ေဒါက္တာသန္းေဇာ္ ေရးတဲ့ အမွန္တရား ဆိုတဲ့ ၀တၱဳတိုေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ၾကိဳက္သြားလို႔ ေရးျဖစ္တာပါ။ စာေရးဆရာက
“အမွန္တရားဆိုတာ ေနမင္းနဲ႔ အလားသ႑န္ တူတယ္ ” “မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ မ်က္ေတာင္မခတ္ မ်က္စိေတြ ျပာေ၀မသြားဘဲႏွင္႔ေတာ့ ေကာင္းကင္က ေနမင္းၾကီး၏ မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္စိုက္၍မၾကည့္နိုင္။ ေန႔စဥ္ ေန၀င္မွ မိုးခ်ဳပ္သည့္တိုင္ မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ ဆိုသလို လူတို႔၏ ကူးလူးဆက္ဆံေရးတြင္ အမွန္တရားအခ်ိဳ႕ကို ဖံုးကြယ္၍ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနၾကသည္” ဟုေရးသားထားပါတယ္။
အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ လူမုန္းခံရတာမ်ားပါတယ္။ အမုန္းမခံခ်င္ေတာ့ လူေတြဟာ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ အမွားကိုျမင္ေနရင္ေတာင္ မွားပါတယ္လို႔ ေျပာရဲတဲ့လူဆိုတာရွားပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ တစ္ဖက္လူကမၾကိဳက္ရင္ ကိုယ္ပဲအမုန္းခံရမယ္ဆိုတာကို သိေနၾကလို႔ပါ။ ျမန္မာစကားပံုတစ္ခုရွိတယ္။ “မွန္တာေျပာရင္ ရြာျပင္ထြက္ေနရမယ္” တဲ့။ ကိုယ္ကမွန္တယ္ဆိုၿပီး အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ လူေတြကမၾကိဳက္လို႔ လူမရွိတဲ့ ရြာျပင္မွာေနရမယ္လို႔ေျပာခ်င္တာပါ။ အမွန္ကိုေျပာရဲတဲ့လူမွာ သူေျပာလိုက္တဲ့အမွန္တရားအတြက္ တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြကို ေပးဆပ္လိုက္ရပါတယ္။ ဥပမာ ကိုယ့္အထက္အရာရွိတစ္ေယာက္ လုပ္ထားတာေတြဟာ မွားေနတာေတြကို သိလို႔သူ႔ကိုေျပာလိုက္ရင္ သူ႔ရဲ႕ၿငိဳျငင္မႈကို အရင္ဦးဆံုးခံရမွာပါ။ အမွန္ေျပာတာကို လက္ခံတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ျပန္ေျပာမွာပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့ သူတစ္ပါးလာေျပာတာ အမွန္ဆိုတာကို သိေပမယ့္လူေတြရဲ႕စိတ္က အရင္ဆံုးေတာ့ စိ္တ္တိုတတ္ၾကတာပါပဲ။ အဲဒီလိုစိတ္တိုတတ္တဲ့ လူေတြထဲမွာ ကၽြန္မလဲ အပါအ၀င္ပါ။ ေနာက္မွျပန္စဥ္းစားၿပီး လာေျပာတဲ့လူကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ သူသာလာမေျပာရင္ အမွန္ကို သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ေတြးမိလို႔ပါ။ ကၽြန္မလဲ အမွန္ကိုလာေျပာရင္ စိတ္မဆိုးဘဲ လက္ခံနိုင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရဦးမယ္။
No comments:
Post a Comment