ေဖေဖာ္၀ါရီ ညီအစ္မ

ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာေတာ့ ႏွင္းအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့သူေတြရဲ့ ေမြးေန႔ေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ေဖေဖာ္၀ါရီရဲ့ ၁ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ႏွင္းရဲ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေမြးေန႔တူ ရက္တူ ႏွစ္တူ သူငယ္ခ်င္းလဲျဖစ္သလို ညီမေတြလုိလဲျဖစ္ေနတဲ့ ၀ါ၀ါနဲ႔ မြန္မြန္တုိ႔ရဲ့ ေမြးေန႔ပါ။ အခုေတာ့ တေယာက္တနိုင္ငံဆီမွာ ေနေနရတဲ့ သူေတြျဖစ္လုိ႔ အရင္လုိ အတူတူသြားစားတာ ထြက္လည္တာေတြ မလုပ္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘ၀လမ္းကို ကိုယ္ဆီေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္ တေယာက္ကိုတေယာက္ အျမဲတမ္းသတိတရနဲ႔ စိုးရိမ္ေပးေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ အခြင့္အေရးရရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ၃ ေယာက္ဆံုနုိင္ေအာင္ အျမဲတမ္းစဥ္းစားေနတတ္တဲ့သူေတြပါ။ အခုေတာ့ မဆံုနိုင္ေသးခင္ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အေ၀းကေနပဲ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ရပါတယ္။

၀ါ၀ါနဲ႔မြန္မြန္ေရ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀ တုိင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ ဘ၀လမ္းကို ေအာင္ျမင္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းနိုင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

မွတ္သားမိသမွ်

အခုတေလာ တရားေတာ္ေတြ နာယူုျဖစ္တယ္။ အဲဒီတရားေတာ္ေတြထဲက တခ်ိဳးစကားလံုးေလးေတြကို စိတ္ထဲစြဲၿပီး မွတ္သားမိပါတယ္။

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း အေကာင္းၾကည့္ပဲဆိုၿပီး မေတြးလုိက္နဲ႔ မေကာင္းရင္ ေကာင္းေအာင္လုပ္ရမယ္။

ထင္တုိင္းမၾကဲနဲ႔။ အိမ္မွာထင္တိုင္းၾကဲတဲ့သူတေယာက္ရွိရင္ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ သူတပါးထင္တုိင္းၾကဲေတာ့ ကို္ယ္စိတ္ဆင္းရဲရသလို ကိုယ္ထင္တုိင္းၾကဲရင္လဲ သူတပါးေတြ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။

သူတပါးလုပ္တာ စိတ္တုိင္းမက်ျဖစ္ရင္ သူမွကိုယ္မဟုတ္တာဆုိၿပီး စိတ္ထဲေတြးလိုက္ပါ။

ပူပင္မႈဆုိတာ သူတပါးက လာေပးေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လိုက္ယူတာပါ။

မလွဴရင္ေနပါ။ မခိုးပါနဲ႔။လွဴဖို႔ဆုိၿပီး မခိုးမိေစနဲ႔။

ရတာေလးတဲ႔ ရွိတာေလးနဲ႔ေရာင့္ရဲပါ။ မေရာင့္ရဲနုိင္ရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ္။ မေရာင့္ရဲနုိင္တာ ေၾကာက္စရာပါ။

စုန္ေရ

အလုပ္ပိတ္ရက္တရက္ အဖြားေလးအိမ္ေရာက္သြားေတာ့ အသိအဖြားတေယာက္ေရာက္ေနတာနဲ႔ သြားတုိးပါတယ္။ မေတြတာၾကာလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာရင္းကေန သူ႔စိတ္ထဲမွာ အလွဴအတန္းလုပ္ခ်င္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ သူမ်ားေတြလုိ ၾကီးၾကီးမားမားမဟုတ္ေပမယ့္ နည္းနည္းပါးပါးေလး လွဴခ်င္တာေတာင္ လက္ထဲမွာ မပိုလွ်ံလုိ႔ စိတ္ရွိတုိင္းမလွဴနုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။ အရင္တုန္းက ကိုယ္တုိင္အလုပ္လုပ္ေတာ့ စိတ္ရွိတုိင္းလွဴနုိင္ေပမယ့္ အခုေတာ့ သားသမီးေတြေပးမွ စားရတဲ့အေျခေနေရာက္ေနေတာ့ ကိုယ္စားဖုိ႔ေတာင္ အနုိင္နိုင္ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာျပတယ္။ အဲဒီအဖြားကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းပါဘူး။

မိဘလုပ္တဲ့သူက ေမြးထားတဲ့သားသမီး ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား တတ္နုိင္သမွ် ျပည့္စံုေအာင္ လံုေလာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးနုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ သားသမီးေတြက မိဘတေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာျပည့္စံုေအာင္ မျဖည့္ဆည္းေပးနုိင္ၾကပါဘူး။ ဒီသားသမီးက ေပးမလုိ ဟုိတေယာက္ကေပးမလုိနဲ႔ မိဘခမွ်ာ လုိခ်င္တာ လုပ္ခ်င္တာကိုေတာင္ ေျပာမထြက္ပါဘူး။ ကိုယ့္အတြက္နဲ႔ သားသမီးေတြ စိတ္ညစ္မွာမလုိလားတဲ့ မိဘရဲ့ေမတၱာက ၾကီးမားလွပါတယ္။ ကိုယ့္ဆႏၵကို ျမိဳသိပ္လုိ႔ အလုိက္တသိေပးလာတဲ့အခ်ိန္ကို ေစာင့္စားေနရတဲ့ မိဘေတြရဲ့ ဒုကၡက သနားဖုိ႔ေကာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္မိဘကမွ သားသမီးဆီက လုိခ်င္တဲ့စသူဆုိတာမရွိပါဘူး။ တတ္နုိင္ရင္ မိဘက သားသမီးေတြကို အျမဲျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ေနတဲ့ သူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ အသက္အရြယ္ၾကီးလာလုိ႔ ကိုယ္မစြမ္းနုိင္တဲ့အခါမွာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အားငယ္စိတ္ေတြ ၀င္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မိဘေမတၱာကို စုန္ေရအျဖစ္ တင္စားေျပာဆုိၾကတာပါ။ ေရဆုိတာ ျမင့္ရာကေန နိမ့္ရာကို စီးဆင္းသလုိပဲ မိဘဆီက သားသမီးကို အျမဲစီးဆင္းခဲ့တာပါ။ သားသမီးဆီကေန မိဘဆီကို ျပန္ဆန္ၿပီးစီးဖို႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုနည္းပါတယ္။

တေန႔က်ရင္ေတာ့ ကိုယ္လည္းပဲ မိဘေနရာကို ေရာက္ၾကမွာပါပဲ။ မေရာက္ခင္ထဲက မိကေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး စုန္ေရအျဖစ္ကေန ဆန္ေရအျဖစ္စီးနုိင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားရဦးမယ္။

အရင္ကလဲ ဒီလိုပဲ

အလုပ္ထဲေရာက္ေနေတာ့လဲ တေန႔တေန႔ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကိုပဲၾကည့္ၿပီး ျပန္ေတြးမိသလို လူေတြရဲ့သေဘာေတြကုိလည္း ပိုသိလာရတယ္။ အလုပ္ထဲမွာက လူေတြရဲ့ မာနလုိ႔ေျပာတဲ့ ငါသိတယ္ ငါတတ္တယ္။ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္ ဆုိတာေတြကို မၾကာခဏ ၾကားေနရတယ္။ ငါသိတယ္ ငါတတ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ ကိုယ္ကသိေအာင္တတ္ေအာင္သင္လာခဲ့လုိ႔ ေျပာတာျဖစ္လုိ႔ ဘာမွသိပ္ၿပီးေတာ့လဲ ကပ္သပ္ၿပီးမေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးကိုေတာ့ သေဘာမက်တာ အမွန္ပါပဲ။ ငါလုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့ အဲဒီေနရာမွာ ငါမလုပ္ခင္တုန္းကေရာ တျခားလူတေယာက္က လုပ္ေနခဲ့တာပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ ငါမလုပ္ေတာ့ရင္ အဲဒီေနရာအတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္လုိ႔ မထင္လိုက္နဲ႔ တျခားတေယာက္က ၀င္လုပ္ေနမွာပါပဲ။ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္လုိ႔ မေတြးလိုက္နဲ႔။ ငါမရွိလဲ အလုပ္ကေတာ့ ဆက္လုပ္ေနၾကမွာပဲ။

ဒီေနရာမွာ ငါမရွိခင္တုန္းက ဘယ္လုိေနလဲဆုိတာကိုသတိရပါ။ အဲလုိပဲ ငါမရွိေတာ့ရင္လဲ ဒီအလုပ္က ဆက္လုပ္ေနၾကမွာပဲ ဆုိတာကိုလည္း သိထားပါ။ ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူးဆုိတဲ့စိတ္ကို မထားပါနဲ႔။ ငါမရွိလည္း ေန႔နဲ႔ညက ေျပာင္းလဲေနမွာပဲ။ ငါမရွိခင္တုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ။ ငါရွိလာေတာ့လဲ ဒီလိုပဲ။ ငါမရွိေတာ့ရင္လဲ ဒီလုိပဲ။

အလကားရလုိ႔လား

ု္လူေတြမွာ ပါးစပ္ေတြရွိေနတာက စကားေျပာဖို႔အတြက္ဆုိတာ သဘာ၀ၾကီးက ဖန္တီးေပးထားၿပီးသားပါ။ ေမြးကင္းစ စကားမေျပာတတ္ေသးခင္ကေတာင္ အသံေလးေတြထြက္ၿပီး ငိုသံရယ္သံ အု အား ဆုိၿပီး ေျပာတတ္ခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းစကားေတြ ေျပာတတ္လာတဲ့အခါၾကေတာ့ အလကားရထားတဲ့ ပါးစပ္နဲ႔ စကားေတြတတ္တိုင္း ေျပာေတာ့တာပါပဲ။ တခါတေလ ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းရင္ၿပီးေရာဆုိၿပီး တဖက္ထဲၾကည့္ၿပီး ေျပာလုိက္တဲ့ အလကားရတဲ့ ပါးစပ္ကေန အလြယ္ေျပာလုိ္က္တဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ တဖက္လူေတြအေပၚ ထိခိုက္ရတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ တခါတေလ ကုိယ့္တာ၀န္ ကုိယ့္အမွားကို တာ၀န္မယူခ်င္လုိ႔ လူေတြယံုေအာင္လဲ စကားတတ္တုိင္း လွည့္ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီပါးစပ္ကပဲ ကိုယ္မလုပ္နုိင္တာေတြကို အလြယ္ေျပာၿပီး ကတိဆုိတာေတြလည္း ေပးတတ္ၾကျပန္တယ္။ ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ပါးစပ္နဲ႔ အလြယ္ေျပာတတ္တဲ့ စကားေတြက ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ့္က်င့္တရားေတြ ကိုယ့္သိကၡာေတြကို ပ်က္စီးေစတယ္ဆုိတာ သတိမထားမိၾကလုိ႔မ်ား အလြယ္ေျပာေနၾကတာလား ..........

မေျပာ ၾသဇာရွိ

ဖိုးဖိုး ဖြားဖြားေတြနဲ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အတူတူေနခဲ့ရတဲ့အတြက္ ဖိုးဖြားေတြေျပာေနက်စကားေလးေတြ ဖိုးဖြားေတြေျပာျပတဲ့ ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳေတြကို မၾကာခဏ ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ဖိုးဖိုးေျပာေနက် စကားေလးတခြန္းကုိ အခုခ်ိန္ထိ စိတ္ထဲမွာ စြဲေနပါတယ္။ ဖိုးဖိုးက စကားအလြန္နည္းသလို အေနလည္းေအးပါတယ္။ ရွိတာေလးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတတ္တဲ့ ဖိုးဖုိးအတြက္ သူ႔ဘ၀ေလးက အလြန္ေအးခ်မ္းလွပါတယ္။ သားသမီး ၉ ေယာက္ေမြးထားေပမယ့္ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ၾသဇာေညာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ မာမားတို႔ေမာင္ႏွမေတြအားလံုး ဖုိးဖိုးကို ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသၾကပါတယ္။ သားသမီးေတြကို တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ မေျပာတတ္ပါဘူး။ လုိအပ္မွပဲ တခြန္းတေလေျပာတတ္ပါတယ္။ ဖိုးဖိုးက ဘာလုိ႔မေျပာတာလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ ေျပာပါမ်ားေတာ့ တန္ဖိုးမရွိေတာ့ဘူးတဲ့။ မေျပာပဲေနေတာ့ ၾသဇာပိုရွိတယ္တဲ့ေလ။ ေတြ႔သမွ်ကို လုိက္ေျပာေနေတာ့ ကိုယ့္စကားကို နာခံခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့တဲ့။ ေနာက္တခုေျပာတာကေတာ့ ကိုယ္ကေျပာေနေပမယ့္ တဖက္လူက မလုိက္နာရင္ အလကားျဖစ္သြားမယ္တဲ့။ အဲလုိျဖစ္မယ့္အတူတူ မေျပာပဲေနလုိက္ေတာ့ ပိုၾသဇာရွိသလုိပဲတဲ့ေလ။

အခုေတာ့ ဖိုးဖိုးေျပာျပခဲ့တဲ့ မေျပာ ၾသဇာရွိဆုိတဲ့ စကားေလးက တန္ဖုိးရွိတယ္ဆုိတာ လက္ေတြ႔သိလာရတယ္။ ႏွင္းအခုေရာက္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေျပာတတ္တဲ့ လူေတြကိုေတြ႔ရပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြက သူတို႔စိတ္ထဲ သေဘာမက်တာေတြ႔တာနဲ႔ အျမဲလိုေျပာေနတတ္ေတာ့ ေဘးမွာရွိတဲ့လူေတြက သူတို႔စကားေတြကို အေလးမထားေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြ အဲလုိေျပာပါမ်ားေတာ့ ေဘးလူေတြအေနနဲ႔ စိတ္ရႈတ္လာသလို သူတို႔အေပၚမွာလဲ အျမင္မၾကည္ေတာ့ပါဘူး။ ေနရာတကာမွာ လုိက္ေျပာေနလုိ႔လဲ အသံုးမ၀င္နုိင္ပါဘူး။ တကယ္အေရးၾကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကို္ယ္ကေျပာလုိက္လုိ႔ တဖက္လူကလုိက္နာတယ္ဆုိရင္ ေျပာရတဲ့လူေရာ လုိက္လုပ္တဲ့လူေရာ အက်ိဳးရွိပါတယ္။

ေကာင္းရံႈျမိဳ႔ရဲ့ မီးပန္းအလွ

ထိုင္၀မ္ရဲ့ ဆိပ္ကမ္းျမိဳ႕ျဖစ္သလို ေတာင္ပိုင္းရဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းရံႈမွာလဲ အခုလုိဆင္ႏႊဲၾကတယ္။

၁၀၁ ရဲ့ မီးပန္းအလွ

ဟိုအရင္ႏွစ္ကေတာ့ ကမာၻရဲ့အျမင့္ဆံုးတုိက္ျဖစ္ခဲ့သလုိ ထိုင္၀မ္ရဲ့ အျမင့္ဆံုးတိုက္ျဖစ္ရဲ့ ၁၀၁ အေဆာက္အဦးမွာ ႏွစ္တုိင္း new year eve ကို ဆင္ႏႊဲၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ၂၀၁၀ ကိုၾကိဳဆုိတဲ့ ၁၀၁ ရဲ့ မီးပန္းအလွပါ။

1 /1/ 2010

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ရဲ့ ပထမဆံုးလ ပထမဆံုးရက္မွာ ကိုမိုးေက်ာ္၀င္းနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ဘေလာ့ေပၚမွာ မရႊန္းမီရဲ့ဆုေတာင္းကို ပထမဆံုးရခဲ့တယ္။ အိပ္ယာနုိးနုိးခ်င္း စိတ္ထဲမွာလဲ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ေလးျဖစ္ေနတယ္။ အင္း ၂၀၁၀ ရဲ့အစကေတာ့ ေကာင္းတယ္လုိ႔ပဲေျပာရမွာပဲ။ ႏွစ္သစ္မွာ အေဒၚက အုန္းနုိ႔ေခါက္ဆြဲခ်က္ေကၽြးတယ္။ ညကေတာ့ အိမ္ထဲမွာပဲ ၁၀၁ ရဲ့ မီးပန္းအလွကို တီဗီြကေနပဲၾကည့္လုိက္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၂၀၀၉ မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၀မ္းနည္းမႈေတြ အဆင္မေျပမႈေတြကို ေမ့ေပ်ာက္သြားပါၿပီ။ ၂၀၁၀ ကို လူသစ္စိတ္သစ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ အားသစ္ေတြေမြးေနတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ အသက္တႏွစ္ပိုၾကီးသြားလို႔ ေသဖို႔လဲတႏွစ္နီးလာၿပီေလ။

HAPPY NEW YEAR

HAPPY NEW YEAR AND WELCOME TO 2010

ႏွစ္ေဟာင္းက စိတ္ညစ္စရာေတြ ၀မ္းနည္းမႈေတြကို ၂၀၀၉ မွာထားခဲ့ၿပီး လာမယ့္ ၂၀၁၀ မွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္နိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။