ဒီေန႔ေတာ့ ေျပာကိုမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးလုိ႔ပဲ ေျပာလုိက္ခ်င္တယ္။ မနက္မိုးလင္းလို႔ အိမ္ကစထြက္ကတည္းက လြဲလုိက္တာ ညေနမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိပါပဲ။ အိမ္ကထြက္လို႔ မနက္စာ၀င္၀ယ္ေတာ့ ခဏေလးေစာင့္ပါဆိုလုိ႔ ထိုင္ေစာင့္လိုက္တယ္။ မွာထားတာၿပီးၿပီဆုိလုိ႔ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့ ၁ က်ပ္ေစ့ကို ၅၀ အေစ့ထင္ၿပီၤး ဆို္င္ကထြက္လာတာ လမ္းတ၀က္က်မွ လက္ထဲၾကည့္ေတာ့ ၁ က်ပ္ေစ့ျဖစ္ေနတယ္။ ျပန္သြားေျပာဖို႔က်ေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္ကနီးေနၿပီ ထားလုိက္ပါေတာ့ဆုိၿပီး ကားမွတ္တုိင္ဆီ သုတ္ေခ်တင္သြားတာ မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့ စီးမယ့္ကားက ကပ္ၿပီးလြတ္သြားတယ္။ ရပါတယ္ ေနာက္ထပ္ကားကျမန္တယ္ဆုိၿပီးေစာင့္လုိက္တာ မိနစ္၂၀ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ အရင္ဆုိရင္ ၃ စီးေလာက္လာေနက် ဒီေန႔က်မွ ၁ စီးတည္းကို လူေတြျပံဳတက္လုိက္တာ ကားကက်ပ္ေနတယ္။
ဒီလုိနဲ႔အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးဖြင့္ ဒီေန႔အေရးၾကီးတဲ့ပစၥည္းရွိတာ ျမန္ျမန္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိ ထုိင္ကာရွိေသး လူၾကီးေတြေရာက္လာၿပီး ပစၥည္းဘာလုိ႔မထြက္ေသးတာလဲဆုိၿပီး ေျပာပါေလေရာ။ ကဲ တမနက္လံုး လူကအဆင္မေျပလာေတာ့ ေဒါသေလးကနည္းနည္းထြက္ေနၿပီ။ လူၾကီးကိုလဲမသိေတာ့ဘူး။ ငါမၿပီးတာမဟုတ္ဘူး testing ကစစ္မေပးလို႔မၿပီးတာဆုိၿပီးဘုေတာလုိက္တယ္။ လူၾကီးတေယာက္က ေျပာၿပီးလွည့္အထြက္ ေနာက္တေယာက္ကေရာက္လာၿပီး ေမးျပန္ေရာ။ မရေတာ့ဘူး။ ေဒါသက ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီ။ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ကစၥည္းကိုလုပ္လုိက္တာ လက္စသတ္ဒါနီးလည္းက်ေရာ ေနာက္ပစၥည္းတခုဆင္တာ ျပႆနာရွိုလုိ႔ နင့္ဆီေရာက္လာရင္ အမွားဖမ္းေပးပါဦးတဲ့။ ကဲ ထားလုိက္ေတာ့ ကိုယ္ကေနာက္ဆံုးအဆင့္ၾကည့္ရမွာပဲဆုိၿပီး ဟုတ္ ၾကည့္လုိ္က္မယ္ဆုိၿပီး ေနလုိက္တယ္။
ထမင္းစားနားေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ လူကစားတဲ့ဆီစိတ္ေရာက္သြားေတာ့ ေဒါသေတြလည္းမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ တြဲလုပ္တဲ့သူေတြ ဘယ္လိုေနလဲသြားၾကည့္မယ္ဆုိၿပီးအသြား ေနာက္ျပႆနာတခုက ဆီးၾကိဳေနျပန္တယ္။ အေရးၾကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ အာမခံတံဆိပ္ကို မကပ္မိဘူးတဲ့ေလ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ကိုေျပာေတာ့ စိတ္ဆိုးၿပီး သြားေျပာပါေလေရာ။ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ေသခ်ာမွာထားတာကို အခုလုိျဖစ္ေတာ့ ႏွင္းလဲေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးမိတယ္။ တြဲလုပ္တဲ့သူေတြမွားရင္ ႏွင္းကအရင္အဆူခံရပါတယ္။ ႏွင္းေသခ်ာမေျပာလုိ႔ မသင္လုိ႔ဆုိၿပီး အေျပာခံရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကေျပာရွာတယ္ စိ္တ္ကိုေလွ်ာ့ပါတဲ့။ သူကေျပာသာေျပာတယ္။ သူကို္ယ္တုိင္လဲ စိတ္မေလွ်ာ့နိုင္ရွာဘူး။ သူကေတာ့ တာ၀န္ပိုၾကီးတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ထမင္းစားသြားလုိက္ၾကတယ္။
အလုပ္လဲျပန္တက္ေရာ ျပႆနာေနာက္တခုက ဆီးလုိ႔ၾကိဳေနၿပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေဒါသကအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီ။ မရေတာ့ဘူး။ အေရးၾကီးတယ္ေနာ္ အမွားလံုး၀မခံဘူးေနာ္ သတိထားပါဆုိတာ ေန႔တုိင္းေျပာပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္လဲ အျမဲသတိထားေနရပါတယ္။ ႏွင္းတို႔ဆီမွာက bar code printer ေတြထုတ္တယ္။ printer တုိင္းမွာ adapter ကိုတြဲေပးထားပါတယ္။ တြဲထားၿပီးတဲ့ printer နဲ႔ adapter ကို မွားၿပီးထည့္လုိ႔မရပါဘူး။ အခုေတာ့ တလြဲေတြထည့္ထားေတာ့ ျပႆနာကၾကီးသြားပါၿပီၤ။ ပထမကေတာ့ တခုတေလပဲဆုိၿပီး ရပါတယ္။ ႏွင္းကြန္ပ်ဴတာကေနၾကည့္ေပးမယ္ဆုိၿပီး တခုခ်င္းၾကည့္ပါတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ တခုမကဘူး ေနာက္က LAN Card ေတြပါ နံပါတ္ေတြမွားေနၿပီဆုိေတာ့ ႏွင္းလဲသည္းမခံနုိင္ေတာ့ဘူး ထုတ္လုပ္ေရးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကိုသြားေခၚၿပီး လာၾကည့္ခုိင္းပါတယ္။ ဘယ္သူလဲဆူုိၿပီးစစ္လုိက္ေတာ့ ကို္ယ္နဲ႔တြဲတဲ့သူကလုပ္လုိက္တာ။ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါေတာ့ ဒီလူနဲ႔တြဲၿပီး ဘယ္လုိလုပ္လဲဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ၀န္ထမ္းေရးရာဌာနက လူၾကီးေရာက္လာၿပီး လုပ္တဲ့သူကုိလာေခၚသြားပါေတာ့တယ္။ ဒီလုိစကားေတြလဲ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေၾကာင့္လဲ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူတေယာက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အလုပ္တခုလံုး ထိခိုက္မွာဆိုေတာ့ မေျပာခ်င္လဲ ေျပာလုိက္ရတယ္။
အလုပ္ဆင္းလို႔အိမ္ျပန္မယ္ဆုိၿပီး ဓါတ္ေလွခါးစီးေတာ့ ၁ ထပ္မွာဆင္းမွာကို မႏွိပ္မိပဲ ေျမေအာက္ထပ္ထိပါသြားေတာ့မလုိ႔ ၃ ထပ္ေရာက္မွ ျမန္ျမန္ႏွိပ္လုိက္ရတယ္။ ျပန္ခါနီးသာထပ္လြဲရင္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။
တေနကုန္ ျပႆနာေပါင္းစံုနဲ႔ လူကေတာ္ေတာ္ကိုေမာပါတယ္။ ဒီေန႔ေလာက္ တလြဲေတြမ်ားတာ ဒီေန႔ပါပဲ။ အခုလိုအလြဲေတြနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြမဆံုပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေလးဖြင့္ ဒီေန႔အေရးၾကီးတဲ့ပစၥည္းရွိတာ ျမန္ျမန္လုပ္လုိက္မယ္ဆုိ ထုိင္ကာရွိေသး လူၾကီးေတြေရာက္လာၿပီး ပစၥည္းဘာလုိ႔မထြက္ေသးတာလဲဆုိၿပီး ေျပာပါေလေရာ။ ကဲ တမနက္လံုး လူကအဆင္မေျပလာေတာ့ ေဒါသေလးကနည္းနည္းထြက္ေနၿပီ။ လူၾကီးကိုလဲမသိေတာ့ဘူး။ ငါမၿပီးတာမဟုတ္ဘူး testing ကစစ္မေပးလို႔မၿပီးတာဆုိၿပီးဘုေတာလုိက္တယ္။ လူၾကီးတေယာက္က ေျပာၿပီးလွည့္အထြက္ ေနာက္တေယာက္ကေရာက္လာၿပီး ေမးျပန္ေရာ။ မရေတာ့ဘူး။ ေဒါသက ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီ။ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ကစၥည္းကိုလုပ္လုိက္တာ လက္စသတ္ဒါနီးလည္းက်ေရာ ေနာက္ပစၥည္းတခုဆင္တာ ျပႆနာရွိုလုိ႔ နင့္ဆီေရာက္လာရင္ အမွားဖမ္းေပးပါဦးတဲ့။ ကဲ ထားလုိက္ေတာ့ ကိုယ္ကေနာက္ဆံုးအဆင့္ၾကည့္ရမွာပဲဆုိၿပီး ဟုတ္ ၾကည့္လုိ္က္မယ္ဆုိၿပီး ေနလုိက္တယ္။
ထမင္းစားနားေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ လူကစားတဲ့ဆီစိတ္ေရာက္သြားေတာ့ ေဒါသေတြလည္းမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ တြဲလုပ္တဲ့သူေတြ ဘယ္လိုေနလဲသြားၾကည့္မယ္ဆုိၿပီးအသြား ေနာက္ျပႆနာတခုက ဆီးၾကိဳေနျပန္တယ္။ အေရးၾကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ အာမခံတံဆိပ္ကို မကပ္မိဘူးတဲ့ေလ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ကိုေျပာေတာ့ စိတ္ဆိုးၿပီး သြားေျပာပါေလေရာ။ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ေသခ်ာမွာထားတာကို အခုလုိျဖစ္ေတာ့ ႏွင္းလဲေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးမိတယ္။ တြဲလုပ္တဲ့သူေတြမွားရင္ ႏွင္းကအရင္အဆူခံရပါတယ္။ ႏွင္းေသခ်ာမေျပာလုိ႔ မသင္လုိ႔ဆုိၿပီး အေျပာခံရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကေျပာရွာတယ္ စိ္တ္ကိုေလွ်ာ့ပါတဲ့။ သူကေျပာသာေျပာတယ္။ သူကို္ယ္တုိင္လဲ စိတ္မေလွ်ာ့နိုင္ရွာဘူး။ သူကေတာ့ တာ၀န္ပိုၾကီးတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ထမင္းစားသြားလုိက္ၾကတယ္။
အလုပ္လဲျပန္တက္ေရာ ျပႆနာေနာက္တခုက ဆီးလုိ႔ၾကိဳေနၿပန္တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ေဒါသကအထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားၿပီ။ မရေတာ့ဘူး။ အေရးၾကီးတယ္ေနာ္ အမွားလံုး၀မခံဘူးေနာ္ သတိထားပါဆုိတာ ေန႔တုိင္းေျပာပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္လဲ အျမဲသတိထားေနရပါတယ္။ ႏွင္းတို႔ဆီမွာက bar code printer ေတြထုတ္တယ္။ printer တုိင္းမွာ adapter ကိုတြဲေပးထားပါတယ္။ တြဲထားၿပီးတဲ့ printer နဲ႔ adapter ကို မွားၿပီးထည့္လုိ႔မရပါဘူး။ အခုေတာ့ တလြဲေတြထည့္ထားေတာ့ ျပႆနာကၾကီးသြားပါၿပီၤ။ ပထမကေတာ့ တခုတေလပဲဆုိၿပီး ရပါတယ္။ ႏွင္းကြန္ပ်ဴတာကေနၾကည့္ေပးမယ္ဆုိၿပီး တခုခ်င္းၾကည့္ပါတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ တခုမကဘူး ေနာက္က LAN Card ေတြပါ နံပါတ္ေတြမွားေနၿပီဆုိေတာ့ ႏွင္းလဲသည္းမခံနုိင္ေတာ့ဘူး ထုတ္လုပ္ေရးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကိုသြားေခၚၿပီး လာၾကည့္ခုိင္းပါတယ္။ ဘယ္သူလဲဆူုိၿပီးစစ္လုိက္ေတာ့ ကို္ယ္နဲ႔တြဲတဲ့သူကလုပ္လုိက္တာ။ မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ငါေတာ့ ဒီလူနဲ႔တြဲၿပီး ဘယ္လုိလုပ္လဲဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ၀န္ထမ္းေရးရာဌာနက လူၾကီးေရာက္လာၿပီး လုပ္တဲ့သူကုိလာေခၚသြားပါေတာ့တယ္။ ဒီလုိစကားေတြလဲ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေၾကာင့္လဲ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူတေယာက္ရဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အလုပ္တခုလံုး ထိခိုက္မွာဆိုေတာ့ မေျပာခ်င္လဲ ေျပာလုိက္ရတယ္။
အလုပ္ဆင္းလို႔အိမ္ျပန္မယ္ဆုိၿပီး ဓါတ္ေလွခါးစီးေတာ့ ၁ ထပ္မွာဆင္းမွာကို မႏွိပ္မိပဲ ေျမေအာက္ထပ္ထိပါသြားေတာ့မလုိ႔ ၃ ထပ္ေရာက္မွ ျမန္ျမန္ႏွိပ္လုိက္ရတယ္။ ျပန္ခါနီးသာထပ္လြဲရင္ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပါဘူး။
တေနကုန္ ျပႆနာေပါင္းစံုနဲ႔ လူကေတာ္ေတာ္ကိုေမာပါတယ္။ ဒီေန႔ေလာက္ တလြဲေတြမ်ားတာ ဒီေန႔ပါပဲ။ အခုလိုအလြဲေတြနဲ႔ ေနာက္ရက္ေတြမဆံုပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။
