ရြာတစ္ရြာမွာ ဦးသာဒြန္းနဲ႔ ေဒၚပုဆိုတဲ့ သူေဌးလင္မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြအားလံုးက သူေဌးၾကီး ဦးသာဒြန္းလို႔ မေခၚၾကပဲ သူေဌးမၾကီး ေဒၚပုရဲ့ ေယာက်ာၤးဆိုၿပီး ေခၚၾကတယ္။ ဒီအခါမွာ ဦးသာဒြန္းက စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ပါဘူး။ စီးပြားေရးေတြက်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အတူတူၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့ရၿပီးမွ နာမည္ၾကီးေတာ့ မိန္းမျဖစ္သူက သူေဌးမၾကီးေဒၚပု ဆိုၿပီး နာမည္ၾကီးေနတယ္။ ရြာမွာရွိတဲ့ အလွဴပြဲ မဂၤလာပြဲေတြက ဖိတ္စာပို႔ရင္လဲ သူေဌးမၾကီး ေဒၚပုႏွင့္ ခင္ပြန္း ဆိုၿပီးဖိတ္ေတာ့ ဦးသာဒြန္းရဲ့နာမည္က တစ္ခါမွကို မပါပါဘူး။ ဦးသာဒြန္းရဲ့ အေတြးထဲမွာ သူဟာမိန္းမရဲ့ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ မိေနေတာ့ သူ႔နာမည္ထြက္ဖို႔ လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး ေတြးမိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အလွဴတစ္ခု သြားဖို႔ၾကံဳလာတဲ့အခါ သူနာမည္ၾကီးေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအတိုင္း အလြန္ကိုလွပတဲ့ ျမင္းျဖဴၾကီးကို စီးၿပီးအိမ္ကထြက္လာပါတယ္။ ျမင္းစီးၿပီးထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးသာဒြန္းစိတ္ထဲမွာ ေတြးေနတာက သူ႔ကုိဒီပံုအတိုင္းသာ လူေတြျမင္ရင္ သူေဌးၾကီးဦးသာဒြန္း ျမင္ျဖဴၾကီးစီးၿပီးလာတယ္လို႔ လူေတြက ေျပာမွာပဲဆိုၿပီး ေတြးလာပါတယ္။ တကယ္တမ္း အလွဴကိုလဲေရာက္ေရာ သူေဌးမၾကီး ေဒၚပုေယာက်ာၤး ျမင္းျဖဴၾကီးစီးလာတယ္လို႔ပဲ ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ဦးသာဒြန္းတစ္ေယာက္ စိတ္ညစ္သြားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္မေလွ်ာ့ပဲ ေနာက္တစ္ခါ ၾကိဳးစားပါတယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ ရြာထိပ္မွာ ဇရပ္အၾကီးၾကီးတစ္ေဆာင္ေဆာက္ၿပီး သူဌးၾကီး ဦးသာဒြန္းဆိုတဲ့နာမည္ကို အၾကီးၾကီးေရးၿပီး ေဒၚပုဆိုတဲ့နာမည္ကို ေသးေသးေလးပဲ ေရးထားပါတယ္။ ဒီဇရပ္ကိုေတာ့ သူေဌးၾကီးဦးသာဒြန္းရဲ့ဇရပ္လို႔ ေခၚမွာပဲဆိုၿပီးေတြးေနျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘယ္လုိိေခၚမလဲဆိုတာ သိခ်င္ေတာ့ ခရီးသြားတစ္ဦးပံု အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခရီးသြားအဖြဲနဲ႔ ေရာလိုက္လာပါတယ္။ ညေနေစာင္းလာေတာ့ ခရီးသြားေဖာ္ေတြကို ေမးပါတယ္။ ညက်ရင္ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား တည္းခိုလို႔ရနိုင္မလဲေမးေတာ့ ခရီးသြားတစ္ဦးက ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ညံ့တာပဲ ေရွ့နားမွာ သူေဌးမၾကီးေဒၚပုလွဴထားတဲ့ ဇရပ္ရွိတယ္ေလလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာလဲ ဦးသာဒြန္းတစ္ေယာက္ ဒီမိန္းမရဲ့ ေလာင္းရိပ္ေအာက္က မလြတ္နုိင္ေသးဘူးဆိုၿပီး စိတ္ညစ္ေနပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္လိုက္ပါတယ္။ ဦးဇင္းဦးသာဒြန္း ရြာထဲကို ဆြမ္းခံၾကြတဲဲ့အခါက်ေတာ့လဲ လူေတြက သူေဌးမၾကီးေဒၚပုရဲ့ ဦးဇင္းၾကြလာၿပီဆုိၿပီးေျပာၾကျပန္တယ္။ ေအာ္ ဘုန္းၾကီး၀တ္တာေတာင္ ေဒၚပုနာမည္ေအာက္ကမလြတ္ဘူးဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီးကေနထြက္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဦးသာဒြန္းလဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ဘိန္းစားမယ္ဆိုၿပီး ဘိန္းစားပါေတာ့တယ္။ အဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးသာဒြန္းနာမည္ၾကီးပါၿပီ။ ဘယ္လိုနာမည္ၾကီးလဲဆိုေတာ့ လူေတြေခၚၾကတာက ဘိန္းစားသာဒြန္း ပါတဲ့။
ုဒီတစ္ခါေတာ့ ရြာထိပ္မွာ ဇရပ္အၾကီးၾကီးတစ္ေဆာင္ေဆာက္ၿပီး သူဌးၾကီး ဦးသာဒြန္းဆိုတဲ့နာမည္ကို အၾကီးၾကီးေရးၿပီး ေဒၚပုဆိုတဲ့နာမည္ကို ေသးေသးေလးပဲ ေရးထားပါတယ္။ ဒီဇရပ္ကိုေတာ့ သူေဌးၾကီးဦးသာဒြန္းရဲ့ဇရပ္လို႔ ေခၚမွာပဲဆိုၿပီးေတြးေနျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘယ္လုိိေခၚမလဲဆိုတာ သိခ်င္ေတာ့ ခရီးသြားတစ္ဦးပံု အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခရီးသြားအဖြဲနဲ႔ ေရာလိုက္လာပါတယ္။ ညေနေစာင္းလာေတာ့ ခရီးသြားေဖာ္ေတြကို ေမးပါတယ္။ ညက်ရင္ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား တည္းခိုလို႔ရနိုင္မလဲေမးေတာ့ ခရီးသြားတစ္ဦးက ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ညံ့တာပဲ ေရွ့နားမွာ သူေဌးမၾကီးေဒၚပုလွဴထားတဲ့ ဇရပ္ရွိတယ္ေလလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာလဲ ဦးသာဒြန္းတစ္ေယာက္ ဒီမိန္းမရဲ့ ေလာင္းရိပ္ေအာက္က မလြတ္နုိင္ေသးဘူးဆိုၿပီး စိတ္ညစ္ေနပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီး၀တ္လိုက္ပါတယ္။ ဦးဇင္းဦးသာဒြန္း ရြာထဲကို ဆြမ္းခံၾကြတဲဲ့အခါက်ေတာ့လဲ လူေတြက သူေဌးမၾကီးေဒၚပုရဲ့ ဦးဇင္းၾကြလာၿပီဆုိၿပီးေျပာၾကျပန္တယ္။ ေအာ္ ဘုန္းၾကီး၀တ္တာေတာင္ ေဒၚပုနာမည္ေအာက္ကမလြတ္ဘူးဆိုၿပီး ဘုန္းၾကီးကေနထြက္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဦးသာဒြန္းလဲ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး ဘိန္းစားမယ္ဆိုၿပီး ဘိန္းစားပါေတာ့တယ္။ အဲ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးသာဒြန္းနာမည္ၾကီးပါၿပီ။ ဘယ္လိုနာမည္ၾကီးလဲဆိုေတာ့ လူေတြေခၚၾကတာက ဘိန္းစားသာဒြန္း ပါတဲ့။
No comments:
Post a Comment