Friday 22 January 2010

အရင္ကလဲ ဒီလိုပဲ

အလုပ္ထဲေရာက္ေနေတာ့လဲ တေန႔တေန႔ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကိုပဲၾကည့္ၿပီး ျပန္ေတြးမိသလို လူေတြရဲ့သေဘာေတြကုိလည္း ပိုသိလာရတယ္။ အလုပ္ထဲမွာက လူေတြရဲ့ မာနလုိ႔ေျပာတဲ့ ငါသိတယ္ ငါတတ္တယ္။ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္ ဆုိတာေတြကို မၾကာခဏ ၾကားေနရတယ္။ ငါသိတယ္ ငါတတ္တယ္ဆုိတာကေတာ့ ကိုယ္ကသိေအာင္တတ္ေအာင္သင္လာခဲ့လုိ႔ ေျပာတာျဖစ္လုိ႔ ဘာမွသိပ္ၿပီးေတာ့လဲ ကပ္သပ္ၿပီးမေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္ဆုိတဲ့ အေတြးကိုေတာ့ သေဘာမက်တာ အမွန္ပါပဲ။ ငါလုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့ အဲဒီေနရာမွာ ငါမလုပ္ခင္တုန္းကေရာ တျခားလူတေယာက္က လုပ္ေနခဲ့တာပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ ငါမလုပ္ေတာ့ရင္ အဲဒီေနရာအတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္လုိ႔ မထင္လိုက္နဲ႔ တျခားတေယာက္က ၀င္လုပ္ေနမွာပါပဲ။ ငါမရွိရင္ နင္တုိ႔သိမယ္လုိ႔ မေတြးလိုက္နဲ႔။ ငါမရွိလဲ အလုပ္ကေတာ့ ဆက္လုပ္ေနၾကမွာပဲ။

ဒီေနရာမွာ ငါမရွိခင္တုန္းက ဘယ္လုိေနလဲဆုိတာကိုသတိရပါ။ အဲလုိပဲ ငါမရွိေတာ့ရင္လဲ ဒီအလုပ္က ဆက္လုပ္ေနၾကမွာပဲ ဆုိတာကိုလည္း သိထားပါ။ ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူးဆုိတဲ့စိတ္ကို မထားပါနဲ႔။ ငါမရွိလည္း ေန႔နဲ႔ညက ေျပာင္းလဲေနမွာပဲ။ ငါမရွိခင္တုန္းကလည္း ဒီလုိပဲ။ ငါရွိလာေတာ့လဲ ဒီလိုပဲ။ ငါမရွိေတာ့ရင္လဲ ဒီလုိပဲ။

5 comments:

ShwunMi- said...

ဟုတ္တယ္.. ဘယ္မွာလည္းမသိဘူး ဖတ္ဖူးတယ္.. ေလာကၾကီးက ကိုယ့္ကို လိုေနတာမဟုတ္ဘူး.. တကယ္တမ္းမွာ ကိုယ္က ေလာကၾကီးကို လိုအပ္ေနတာ တဲ့

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ဟုတ္တယ္ဗ် အဲဒါ အတၱေပါ့ တခ်ိဳ႕လူေတြမွာ ေမြးရာပါ အတၱကင္ဆာေလးေတြ ပါလာတတ္တယ္ဗ်။

ပိုးဟပ္ေလး said...

ဟုတ္တယ္..မွန္တယ္
ကိုယ္မရွိရင္ ဒီအလုပ္ၾကီးက
ရပ္သြားမွာမွမဟုတ္တာ
အလုပ္မွာတင္မွ မဟုတ္ပါဘူး

တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူမႈေရးကိစၥေတြမွာလည္းရွိတယ္
ကိုယ္မရွိပဲ ျဖစ္သြားတဲ႔ အရာေတြအမ်ားၾကီးပါပဲ

ပိုးဟပ္ေလး said...
This comment has been removed by the author.
ပိုးဟပ္ေလး said...

အဟီး comment ႏွစ္ခါဝင္သြားလုိ႔ တစ္ခု ျပန္ႏႈတ္ထားတယ္

ေနာက္လဲလာလည္ေနာ္

Glitter Graphics