ေရာင္စံုမီးေတြကိုလည္း မလိုခ်င္ပါဘူး
လမင္းရဲ့ အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ
ေအးျမျခင္းကိုပဲ လိုခ်င္တယ္။
ေခတ္မွီပါတယ္ဆုိတဲ့ ပစၥည္းေတြကိုလည္း
မမက္ေမာပါဘူး
ေခတ္မမွီေပမယ့္ ရိုးရားလက္ရာေတြကိုပဲ
တန္ဖိုးထားခ်င္တယ္။
ဇိမ္က်ပါတယ္ဆုိတဲ့ ေမႊ့ယာေပၚမွာလည္း
မအိပ္ခ်င္ပါဘူး
အေမ့အိမ္ၾကမ္းျပင္ေလးေပၚမွာ
သင္ျဖဴးဖ်ာေလးပဲ ခင္းအိပ္ခ်င္တယ္။
ေကာင္းပါတယ္ဆုိတဲ့ အစားအစာေတြကိုလည္း
မစားခ်င္ပါဘူး
အေမခ်က္တဲ့ ငါးပိခ်က္ကိုပဲ
ပိုမက္ေမာတယ္။
ဒါေတြကို ငါျပန္ရဖို႔
ေမြးရပ္ေျမကို ျပန္ခ်င္ၿပီ..............
No comments:
Post a Comment