ဒီေန႔ အလုပ္ထဲမွာ လုပ္ေနရင္းနဲ႔ လက္မွာ ဒဏ္ရာေတြရတယ္။ လက္မမွာ ဓါးကေလးနဲ႔ မႊန္းထားသလို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျဖစ္ေနၿပီး ေရထိေတာ့အရမ္းနာပါတယ္။ လုပ္ေနရင္း ဘယ္နားကေန ရွေနမွန္းမသိပဲ ေရကုိင္ေတာ့မွ စပ္လာတာပါ။ အရင္အဲလုိမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရင္ မာမားက ေဆးလိ္မ္းဖို႔ ပလာစတာကပ္ဖို႔ လုပ္ေပးတတ္တယ္။ အခုေတာ့ အနားမွာမရွိေတာ့ ႏွင္းတေယာက္ထဲ ၀မ္းနည္းမိတယ္။ အလုပ္ခြင္ထဲမွာမို႔ မလုပ္ခ်င္လဲ ဆက္လုပ္ေနရတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ KMKW ဆီကုိ ဖုန္းလွမ္းဆက္မိတယ္။ အလုပ္ထဲမွာတဲ့ဆုိေတာ့ ေဆာရီးပါေျပာျပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္ ဖုန္းထပ္ဆက္မိတယ္။ ခဏေနအိမ္ျပန္ေရာက္မယ္တဲ့ေလ။ အမွန္ဆို ႏွင္းဘက္မွာ အိပ္ခ်ိန္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ စိတ္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းမိသလို မိဘေတြဆီက ဂရုစိုက္မႈမ်ိဳးကုိ လိုခ်င္မိတယ္။ ႏွင္းမအိပ္ပဲ ေစာင့္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလာခဲ့ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ စကားေျပာေနလို႔တဲ့။ အရင္လိုဆုိရင္ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေစာင့္ေနတဲ့ေန႔မွ ဘာလို႔ဒီလိုျဖစ္တာလဲ။ တကယ္ပါ အရမ္း၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ ငိုလဲငိုမိတယ္။ မနက္ခင္းအလုပ္သြားရမွာကုိ သိရက္နဲ႔ ေစာင့္မိတဲ့ ကိုယ့္ကုိကုိလည္း မုန္းမိတယ္။ ေတာင္းဆုိပုိင္ခြင့္မရွိမွန္းသိရက္နဲ႔ လိုခ်င္မိတဲ့ ကုိယ့္အျပစ္ေတြပဲ။
ေနာက္လဲလာလည္ေနာ္
2 comments:
Take care, dear friend.. I didn't find you online on yesterday. I thought that you were busy with your work and took OT last night. Poor U! Be careful doing your work not to get painful.
Wish you all the best!
Yours,
Mon Mon
ညီမရယ္
ဒါဆုိရင္ မမ ဖံုးနံပါတ္ေပးထားမယ္ေနာ္ အြန္လုိင္းမွာ ညီမကို ေစာင့္ေပးမွာေပ့ါ
၀မ္းမနည္း ညီမ တေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးေနာ္ သိလား
Post a Comment