ခရီးသြားၿပီးအျပန္ ဘယ္သူေတြမ်ားလာလည္သြားလဲဆိုၿပီး အေျပးအလႊား ဘေလာ့ကုိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မယ္ဂုေလးက အားမနာလွ်ာမက်ိဳး တက္ထားပါတယ္တဲ့။ အယ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းတက္ထားတယ္ဆိုေတာ့ ဘာပါလိမ့္ဆိုၿပီး မယ္ဂုေလးဆီ သြားၾကည့္ေတာ့ ၾကံဳသလိုစားခ်င္း ဆိုၿပီးေတြ႔လိုက္တယ္။ အစားအေသာက္နဲ႔ တက္တာဆိုလို႔ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွစိတ္ဆိုးဘူး။ မယ္ဂုေလးဆီကအျပန္ ကိုေနလင္းကလဲ မႏွင္းေရ တက္ထားတယ္ေနာ္လို႔ ေျပာလာျပန္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ခင္ရင္ေရးရမယ္ေနာ္တဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ ႏွင္းမွာလဲ ခင္စရာဆိုလို႔ ဒီဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမေတြပဲရွိတာေလ။ ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္အေၾကာင္း ေရးရမွာဆိုေတာ့ ပိုၿပီးအားသန္တယ္ေလ။
ငယ္ငယ္ကထဲက အစားအရမ္းေသာင္းက်န္းလို႔ အမ်ိဳးေတြကေတာင္ လက္လန္ခဲ့ရတယ္။ ပူဆာတတ္တဲ့ အရြယ္ကတည္းက အစားအေသာက္ကိုပဲ ပူဆာၿပီး အလြန္ဂ်ီးမ်ားခဲ့တာပါ။ မပူဆာရင္လဲ ၾကံဳသလို အကုန္စားပါတယ္။ နည္းနည္းေလး ၾကီးလာေတာ့ အစားအေသာက္ ဂ်ီးမ်ားလာပါတယ္။ အနံ႔ရလို႔မၾကိဳက္ရင္ အဲဒီအစားအေသာက္ကို မထိေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းတက္ သင္တန္းေတြတက္ေတာ့ ၾကံဳသလိုပဲ စားပါေတာ့တယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ပံုမွန္မရွိေတာ့ပဲ ဗိုက္ဆာလာရင္ အျပင္မွာပဲ စားလိုက္ပါတယ္။ တရုတ္တန္းဘက္ေရာက္လို႔ ဗုိက္ဆာလာရင္ ေၾကးအိုး၀ယ္စားလိုက္ပါတယ္။ ျမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းဘက္ေရာက္ရင္ေတာ့ အဲဒီလမ္းက ယိုးဒယားအစားအေသာက္နဲ႔ ရွမ္းအစားအစာ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ၀င္စားျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုက္ကလဲဆာလာၿပီ ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့ ဆိုင္ေတြနားေရာက္ေနရင္ေတာ့ ဘာမွမစားပဲ အိမ္ကိုေရာက္ေအာင္ျပန္ၿပီး အိမ္ကထမင္းပဲစားပါတယ္။ အိမ္မွာတခါတေလ ထမင္းဟင္းမခ်က္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ၾကက္ဥေခါက္ေၾကာ္ စားလိုက္တာပါပဲ။ တခါတေလေတာ့လဲ ေခါက္ဆြဲဲျပဳတ္ေပါ့။ ထိုင္၀မ္ေရာက္လာေတာ့ စားစရာပိုရွားလာပါတယ္။ နဂိုထဲက ဟင္းအန႔ံ႔အရမ္းျပင္းရင္မၾကိဳက္ပါဘူး။ ထိုင္၀မ္မွာသံုးတ့ဲ အေမႊးနံ႔က ေတာ္ေတာ္ျပင္းပါတယ္။ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြ အကင္ေတြမွာသံုးတဲ့ မဆလာအနံ႔ကို မခံနုိင္လို႔ အဲဒါေတြကိုစားလို႔မရပါဘူး။ အနံ႔မျပင္းတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းကို ေရြး၀ယ္ၿပီးစားပါတယ္။ မာမားကအိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ေပးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းစားရပါတယ္။ တခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္မထည့္တဲ့ရက္ေတြမွာ အဆင္ေျပသလိုပဲ ေန႔လည္စာကိုစားလိုက္ပါတယ္။ တခါတေလ ေပါင္မုန္႔တလံုးနဲ႔ေကာ္ဖီတခြက္က ေန႔လည္စာျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာဆိုေတာ့လဲ ငါးပိရည္ကို အသဲစြဲပါပဲ။ အခုထိလဲ ဘာမွမရွိရင္ေန ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ငါးပိရည္နဲ႔ ရွိရင္စားလို႔ရပါၿပီ။ ျဖစ္သလိုစားရလြန္းလို႔႔လဲ ၀ိတ္တက္လာတာမ်ားေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုမွလဲ ျပန္ခ်လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ကေနလာတုန္းကထက္ကို အမ်ားၾကီးတိုးလာလို႔ ျပန္သြားရင္ေတာင္ အမ်ိဳးေတြက မွတ္မိပါေတာ့မလားမသိပါဘူး။ ဟုတ္ကဲ့ ႏွင္းကေတာ့ အခုလိုပဲ ျဖစ္သလိုစားလိုက္ပါတယ္။
ဘယ္သူေတြကိုတက္ရမလဲရယ္လို႔ ရွာလိုက္ေတာ့လဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တက္ၿပီးသြားၾကပါၿပီ။ဒီတစ္ခါေတာ့ တခါမွ မတက္ရေသးတဲ့ ညီအစ္မေတြကို တက္လိုက္ပါတယ္။
ညီမေလး ယုန္ကေလး
ညီမေလး SMNTL တို႔ေရ ၾကံဳသလို ဘယ္လိုေလး စားတယ္ဆိုတာကုိ အခ်ိန္ရရင္ ေရးေပးပါဦးေနာ္။
ငယ္ငယ္ကထဲက အစားအရမ္းေသာင္းက်န္းလို႔ အမ်ိဳးေတြကေတာင္ လက္လန္ခဲ့ရတယ္။ ပူဆာတတ္တဲ့ အရြယ္ကတည္းက အစားအေသာက္ကိုပဲ ပူဆာၿပီး အလြန္ဂ်ီးမ်ားခဲ့တာပါ။ မပူဆာရင္လဲ ၾကံဳသလို အကုန္စားပါတယ္။ နည္းနည္းေလး ၾကီးလာေတာ့ အစားအေသာက္ ဂ်ီးမ်ားလာပါတယ္။ အနံ႔ရလို႔မၾကိဳက္ရင္ အဲဒီအစားအေသာက္ကို မထိေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းတက္ သင္တန္းေတြတက္ေတာ့ ၾကံဳသလိုပဲ စားပါေတာ့တယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ေတာင္ ပံုမွန္မရွိေတာ့ပဲ ဗိုက္ဆာလာရင္ အျပင္မွာပဲ စားလိုက္ပါတယ္။ တရုတ္တန္းဘက္ေရာက္လို႔ ဗုိက္ဆာလာရင္ ေၾကးအိုး၀ယ္စားလိုက္ပါတယ္။ ျမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းဘက္ေရာက္ရင္ေတာ့ အဲဒီလမ္းက ယိုးဒယားအစားအေသာက္နဲ႔ ရွမ္းအစားအစာ ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ ၀င္စားျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုက္ကလဲဆာလာၿပီ ကိုယ္မၾကိဳက္တဲ့ ဆိုင္ေတြနားေရာက္ေနရင္ေတာ့ ဘာမွမစားပဲ အိမ္ကိုေရာက္ေအာင္ျပန္ၿပီး အိမ္ကထမင္းပဲစားပါတယ္။ အိမ္မွာတခါတေလ ထမင္းဟင္းမခ်က္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ၾကက္ဥေခါက္ေၾကာ္ စားလိုက္တာပါပဲ။ တခါတေလေတာ့လဲ ေခါက္ဆြဲဲျပဳတ္ေပါ့။ ထိုင္၀မ္ေရာက္လာေတာ့ စားစရာပိုရွားလာပါတယ္။ နဂိုထဲက ဟင္းအန႔ံ႔အရမ္းျပင္းရင္မၾကိဳက္ပါဘူး။ ထိုင္၀မ္မွာသံုးတ့ဲ အေမႊးနံ႔က ေတာ္ေတာ္ျပင္းပါတယ္။ ၀က္အူေခ်ာင္းေတြ အကင္ေတြမွာသံုးတဲ့ မဆလာအနံ႔ကို မခံနုိင္လို႔ အဲဒါေတြကိုစားလို႔မရပါဘူး။ အနံ႔မျပင္းတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းကို ေရြး၀ယ္ၿပီးစားပါတယ္။ မာမားကအိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ေပးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းစားရပါတယ္။ တခါတေလ ထမင္းခ်ိဳင့္မထည့္တဲ့ရက္ေတြမွာ အဆင္ေျပသလိုပဲ ေန႔လည္စာကိုစားလိုက္ပါတယ္။ တခါတေလ ေပါင္မုန္႔တလံုးနဲ႔ေကာ္ဖီတခြက္က ေန႔လည္စာျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာဆိုေတာ့လဲ ငါးပိရည္ကို အသဲစြဲပါပဲ။ အခုထိလဲ ဘာမွမရွိရင္ေန ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ငါးပိရည္နဲ႔ ရွိရင္စားလို႔ရပါၿပီ။ ျဖစ္သလိုစားရလြန္းလို႔႔လဲ ၀ိတ္တက္လာတာမ်ားေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုမွလဲ ျပန္ခ်လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ကေနလာတုန္းကထက္ကို အမ်ားၾကီးတိုးလာလို႔ ျပန္သြားရင္ေတာင္ အမ်ိဳးေတြက မွတ္မိပါေတာ့မလားမသိပါဘူး။ ဟုတ္ကဲ့ ႏွင္းကေတာ့ အခုလိုပဲ ျဖစ္သလိုစားလိုက္ပါတယ္။
ဘယ္သူေတြကိုတက္ရမလဲရယ္လို႔ ရွာလိုက္ေတာ့လဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တက္ၿပီးသြားၾကပါၿပီ။ဒီတစ္ခါေတာ့ တခါမွ မတက္ရေသးတဲ့ ညီအစ္မေတြကို တက္လိုက္ပါတယ္။
ညီမေလး ယုန္ကေလး
ညီမေလး SMNTL တို႔ေရ ၾကံဳသလို ဘယ္လိုေလး စားတယ္ဆိုတာကုိ အခ်ိန္ရရင္ ေရးေပးပါဦးေနာ္။
2 comments:
ေရးေပးလို႕ ေက်းဇူးပဲေနာ္။ ေရျခားေျမျခားမွာဆိုေတာ့ ဒီလိုပါပဲ။ ျဖစ္သလိုမွ တကယ့္ကို ျဖစ္သလိုပဲေနာ္။ ၾကက္ဥၾကိဳက္တာေတာ့ တူတယ္သိလား။ :P :P
မမေရ အခ်ိန္ေလးေတာ႔ေပးပါ။
မၾကာခင္ ေရးေပးပါ႔မယ္။
Thanks U..
SMNTL
Post a Comment