္ေတာင္ေပၚကေန ျမင္ရတဲ့ရႈခင္း
တစ္ပင္လံုး ပန္းေတြနဲ႔ေ၀ေနတဲ့ ခ်ယ္ရီ
ဒီတစ္ပတ္ စေနပိတ္ရက္မွာ အလုပ္ထဲက သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္နဲ႔ ထူတိကုန္း ေတာင္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ တက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီခြဲေလာက္က စတက္တယ္။ ကားနဲ႔တက္မယ္ဆိုၿပီး taxi ငွားတာ ၂ စီး ၃စီးက ေတာင္ေပၚကို မတက္ခ်င္ဘူဆိုလို႔ ကားေပၚကျပန္ဆင္းေပးရတယ္ေလ။ ရွက္လိုက္တာေနာ္ ဟီ ဟီ။ ျမန္မာျပည္မွာလို သြားမယ့္ေနရာကိုေျပာ ကားခကို ေျပာတာမဟုတ္ေတာ့ အဲဒီလိုအရွက္ကြဲတာေပါ့။ ရွက္ရွက္နဲ႔႔ဲပဲ ကားတစ္စီးက ရတယ္ဆိုလို႔ ေန႔ခင္းၾကီး ေတာင္ေပၚကို ွေရာက္သြားတယ္ေလ။ ေတာင္ထိပ္အထိ ကားနဲ႔တက္လို႔မရဘူးေလ။ ေလွခါးထစ္ေလးေတြ နဲနဲတက္ရေသးတယ္။ ေတာင္ပတ္လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့ ခ်ယ္ရီပင္ေတြမွာလဲ ပန္းေတြနဲ႔အျပည့္ တစ္ပင္လံုး အရြက္မရွိပဲ ပန္းေရာင္သန္းေနတာ ေနေရာင္ထဲမွာ ၾကည့္ရတာ အရမ္းကို လွေနတယ္။ ေဆာင္းကုန္ခါနီးေပမယ့္ ခ်ယ္ရီေတြက ပြင့္ေနတုန္းေလ။ ေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့လဲ လာကန္ေတာ့တဲ့ လူေတြနဲ႔အျပည့္ပဲ။ မိသားစုအလိုက္ အေပါင္းအသင္းအဖြဲ႔လိုက္ ေျခက်င္တစ္မ်ိဳး ကားနဲ႔တစ္မ်ိဳး လာၾကတယ္။ ေတာင္ေပၚကို လာၾကတဲ့ လူေတြအတြက္ အဆင္ေျပဖို႔ လိုင္းကားလဲရွိတယ္။ အဲဒီကားက အလကားစီးရတယ္။ မီနီဘတ္စ္ အေသးေလးေတြကို သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ထြက္ေပးတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန ေန႔လည္ ၂ နာရီ ေက်ာ္ေလာက္ ျပန္ဆင္းလာတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာ ခ်ိဳ႕တို႔ဖူး (နံတဲ့တို႔ဖူး) စားခဲ့တယ္။
1 comment:
ခ်ယ္ရီေတြျမင္ေတာ့ ေမြးရပ္ေျမကို သတိရတယ္ မမရာ.. :(
Post a Comment