၂၅ ႏွစ္ျပည့္႔

ဒီေန႔က လူ႔ဘ၀ရဲ့ သက္တမ္းကုိ ၇၅ ႏွစ္လို႔ ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ႏွင္းတေယာက္ ပထမသက္တမ္းကုိ ကုန္တဲ့ေန႔လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ၁၈ ၈ ၂၀၀၉ ဒီေန႔မွာေတာ့ လူ႔ေလာကၾကီးထဲမွာ ေနထုိင္ခဲ့တာ ၂၅ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ပါပဲ။ ၂၅ ႏွစ္လံုး ႏွင္းကုိေကၽြးေမြးျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကုိ အေ၀းကေန ကန္ေတာ့မိပါတယ္။ တတ္နုိင္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့အျပင္ မိသားစုရဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာကိုအျပည့္အ၀ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အခုအရြယ္ထိ အသက္ရွည္ရွည္ေနေပးေနတဲ့ ဖြားဖြားကုိလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ငါတုိ႔မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ကေလးပဲရွိေသးတယ္လို႔ အျမဲတမ္းေျပာေနတတ္တဲ့ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြရွိေနလို႔ ႏွင္းအခုခ်ိန္ထိကေလးလုိိ ေနလို႔ရေနတဲ့အတြက္ သူတို႔ကို သိပ္ခ်စ္မိသလို ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးရယ္လို႔လဲ ျပန္ေျပာမိတတ္ပါတယ္။ ႏွစ္တိုင္း ေမြးေန႔တုိင္းမွာ မာမားက တခုခု ခ်က္ၿပီး ဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးတတ္သလို ေဘးအိမ္ေတြကို္လည္း မုန္႔ေ၀ေပးတတ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ မိဘေတြနဲ႔ ေ၀းရာကုိေရာက္ေနတဲ့အတြက္ ဘာမွ မလုပ္နုိင္ေတာ့ပါဘူး။ တခါမွ မိသားစုနဲ႔ မခြဲဘူးပဲ အခုတခါ ျပန္လာခ်ိန္မွာေတာ့ မိသားစုနဲ႔ ခြဲခဲ့ရပါတယ္။ ဘ၀မွာ အထီးက်န္ဆန္တယ္ဆုိတာကုိ လက္ေတြ႔ခံစားတတ္ခဲ့ရတယ္။ မႏွစ္ကေနစၿပီး ေမြးေန႔ေလးကုိ ဘေလာ့ဂ္ေလးထဲမွာ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမာင္ႏွေတြရဲ့ ခင္မင္မႈဟာ ႏွင္းအတြက္ေတာ့ အင္အားေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အခုေနအခါမွာ ဘေလာ့ဂ္ေလးသာမရွိရင္ ႏွင္းမွာရင္ဖြင့္စရာ ေနရာရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ႏွင္းရင္ဖြင့္သမွ်ကုိ မွ်ေ၀ခံစားေပးတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အရမ္းလဲ ခင္မင္မိသလို ေက်းဇူးလဲ အျမဲတင္ေနမိပါတယ္။

အသက္ေတြ ၁ ႏွစ္ၾကီးလာတာဟာေသဖို႔တရက္ နီးလာတယ္ဆုိတာမွန္ပါတယ္။ မေသခင္ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆုိတာ စဥ္းစားရင္း ၂၅ ႏွစ္တာမွာ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ အခ်ိန္ေတြကို ႏွေမ်ာေနမိပါတယ္။