ျဖစ္ျမဲဓမၼတာအရ
ခြဲခြာျခင္းရဲ့ အစဟာ
ေတြ႔ဆံုျခင္းဆိုတာ
ငါခဏေမ့သြားခဲ့လို႔
ရင္ထဲမွာ အပူမီးေတာက္ခဲ့တယ္။
ရွင္ကြဲမကြဲရင္
တစ္ေန႔ ေသကြဲကြဲရမယ္ဆိုတာ
ငါေမ့ေနလို႔
အတၱစြဲေတြထားမိတာ။
ေမြးကတည္းက ဘာမွမပါတာ
ေသသြားရင္လည္း ဘာမွမပါသြားတဲ့
လူ႔ဘ၀ၾကီးထဲမွာ
ဘ၀ေတြ အတက္အက်နဲ႔
ဘာကိုမွ ဖမ္းဆုပ္မရ
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ
အားလံုးထားခဲ့ရတာပါပဲ။
1 comment:
“ငါေရာက္ခဲ့ရာဒီအခန္းထဲ…သံုညမ်ားနွင့္ျပည့္နွက္ေနၿပီ
လူ ့ေလာကဆိုတာအခန္းတစ္ခု
၀င္လာၿပီး ျပန္ထြက္သြားခဲ့ရ ဒီအခန္းထဲ” ဦးေက်ာ္ဟိန္းဆိုခဲ့တာပါ။
Post a Comment