတြက္ကုိပဲ ဦးစားေပးစဥ္းစားၾကပါတယ္။ အဲလိုလူေတြကို တကယ္မခ်စ္လုိိ႔ဆုိၿပီး မေျပာနုိင္ပါဘူး။ လူငယ္ဘ၀မွာေတာ့ ျဖစ္သင့္တာထက္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကုိပဲ ဦးစားေပးလို႔ အခ်စ္ကုိပဲ ေရြးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ေနာက္မွ ဘ၀ဆုိတာကုိ သိလာေတာ့ အဆင္မေျပတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ႏွင္းကေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ ဘာကိုေရြးမလဲေမးရင္ ဘ၀ဆုိတာကုိပဲ ေရြးျဖစ္မွာပါ။ အခ်စ္ဆုိတာကုိ ေရြးလိုက္ရင္ မလုပ္သင့္တာေတြ မျဖစ္သင့္တာေတြကုိ မစဥ္းစားမိေတာ့ပဲ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကုိပဲ ဦးစားေပးမွာျဖစ္လုိ႔ ေနာင္မွရမယ့္ ေနာင္တေတြနဲ႔ ၾကံဳလာမွာကုိ မလုိလားလုိ႔ပါ။

အခုေနအခါမွာေတာ့ ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ခံစားမႈေတြ ဘ၀နဲ႔ အခ်စ္ကုိ ျမင္တဲ့အျမင္ေတြက ကြာျခားသြားသလို မာန္မာနဆုိတာလဲ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘာကုိပဲျဖစ္ျဖစ္ အတတ္နုိင္ဆံုး သည္းခံခြင့္လႊတ္နုိင္ေအာင္ စိတ္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ လူေတြရဲ့ အေလ့အက်င့္ သဘာ၀ေတြကို နားလည္နုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

Sunday 1 November 2009

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္

သီတင္းကၽြတ္ၿပီးေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ကုိ ေရာက္တာ ျမန္လုိက္တာလုိ႔ ထင္မိတယ္။ တေန႔တေန႔ အလုပ္ထဲမွာ လံုးပန္းေနတာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္လုိကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူး။ တန္ေဆာင္မုန္းေရာက္ၿပီဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္က လူတုိင္းသြားခ်င္တဲ့ ေနရာတခုေပါ့။ ကိုယ္တုိင္လဲ သြားဖူးခ်င္ေပမယ့္ တခါမွမေရာက္ျဖစ္ေသးဘူး။ အင္း ႏွင္းေနခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ေတာ့ ဒီေန႔မွာ ေပ်ာ္စရာေလးတခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ လမ္းထဲမွာ နိဗၺာန္ေစ်းပြဲေလးလုပ္တတ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိ စတုဒီသာေကၽြးတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးလဲေပ်ာ္ရေအာင္ ဆုိင္ကုိနံပါတယ္ေလးေတြ လုိက္ေ၀သလို အိမ္တုိင္းကုိလည္း ကံစမ္းမဲပံုစံမ်ိဳး နံပါတ္အစံုပါတဲ့ စာရြက္ေတြကုိ လုိက္ေ၀ေပးထားပါတယ္။ ဆုိင္နံပါတ္ရယ္ ကုိယ့္မွာရွိတဲ့ နံပါတ္ရယ္ တူေနရင္ေတာ့ အဲဒီဆုိင္ကမုန္႔ကုိ ယူလို႔ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အမွတ္တရ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အရာတခုေပ့ါ။

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္တုန္းကေတာ့ မိဘေတြကုိ ကန္ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ မနက္ခင္းထဲက လုပ္ေနက်အတုိင္း ဘုရားကန္ေတာ့ ဆြမ္းေတာ္ကပ္လို႔ ေမတၱာပို႔ပါတယ္။ ဘေလာ့ေပၚေရာက္ေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အတြက္ ကိုေအာင္ဦးတင္ထားတဲ့ ကုမုျဒာေတြ ပြင့္တဲ့ည တရားကုိ နာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာကိုမွ ေထြေထြထူးထူးမလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ အခုလို တရားေတာ္ေတြကို မွ်ေ၀ေပးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြကိုေတာ့ အထူးေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။

ေနာက္လဲလာလည္ေနာ္

Glitter Graphics