ေလယာဥ္ေပၚကေန ဖုန္းနဲ႔လွမ္းရိုက္ထားတဲ့ ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္
ခရီးသည္နားေနတဲ့ေနရာ
ပစၥည္းေရြးတဲ့ေနရာ
ေလဆိပ္ကုိညဘက္ဆင္းေတာ့ အခုလို မီးအျပာေလးေတြနဲ႔
ဒါကေတာ့ google ကပံု
ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရဲ့ အၾကီးဆံုး MBK shopping Mall
ေက်ာက္ေတာင္ေပၚမွာ ထြင္းထားတဲ့ ဘုရား
Pattaya ကမ္းေျခလမ္းမ
View Point ကေန ျမင္ေနရ့တဲ့ ကမ္းေျခအလွ (ဒီေနရာမွာ ပဲမ်ားၿပီး ရိုက္ထားေသးတယ္)
ဖိနပ္မပါပဲနဲ႔ ေရစပ္ထဲလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ Pattaya ကမ္းေျခထိုင္းကုိ ဒီတေခါက္ေတာ့ တျခားေနရာေတြပါ လည္ခ်င္တာရယ္ ရံုးကိစၥရယ္ေပါင္းၿပီး တတိယအၾကိမ္ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ၁၁ လပိုင္းတုန္းက ၁ ပတ္ထပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ အိမ္ကလူေတြမပါပဲ ဦးေလးအသိ အေဒၚၾကီးသားအမိနဲ႔ အတူသြားျဖစ္တာပါ။ ထိုင္၀မ္ကေနသြားတာျဖစ္လုိ အရင္တခါ ျမန္မာျပည္ကလာတုန္းကလို မ်က္ႏွာမငယ္ရပါဘူး။ စာအုပ္ကအေရာင္မတူေတာ့ သူတုိ႔ဆက္ဆံတာလဲ မတူဘူးေပါ့။ ေလဆိပ္အသစ္ၾကီးမွာ ေလယာဥ္ဆင္းေတာ့ ေလွ်ာက္လုိက္ရတာ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးဆီကုိ မေရာက္ခင္ ဗီဇာကုိ ၀င္ယူရေသးတယ္။ ႏွင္းက ဗီဇာမယူသြားလို႔ ေလဆိပ္ေရာက္မွ ယူရတာပါ။ လုပ္ေပးတဲ့၀န္ထမ္းကလဲ ရယ္ရယ္ေမာေမာပဲ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရးကုိျဖတ္ အထုပ္ေတြေရြးၿပီး အရင္တုန္းကလာၾကိဳတဲ့ အန္တီကပဲ လာၾကိဳေပးပါတယ္။ အရင္အေခါက္ေတြက တည္းတဲ့ေနရာမွာပဲ ျပန္တည္းေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္ေနပါတယ္။ ညပိုင္းေရာက္သြားတာျဖစ္လို႔ ေရာက္တာနဲ႔ တန္းအိပ္ပါပဲ။ ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ ရံုးကိစၥေတြသြားလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ ေလးမ်က္ႏွာဘုရားကုိသြားပါတယ္။ ဘုရားသြားၿပီးေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းေပ့ါ ေစ်း၀ယ္ထြက္တာေပါ့။ ဘုရားနားမွာရွိတဲ့ ကုန္တုိက္ေတြမွာ အိမ္ကမွာတာေတြေရာ အလုပ္ကလူေတြမွာတာေရာ အကုန္ရွာ၀ယ္ရပါတယ္။ ညေနခင္းပိုင္းမွာေတာ့ ေမာေမာနဲ႔ ျပန္လာၿပီးအိပ္လုိ္က္ပါတယ္။
ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ တည္းတဲ့ေနရာမွာ ျမန္မာျပည္ကေန ထိုင္၀မ္ဗီဇာလာလုပ္တဲ့ အစ္မေတြလဲရွိေတာ့ သူတုိ႔နဲအတူတူ MBK မာဘုိကေရာင္းလုိ႔ ေခၚတဲ့ Shopping Mall လုိ႔ပဲ ေျပာရမွာေပ့ါ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရဲ့ အၾကီးဆံုးဆုိတဲ့ဆီကုိ ရထားစီးၿပီး ၂ ေယာက္သားသြားျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္စရာေတြ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ၀ယ္ခ်င္စရာၾကည့္ပါပဲ။ တထပ္ၿပီးတထပ္ တက္လိုက္ လုိတာေတြ၀ယ္လုိက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အထုပ္ေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက တက္ပါတယ္။ အစ္မက ေဘာင္းဘီ၀ယ္မယ္ဆုိေတာ့ ေဘာင္းဘီဆိုင္ကုိ ရွာရင္း ၀င္၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ ၀ယ္လဲၿပီးေရာ ေအာက္ထပ္ဆင္းမယ္ဆုိၿပီး ၂ ေယာက္သားေလွ်ာက္လုိက္တာ အဲဒီေဘာင္းဘီဆုိင္နားျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ေအာ္မွားသြားတယ္နဲ႔တူတယ္ ဟိုဘက္ကုိ ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ဆုိၿပီးေလွ်ာက္ေတာ့လဲ ဒီေနရာပဲ ေရာက္လာျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မရေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာၿပီး ေဘာင္းဘီဆုိင္ကိုေမးလိုက္မွပဲ ထြက္ေပါက္ကုိ ေတြ႔ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအထပ္မွာက လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆုိင္ေတြလဲေပါသလို မိန္းကေလး၀တ္အကၤ်ီေတြကလဲ လွမွလွ လုိခ်င္စရာၾကည့္ပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ တထပ္ၿပီးတထပ္ ၾကည့္လုိက္၀ယ္လိုက္နဲ႔ ေအာက္ဆံုးထပ္လဲေရာက္ေရာ နာမည္ၾကီးတံဆိပ္ေတြကုိ ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ေရာင္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေတြကိုေငးရင္ ဂ်ပန္အစားအစာေရာင္းတဲ့ဆုိင္မွာ ဂ်ပန္ေခါက္ဆြဲ၀င္စားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပံုနဲ႔ ရထားစီးလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ကားငွားၿပီး ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တေနကုန္ပတ္ေနတုန္းက မေမာပါဘူး ျပန္ေရာက္ေတာ့လူလဲ အလႈပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဒီတေခါက္ အကုန္ေလွ်ာက္သြားမယ္ဆုိတဲ့အတုိင္း ေနာက္တေန႔မွာ Pattaya Beach ကုိသြားခ်င္တယ္လုိ႔ အန္တီကုိေျပာၿပီး ကားစီစဥ္ခုိင္းပါတယ္။ အတူတူသြားတဲ့ သားအမိကလဲ လိုက္မယ္ဆုိေတာ့ ၃ ေယာက္အေဖာ္ရသြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန ဘန္ေကာက္ေရာက္ေနတဲ့ ရွမ္းလူမ်ိဳး ဦးေလးၾကီးကားကုိငွားေပးလို႔ အရာရာအဆင္ေျပပါတယ္။ ဦးေလးၾကီးက ထုိင္းလိုလဲတတ္သလို ျမန္မာလုိပါတတ္ေတာ့ ဂို္က္ငွားစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါနဲ႔ မနက္ေစာေစာ ၆ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကေန ဘန္ေကာက္ကေနထြက္လာလုိက္တာ ၉ နာရီေလာက္က်ေတာ့ က်ားေမြးျမဴေရးစခန္းကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ တျခားတိရိစာၦန္ေတြကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္က ေစာေနေသးေတာ့ ျပပြဲေတြက မစေသးပါဘူး။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္လိမၼာေတြ ၀က္ေတြ ကုလားအုတ္ေတြကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြကလဲ ေကာင္းပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြကုိလဲ သီးသန္႔ေမြးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ နုိင္ငံျခားသားေတြလဲ ေရာက္လာပါတယ္။ သူတုိ႔သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ေတြလဲေရာက္ေရာ တိရိစာၦန္ေတြရဲ့ ျပကြက္ေတြကုိ တင္ဆက္ပါတယ္။ အ၀င္လက္မွတ္၀ယ္ကထဲက စာရြက္ေပးလိုက္ၿပီး စာရြက္ထဲမွာ ေျမပံုအျပင္ တင္ဆက္မယ့္အခ်ိန္နဲ႔ ေနရာေတြပါ ေရးေပးထားပါတယ္။ အဲဒီကေန ၾကည့္လုိ႔ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေက်ာ္ေနပါၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ ထမင္းစားဖို႔အတြက္ေနရာရွာေတာ့ ပတၱရား နားေရာက္ခါနီးက ထိုင္းစားေသာက္ဆုိင္တခုမွာ ၀င္စားၾကပါတယ္။ Thai food ဆုိတဲ့အတုိင္း ရႈးရႈးရွဲရွဲနဲ႔ စားလို႔လဲေကာင္းပါတယ္။
အဲဒီလိုစားေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ တရုတ္နဲ႔ ထိုင္းခ်စ္ၾကည္ေရးျပတုိက္ကုိ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ႏွစ္နိုင္ငံခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ တရုတ္ျပည္ကေန ပုိ႔ေပးထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကုိ ျပသထားပါတယ္။ အေဆာက္အဦး၀န္းအတြင္းမွာလဲ တရုတ္ရိုးရာ အန္းကုန္းၾကီးရဳပ္တုေတြ တျခားေသာရုပ္တုေတြအျပင္ ပန္းပင္ေလးေတြနဲ႔ အလွျပဳျပင္ထားပါတယ္။ နုိင္ငံျခားသားေတြလဲ လာေရာက္ေလ့လာၾကတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ျပတိုက္ကေနၿပီး ထြက္လာေတာ့ လမ္းမွာ လွမ္းေတြ႔ရတာကေတာ့ ေက်ာက္ေတာင္နံရံက ဘုရားဆင္းတုေတာ္ပါပဲ။ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးရဲ့ နံရံမွာ ဘုရားရုပ္တုေတာ္ပံုကုိ ထြင္းထားၿပီး အဲဒီထြင္းထားတဲ့လိုင္းေတြကုိ ေရႊခ်ထားတဲ့အတြက္ အေ၀းၾကီးကေန လွမ္းေတြ႔ေနရတာပါ။ ခဏၾကာေတာ့ ႏွင္းတို႔ကားလဲ ေရာက္သြားပါတယ္။ ကားရပ္တဲ့ေနရာကေန အေပၚဘက္ကုိ ေလွခါးထစ္ေတြကေန တက္သြားေတာ့မွ ဘုရားေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကုိ အနီးကပ္ဖူးေတြ႔ရပါတယ္။ အနီးကပ္လို႔ ေျပာေပမယ့္ ေတာင္ေျခကုိေရာက္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္သြားရပါတယ္။ အေစာင့္အျဖစ္ ထုိင္းစစ္သားေတြ ထားထားပါတယ္။ အေ၀းကေနၿပီးပဲ ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ေျခအထိေတာ့ မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားၾကီးနဲ႔ ကပ္လ်က္မွာေတာ့ Silver Lake စပ်စ္ျခံရွိပါတယ္။ ဘယ္သူမဆုိ သြားၿပီးေလ့လာလုိ႔ရပါတယ္။ ႏွင္းသြားတဲ့အခ်ိန္က စပ်စ္သီး တုန္းတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အပင္ေတြပဲ ေတြ႔ခဲ့ရၿပီး အသီးေတြေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီျခံကထြက္တဲ့ စပ်စ္၀ိုင္။ စပ်စ္သီးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အရာေတြကုိလဲ ေရာင္းခ်ေပးပါတယ္။ ျခံထဲကုိ ပတ္စီးလုိ႔ရတဲ့ ၃ ဘီးဆုိင္ကယ္အေသးေလးေတြကိုလဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
ဘုရားလဲဖူးၿပီး စပ်စ္ျခံမွာလဲ စားခ်င္တာ ၀ယ္စားၿပီးတာနဲ႔ Pattaya ျမိဳ႕ထဲကုိ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ကမ္းေျချမိဳ႕ အပန္းေျဖျမိဳ႕ဆိုတဲ့အတုိင္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ စည္ကားလို႔ေနပါတယ္။ ေန႔လည္္ဘက္မွာ သိပ္ၿပီးမစည္ဘူးလို႔ေျပာေပမယ့္ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က ညေနေစာင္းဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စည္ကားေနပါတယ္။ လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆုိင္ေတြ စားေသာက္ဆုိင္ေတြ ဘီယာဆုိင္ေတြနဲ႔ ရႈတ္ရႈက္ခတ္လုိ႔ ေနပါတယ္။ လူငယ္ေတြကလဲ ပံုစံမ်ိဳးစံု နုိင္ငံျခားသားေတြရဲ့ ဆုိင္ကယ္ေတြေနာက္မွာလဲ ထုိင္းမိန္းကေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ သြားလာေနၾကပါတယ္။ အေပ်ာ္ရွာမယ္ဆုိရင္လဲ အကုန္ရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ညေနဘက္မွ ကမ္းေျခေရာက္သြားေတာ့ အပန္းေျဖတဲ့လူ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ အေပ်ာ္စီးေလွေတြ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေတြအျပင္ ေအာက္ကစက္ေလွက ေမာင္းၿပီး အေပၚကေလထီးနဲ႔စီးလို႔ရတာေတြ အစံုပဲရွိပါတယ္။ ႏွင္းကေတာ့ ေရေၾကာက္တဲ့အတြက္ ဘာမွမစီးခဲ့ပါဘူး။ ေရလဲမကူးတတ္ေတာ့ ေရလဲဆင္းမကူးခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းစပ္မွာ လမ္းေလွ်ာက္တာကလြဲလို႔ေပါ့။ ပတၱရား ကမ္းေျခကုိ အေဟာင္းနဲ႔အသစ္ဆုိၿပီး ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ကမ္းေျခက တဆက္တည္းမဟုတ္ပဲ အလယ္မွာ ေတာင္ကုန္းတခုက ျခားထားပါတယ္။ ကမ္းေျခရဲ့အလွကုိ view point ဆုိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန တက္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ပင္လယ္ကမ္းေျခဆုိရင္ အခုတခါနဲ႔မွ ၂ ခုပဲေရာက္ဖူးပါတယ္။ ထုိင္၀မ္က ကမ္းေျခေတြက ေက်ာက္တံုး ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ တမ်ိဳးလွသလို ပတၱရားကလည္း သဲျဖဴျဖဴေသာင္ျပင္ေတြနဲ႔ ပင္လယ္ေရျပာျပာကလည္း တမ်ိဳးလွေနပါတယ္။
ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ တည္းတဲ့ေနရာမွာ ျမန္မာျပည္ကေန ထိုင္၀မ္ဗီဇာလာလုပ္တဲ့ အစ္မေတြလဲရွိေတာ့ သူတုိ႔နဲအတူတူ MBK မာဘုိကေရာင္းလုိ႔ ေခၚတဲ့ Shopping Mall လုိ႔ပဲ ေျပာရမွာေပ့ါ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရဲ့ အၾကီးဆံုးဆုိတဲ့ဆီကုိ ရထားစီးၿပီး ၂ ေယာက္သားသြားျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္စရာေတြ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ ၀ယ္ခ်င္စရာၾကည့္ပါပဲ။ တထပ္ၿပီးတထပ္ တက္လိုက္ လုိတာေတြ၀ယ္လုိက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အထုပ္ေတြနဲ႔ ရႈပ္ေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက တက္ပါတယ္။ အစ္မက ေဘာင္းဘီ၀ယ္မယ္ဆုိေတာ့ ေဘာင္းဘီဆိုင္ကုိ ရွာရင္း ၀င္၀ယ္လုိက္ပါတယ္။ ၀ယ္လဲၿပီးေရာ ေအာက္ထပ္ဆင္းမယ္ဆုိၿပီး ၂ ေယာက္သားေလွ်ာက္လုိက္တာ အဲဒီေဘာင္းဘီဆုိင္နားျပန္ေရာက္သြားပါတယ္။ ေအာ္မွားသြားတယ္နဲ႔တူတယ္ ဟိုဘက္ကုိ ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ဆုိၿပီးေလွ်ာက္ေတာ့လဲ ဒီေနရာပဲ ေရာက္လာျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မရေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာၿပီး ေဘာင္းဘီဆုိင္ကိုေမးလိုက္မွပဲ ထြက္ေပါက္ကုိ ေတြ႔ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအထပ္မွာက လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆုိင္ေတြလဲေပါသလို မိန္းကေလး၀တ္အကၤ်ီေတြကလဲ လွမွလွ လုိခ်င္စရာၾကည့္ပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ တထပ္ၿပီးတထပ္ ၾကည့္လုိက္၀ယ္လိုက္နဲ႔ ေအာက္ဆံုးထပ္လဲေရာက္ေရာ နာမည္ၾကီးတံဆိပ္ေတြကုိ ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ေရာင္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေတြကိုေငးရင္ ဂ်ပန္အစားအစာေရာင္းတဲ့ဆုိင္မွာ ဂ်ပန္ေခါက္ဆြဲ၀င္စားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပံုနဲ႔ ရထားစီးလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး ကားငွားၿပီး ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တေနကုန္ပတ္ေနတုန္းက မေမာပါဘူး ျပန္ေရာက္ေတာ့လူလဲ အလႈပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဒီတေခါက္ အကုန္ေလွ်ာက္သြားမယ္ဆုိတဲ့အတုိင္း ေနာက္တေန႔မွာ Pattaya Beach ကုိသြားခ်င္တယ္လုိ႔ အန္တီကုိေျပာၿပီး ကားစီစဥ္ခုိင္းပါတယ္။ အတူတူသြားတဲ့ သားအမိကလဲ လိုက္မယ္ဆုိေတာ့ ၃ ေယာက္အေဖာ္ရသြားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန ဘန္ေကာက္ေရာက္ေနတဲ့ ရွမ္းလူမ်ိဳး ဦးေလးၾကီးကားကုိငွားေပးလို႔ အရာရာအဆင္ေျပပါတယ္။ ဦးေလးၾကီးက ထုိင္းလိုလဲတတ္သလို ျမန္မာလုိပါတတ္ေတာ့ ဂို္က္ငွားစရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါနဲ႔ မနက္ေစာေစာ ၆ နာရီေက်ာ္ေလာက္ကေန ဘန္ေကာက္ကေနထြက္လာလုိက္တာ ၉ နာရီေလာက္က်ေတာ့ က်ားေမြးျမဴေရးစခန္းကုိ ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ တျခားတိရိစာၦန္ေတြကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္က ေစာေနေသးေတာ့ ျပပြဲေတြက မစေသးပါဘူး။ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္လိမၼာေတြ ၀က္ေတြ ကုလားအုတ္ေတြကိုလဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြကလဲ ေကာင္းပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြကုိလဲ သီးသန္႔ေမြးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ နုိင္ငံျခားသားေတြလဲ ေရာက္လာပါတယ္။ သူတုိ႔သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ေတြလဲေရာက္ေရာ တိရိစာၦန္ေတြရဲ့ ျပကြက္ေတြကုိ တင္ဆက္ပါတယ္။ အ၀င္လက္မွတ္၀ယ္ကထဲက စာရြက္ေပးလိုက္ၿပီး စာရြက္ထဲမွာ ေျမပံုအျပင္ တင္ဆက္မယ့္အခ်ိန္နဲ႔ ေနရာေတြပါ ေရးေပးထားပါတယ္။ အဲဒီကေန ၾကည့္လုိ႔ၿပီးေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေက်ာ္ေနပါၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ ထမင္းစားဖို႔အတြက္ေနရာရွာေတာ့ ပတၱရား နားေရာက္ခါနီးက ထိုင္းစားေသာက္ဆုိင္တခုမွာ ၀င္စားၾကပါတယ္။ Thai food ဆုိတဲ့အတုိင္း ရႈးရႈးရွဲရွဲနဲ႔ စားလို႔လဲေကာင္းပါတယ္။
အဲဒီလိုစားေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ တရုတ္နဲ႔ ထိုင္းခ်စ္ၾကည္ေရးျပတုိက္ကုိ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ႏွစ္နိုင္ငံခ်စ္ၾကည္ေရးအတြက္ တရုတ္ျပည္ကေန ပုိ႔ေပးထားတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကုိ ျပသထားပါတယ္။ အေဆာက္အဦး၀န္းအတြင္းမွာလဲ တရုတ္ရိုးရာ အန္းကုန္းၾကီးရဳပ္တုေတြ တျခားေသာရုပ္တုေတြအျပင္ ပန္းပင္ေလးေတြနဲ႔ အလွျပဳျပင္ထားပါတယ္။ နုိင္ငံျခားသားေတြလဲ လာေရာက္ေလ့လာၾကတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ျပတိုက္ကေနၿပီး ထြက္လာေတာ့ လမ္းမွာ လွမ္းေတြ႔ရတာကေတာ့ ေက်ာက္ေတာင္နံရံက ဘုရားဆင္းတုေတာ္ပါပဲ။ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးရဲ့ နံရံမွာ ဘုရားရုပ္တုေတာ္ပံုကုိ ထြင္းထားၿပီး အဲဒီထြင္းထားတဲ့လိုင္းေတြကုိ ေရႊခ်ထားတဲ့အတြက္ အေ၀းၾကီးကေန လွမ္းေတြ႔ေနရတာပါ။ ခဏၾကာေတာ့ ႏွင္းတို႔ကားလဲ ေရာက္သြားပါတယ္။ ကားရပ္တဲ့ေနရာကေန အေပၚဘက္ကုိ ေလွခါးထစ္ေတြကေန တက္သြားေတာ့မွ ဘုရားေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကုိ အနီးကပ္ဖူးေတြ႔ရပါတယ္။ အနီးကပ္လို႔ ေျပာေပမယ့္ ေတာင္ေျခကုိေရာက္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္သြားရပါတယ္။ အေစာင့္အျဖစ္ ထုိင္းစစ္သားေတြ ထားထားပါတယ္။ အေ၀းကေနၿပီးပဲ ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ေျခအထိေတာ့ မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားၾကီးနဲ႔ ကပ္လ်က္မွာေတာ့ Silver Lake စပ်စ္ျခံရွိပါတယ္။ ဘယ္သူမဆုိ သြားၿပီးေလ့လာလုိ႔ရပါတယ္။ ႏွင္းသြားတဲ့အခ်ိန္က စပ်စ္သီး တုန္းတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အပင္ေတြပဲ ေတြ႔ခဲ့ရၿပီး အသီးေတြေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီျခံကထြက္တဲ့ စပ်စ္၀ိုင္။ စပ်စ္သီးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အရာေတြကုိလဲ ေရာင္းခ်ေပးပါတယ္။ ျခံထဲကုိ ပတ္စီးလုိ႔ရတဲ့ ၃ ဘီးဆုိင္ကယ္အေသးေလးေတြကိုလဲ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
ဘုရားလဲဖူးၿပီး စပ်စ္ျခံမွာလဲ စားခ်င္တာ ၀ယ္စားၿပီးတာနဲ႔ Pattaya ျမိဳ႕ထဲကုိ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္။ ကမ္းေျချမိဳ႕ အပန္းေျဖျမိဳ႕ဆိုတဲ့အတုိင္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ စည္ကားလို႔ေနပါတယ္။ ေန႔လည္္ဘက္မွာ သိပ္ၿပီးမစည္ဘူးလို႔ေျပာေပမယ့္ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က ညေနေစာင္းဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စည္ကားေနပါတယ္။ လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆုိင္ေတြ စားေသာက္ဆုိင္ေတြ ဘီယာဆုိင္ေတြနဲ႔ ရႈတ္ရႈက္ခတ္လုိ႔ ေနပါတယ္။ လူငယ္ေတြကလဲ ပံုစံမ်ိဳးစံု နုိင္ငံျခားသားေတြရဲ့ ဆုိင္ကယ္ေတြေနာက္မွာလဲ ထုိင္းမိန္းကေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ သြားလာေနၾကပါတယ္။ အေပ်ာ္ရွာမယ္ဆုိရင္လဲ အကုန္ရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ညေနဘက္မွ ကမ္းေျခေရာက္သြားေတာ့ အပန္းေျဖတဲ့လူ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ အေပ်ာ္စီးေလွေတြ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေတြအျပင္ ေအာက္ကစက္ေလွက ေမာင္းၿပီး အေပၚကေလထီးနဲ႔စီးလို႔ရတာေတြ အစံုပဲရွိပါတယ္။ ႏွင္းကေတာ့ ေရေၾကာက္တဲ့အတြက္ ဘာမွမစီးခဲ့ပါဘူး။ ေရလဲမကူးတတ္ေတာ့ ေရလဲဆင္းမကူးခဲ့ပါဘူး။ ကမ္းစပ္မွာ လမ္းေလွ်ာက္တာကလြဲလို႔ေပါ့။ ပတၱရား ကမ္းေျခကုိ အေဟာင္းနဲ႔အသစ္ဆုိၿပီး ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ကမ္းေျခက တဆက္တည္းမဟုတ္ပဲ အလယ္မွာ ေတာင္ကုန္းတခုက ျခားထားပါတယ္။ ကမ္းေျခရဲ့အလွကုိ view point ဆုိတဲ့ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန တက္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ ပင္လယ္ကမ္းေျခဆုိရင္ အခုတခါနဲ႔မွ ၂ ခုပဲေရာက္ဖူးပါတယ္။ ထုိင္၀မ္က ကမ္းေျခေတြက ေက်ာက္တံုး ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ တမ်ိဳးလွသလို ပတၱရားကလည္း သဲျဖဴျဖဴေသာင္ျပင္ေတြနဲ႔ ပင္လယ္ေရျပာျပာကလည္း တမ်ိဳးလွေနပါတယ္။
ကမ္းေျခကေန ညေနေတာ္ေစာင္းမွ ဘန္ေကာက္ကုိ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ကုိအျပန္ ကားေပၚလဲေရာက္ေရာ အတူတူသြားတဲ့ အန္တီက ဗိုက္ေအာင့္လာပါတယ္။ ထုိင္းအစားအစာကအစပ္ေတြပါတယ္။ ကမ္းေျခမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့လဲ ေရထဲမွာ ေလွ်ာက္ေတာ့ အေအးပတ္ၿပီး ျဖစ္သြားတာပါ။ ဘန္ေကာက္ကုိ မေရာက္ခင္ ေဒသထြက္ပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ ပိႏၷဲသီးေျခာက္ေတြ ဒူရင္းသီးေျခာက္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ေစ်းဆုိင္တန္းကုိ ၀င္ၿပီးေတာ့ ကုိယ္လိုခ်င္တာေတြ ၀ယ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ကုိလင္းလင္းေရ စာေလးေရးၿပီး တင္ေပးပါလားဆုိုလို႔ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ရုိက္ခဲ့တဲ့ပံုေတြ မရွိလုိ႔ မတင္ေပးနုိင္တာကိုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။
အခုတင္ေပးထားတဲ့ ပံုေတြကေတာ့ googleကေနရွာၿပီးတင္ေပးထားတာပါ။ ႏွင္းကုိယ္တုိင္ရိုက္ထားတာေတြက ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့အတြက္ တင္မေပးနုိင္တာကုိ ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးၾကပါလုိ႔ ေတာင္းဆိုလို္က္ပါရေစ။
2 comments:
ဓာတ္ပံုေလးေတြ ခံစားၾကည့္ရႈသြားပါတယ္ မႏွင္းေရ။
ေပ်ာ္စရာၾကီးဗ်ေနာ္။
yu ya
နွင္းေရ...ယိုးဒယားေရာက္ရင္ေတာ့ နွင္းသြားလည္ခဲ့တဲ့ ေနရာေတြ ေရာက္ျဖစ္ေအာင္ သြားလည္ဦးမယ္။ ကမ္းေျခပံုေတြျမင္ရေတာ့ ေရေတာင္ဆင္းကူးခ်င္လာျပီ ... :D
Post a Comment