Thursday, 24 December 2009
Merry Christmas
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္အေနနဲ႔ ခရစၥမတ္ဆုိတာနဲ႔ မသက္ဆုိင္ေပမယ့္ ျမန္မာျပကၡဒိန္ရဲ့ ရံုးပိတ္ရက္လဲျဖစ္သလို တမာၻလံုးကလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတဲ့ေန႔တေန႔ပါ။ ထိုင္၀မ္မွာကေတာ့ တခ်ိဳ႕အလုပ္ေတြက ပိတ္ေပမယ့္ ႏွင္းတို႔အလုပ္ကေတာ့ မပိတ္ပါဘူး။ ႏွင္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ငယ္ငယ္ေလးထဲကလဲ ဘာမွေထြေထြထူးထူးမရွိပဲ အိမ္ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကျဖစ္လုိ႔ ဒီေန႔လဲပဲ အိမ္ထဲမွာပါပဲ။ မႏွင္းေဟမာက ဂ်ီေတာ့ကေန ဆုေတာင္းေလးပို႔ေပးမွပဲ မနက္ဖန္ဆိုရင္ခရစၥမတ္ေန႔ဆိုတာ သတိရၿပီး စာထေရးျဖစ္တာပါ။ အလုပ္ထဲကလူေတြ ဒီညသြားကဲၾကမယ္ ေျပာသံၾကားေပမယ့္ သတိမထားမိဘူး။ ဒီမွာက ခရစၥမတ္အ၀င္ည ၂၄ ရက္ညမွာ ပါတီေတြသြားၾက ေပ်ာ္ပြဲေတြလုပ္ၾကနဲ႔ေပါ့။ ခရစၥမတ္မတုိင္ခင္ေလးတင္ ထိုင္၀မ္ရဲ့ေတာင္ေပၚတခ်ိဳ႕မွာ ႏွင္းေတြက်ပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာလေရာက္ၿပီဆုိရင္ ေဆာင္းႏွင္းေတြရယ္ ခရစၥမတ္ရက္ရယ္ ႏွစ္တႏွစ္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရယ္ဆုိတာ အျမဲမခြဲပဲရွိေနတဲ့ အရာေတြေပ့ါ။
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြအားလံုး ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ့ လူေတြအားလံုး ခရစၥမတ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
ခရစၥမတ္ေရာက္တုိင္း ၾကားေနက်သီခ်င္းေလးေတြ ဘယ္ေတာ့မွရိုးမသြားတဲ့သီခ်င္းေလးေတြနဲ႔ အားလံုးကို ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
ကုိယ့္ေၾကာင့္
လူေတြက အျပစ္ျဖစ္လာမွ မေကာင္းတာျဖစ္လာမွ ေဘးကိုလႊဲခ်တတ္ၾကတာပါ။ အဲဒီေနရာမွာသာ အေကာင္းပဲျဖစ္မယ္ ေကာင္းက်ိဳးပဲခံစားရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေကာင္းလို႔ဆုိၿပီး ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြေကာင္းလုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းလို႔ဆုိၿပီး ေျပာတဲ့သူနညး္ပါတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္က ေကာင္းေစခ်င္လုိ႔ ေျပာေပမယ့္လည္း ကိုယ္ကလုိက္မလုပ္တဲ့ အခါေတြလဲရွိပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္တာမေကာင္းမွန္း သိေပမယ့္လည္း သူငယ္ခ်င္းကဆြယ္ေတာ့ လုိက္ေသာက္တာေတြလဲ ရွိတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ အေကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆိုးပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးက ကို္ယ့္ေၾကာင့္ ကို္ယ္တုိင္ဖန္တီးၿပီး ျဖစ္လာတာၾကည့္ပါပဲ။
Monday, 21 December 2009
တခုလုိခ်င္ရင္ တခုေပးရတယ္
သူတပါးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံတာလုိခ်င္ရင္ ကုိယ္ကလည္းေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံရမယ္။
သူတပါးခ်မ္းသာတာကို ျမင္တုိင္း ကုိယ္မခ်မ္းသာခ်င္နဲ႔။ သူ႔ုလုိခ်မ္းသာေအာင္ အရင္ထဲကၾကိဳးစားခဲ့ပါလား။
ကုိယ္က သူတပါးကုိ အဆုိးျမင္ေနၿပီး သူ႔ဆီက ကုိယ့္ကုိအေကာင္းျမင္ေစဖို႔ မေမွ်ာ္ပါနဲ႔။
သူတပါးရဲ့အၿပံဳးကို ျမင္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ကလဲၿပံဳးျပတတ္ရတယ္။
သူတပါးကံေကာင္းတာျမင္တိုင္း မနာလုိမျဖစ္နဲ႔ သူ႔လုိကံေကာင္းေအာင္ ကိုယ္လဲေကာင္းတာေတြလုပ္ရတယ္။
Sunday, 20 December 2009
နားလည္မႈ
အခ်ိန္ေတြမေရြးသင့္ဘူး
ပထမအရြယ္ ပညာရွာ
ဒုတိယအရြယ္ ဥစၥာရွာ
တတိယအရြယ္ တရားရွာ
ဆုိတဲ့ စကားက မွန္လားမမွန္လားေတာ့မသိဘူး။ တကယ္လုိ႔မ်ား မေန႔ညကသာ အခန္႔မသင့္လို႔ ေသသြားခဲ့ရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ တရားမရွိလို႔ ေအာက္ကိုပဲေရာက္သြားမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့ေသမယ္ဆုိတာကို မသိ္တဲ့အတြက္ အရြယ္ေတြ အခ်ိန္ေတြ အသက္အရြယ္ေတြကို ေစာင့္မေနပဲ တရားရွာသင့္ပါတယ္။ ေသရင္ကိုယ့္ေနာက္ပါတာဆုိလုိ႔ ကိုယ္ျပဳတဲ့ေကာင္းမႈကုသိုလ္ပဲရွိပါတယ္။
Sunday, 29 November 2009
မရြဲ့မိေစနဲ႔
ျပႆနာဆုိတာကေတာ့ တခုမဟုတ္တခုၾကံဳေနရမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အျမဲတမ္း အဲလုိရြဲ့ေျပာေနမယ္ဆုိရင္ သူနဲ႔အျမဲေနရတဲ့ သူတေယာက္ဆုိရင္ေတာ့ၾကာလာရင္ စိတ္ကုန္လာမွာပါပဲ။ စကားအေကာင္းကုိ ေျပာမရေတာ့ ရလဒ္ေကာင္းဆုိတာလည္း မရနုိင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိသားစုၾကားမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပႆနာတခုျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္အစီအစဥ္အတုိင္း မျဖစ္နုိင္္တာနဲ႔ ရြဲ့ၿပီးလုပ္လုိက္တာေတြ ဆံုးျဖတ္လုိက္တာေတြက အမွားဘက္ကုိ ျဖစ္သြားနုိင္သလုိ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လဲ အဆင္မေျပနုိင္ပါဘူး။ မိဘစကားကုိ ရြဲ့ၿပီးဆံုးျဖတ္လုိက္လုိ႔ ေနာင္တရေနၾကတဲ့ သားသမီးေတြရွိသလုိ ခ်စ္သူကုိရြဲ့လုိက္မိလုိ႔ လမ္းခြဲၿပီးမွ ေနာင္တရေနတဲ့သူေတြလဲရွိပါတယ္။ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကို ေခါင္းေအးေအးန႔ဲ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကုိ မစဥ္းစားပဲနဲ႔ ရြဲ့ၿပီးလုပ္လုိက္တာဟာ ကိုယ့္အတြက္လဲမေကာင္းသလို ေကာင္းတဲ့ရလဒ္ေတြျဖစ္လာဖုိ႔ ဆုိတာကလည္း နည္းပါတယ္။
မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာလဲ ကိုယ္မၾကိဳက္တာနဲ႔ စကားကို ရြဲ့ေျပာတတ္တဲ့သူေတြကို ေတြ႔ဘူးပါတယ္။ လူပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနေနတဲ့အတြက္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာၾကည့္ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ အားလံုးနဲ႔ လုိ္က္ေလ်ာညီေထြ ေနနုိင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ အခုေတာ့ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ မေတြ႔တာနဲ႔ အျမဲတမ္း ရဲ့ြေျပာေနမယ္ဆုိရင္ ၾကာလာရင္ မိတ္ေဆြနည္းသြားနုိင္တယ္။ အဲလုိရြဲ့ၿပီးမေျပာပဲ နားလည္ေပးလိုက္မယ္ဆုိရင္ ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ မွားေနတယ္လုိ႔ ထင္ရင္လည္း ဘာျဖစ္သင့္တယ္ ဘာကေတာ့ ပိုေကာင္းတယ္လုိ႔ အၾကံေပးလုိက္တာက ပိုေကာင္းပါတယ္။
Saturday, 28 November 2009
ထြက္ေပါက္မွန္ပါေစ
စိတ္ညစ္စရာဆုိတာ လူတိုင္းမွာ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ျပႆနာတခုျဖစ္လာရင္လည္း ေျဖရွင္းစရာဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျဖရွင္းတဲ့နည္းေတြမတူေတာ့ မျဖစ္သင့္တာေတြျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ အခုလဲ ေကာင္ေလးရဲ့ ေျဖရွင္းလုိက္တဲ့နည္းလမ္းက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေၾကကြဲစရာျဖစ္သြားပါတယ္။
အရင္ရက္ေတြက ဆရာေတာ္ေလး ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ) ေရးထားတဲ့ အခ်စ္နွင့္ ၀ိပႆနာဆုိတဲ့ စာအုပ္ေလးကို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္းမွာ အခ်စ္ဆုိတာရွိပါတယ္။ အခ်စ္နဲ႔လဲ မကင္းနုိင္ၾကပါဘူး။ အဲဒီထဲက စာသားေလးတခ်ိဳ႔ကုိ မွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ျပႆနာကို ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲ အခုလိုေျပာထားပါတယ္။
ဘယ္လုိျပႆနာမ်ိဳးပဲ ၾကံဳၾကံဳ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ဒါနေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲၿပီး ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ေမတၱာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သနားကရုဏာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သည္းခံၿပီးေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိိဳ႕ျပႆနာေတြကို သည္းခံတာမဟုတ္ပဲ တံုဏိွဘာေ၀=ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ဘာစကားမွကို ျပန္မေျပာပဲ ေျဖရွင္းပစ္ရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကို သစၥာဆုိၿပီး ေျဖရွင္းရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြက်ေတာ့ ၀ိပႆနာနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါတယ္။
ျပႆနာတခုျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ခုတင္ေပၚမွာလွဲ နဖူးေပၚလက္တင္ စိတ္ေရာ ရုပ္ေရာေလ်ာ့ထားၿပီး " ငါ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္ " ဆိုတဲ့ အသိကို ထပ္ကာထပ္ကာ ဆင္ျခင္ေနလုိက္ပါ။ ရင္ထဲမွာ ကို္ယ္ဆင္ျခင္တဲ့ အသိ ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ သင့္ေတာ္ရာ တရားသေဘာတစ္ခုခုနဲ႔ ေေျဖရွင္းရမွာပါ။
အားတဲ့အခါေလးေတြမွာလည္း တရားသေဘာေလးေတြကို ဆင္ျခင္ေနသင့္တယ္။ ဆင္ျခင္းရင္းနဲ႔ တရားအသိ ေလးေတြ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။ ေပၚလာတဲ့ တရားအသိေလးေတြကို အေျခခံၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာကို တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းသြားဖို႔ပါပဲ။
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာကို မတရားတဲ့သေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းလိုက္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကလည္း ေပၚလာရဦးမွာပါပဲ။ တကယ့္ကို ကိုယ္ကျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာေတြကို တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ဘူးျဖစ္ေနရင္ ဆရာေတာ္ေတြ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြ လူပညာရွိေတြကို တိုင္ပင္ေျပာျပ အၾကံေတာင္းယူသင့္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လုိမွ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ဘူူး။ သိပ္ကုိ စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီဆိုရင္ ရိပ္သာ၀င္ၿပီး ၁၀ ရက္ေလာက္ တရားအားထုတ္ပစ္လုိက္ပါ။
အခ်စ္ဆုိတာ အနာဂါမ္ေရာက္မွ ပယ္လုိ႔ရမွာပါ။ အနာဂါမ္မျဖစ္ေသးသေရြ့ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ရွိေနဦးမွာပါ။ အခ်စ္ရွိေနသေရြ့ေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆုိင္ေနရဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူ ေအာက္က စာပိုဒ္ေလးကို ႏွစ္ေခါက္ေလာက္တိုးတုိးေလး ဆုိၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။
"ဘယ္လုိျပႆနာမ်ိဳးပဲၾကံဳၾကံဳ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားလုိက္စမ္းပါ။ ဒါဆုိရင္ စိ္တခ်မ္းသာပါလိမ့္မယ္။"
ဆရာေတာ္ေလး ရေ၀ႏြယ္ေရးထားတဲ့ ျပႆနာေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြပါ။
ဘယ္ျပႆနာမ်ိဳးနဲ႔ပဲၾကံဳၾကံဳ တရားေသာနည္းနဲ႔ တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းနုိင္တဲ့လူေတြ ျဖစ္ၾကပါေစ။
Monday, 23 November 2009
၂၀၁၂
လူေတြကုိ ဒုကၡေပးေနတာက တျခားအရာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္ပါပဲ။ တကယ္မျဖစ္လာေသးတာေတြကုိ စိတ္ကေန ျဖစ္လာေတာ့မွာပဲဆုိတဲ့ စြဲလမ္းစိတ္ေၾကာင့္ ပုိဒုကၡမ်ားသြားတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ စိတ္ေၾကာင့္ပဲ လူပင္ပန္းျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီမျဖစ္ေသးတာေတြကို ကိုယ့္စိတ္ကအထင္နဲ႔ ထင္ခ်င္ရာထင္ေနေတာ့ တကယ့္အမွန္ကို မျမင္နုိင္ေအာင္လဲ ျဖစ္တတ္တယ္။ ကိုယ္ထင္ခ်င္ရာေတြထင္ ကုိယ့္အထင္အတုိင္းလုပ္ေနၿပီး တကယ္လုပ္သင့္တာေတြကို သတိမရပဲ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ စိတ္ဆုိတဲ့အရာကို ထိန္းခ်ဳပ္နုိင္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ခဲယဥ္းပါတယ္။
ခုတေလာ စိတ္ထဲမွာေတြးေနတာေတြကို ေရးေနမိတယ္။
အခ်စ္ရဲ့ခြန္အား
စာဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြးလုိက္မိတာပါ။
Sunday, 15 November 2009
သူကသိပါ့့မလား
စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္တာေတြရွိတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ေလးရွားမွာပါ။
ႏွင္းအတြက္ စိတ္ေျဖရာ
ႏွင္းအခုအလုပ္အသစ္ထဲကုိ ေရာက္တဲ့အခါ ကုိယ္ကလူသစ္လဲျဖစ္သလို အလုပ္သေဘာကုိလဲ သိပ္မသိေသးေတာ့ စိတ္မွာ ဖိအားေတြ မ်ားပါတယ္။ တေယာက္တည္းျပန္လာရလုိ႔ မာမားတုိ႔ကို လြမ္းတာေရာ ဆုိေတာ့ လူကေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းလြယ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းအတြက္ ကံေကာင္းတာတခုကေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ စိတ္ပင္ပန္းလာရင္ စိတ္လြတ္လပ္စြာ ေနနိုင္တဲ့ ေနရာေလးတခု ရွိေနလုိ႔ပါ။ ႏွင္းတုိ႔ company က ၁၃ ထပ္မွာဆုိေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္ပါ။ တုိက္က ၁၃ ထပ္ပဲရွိေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္ျဖစ္လုိ႔ အေပၚမွာ လသာေဆာင္ရွိေနပါတယ္။ အရင္တုန္းက သတိမထားမိတာေရာ တက္လုိ႔မရဘူးလုိ႔ ထင္တာေၾကာင့္ နားခ်ိန္ဆုိရင္ ဒီလုိပဲေနျဖစ္ပါတယ္။ လူအမ်ားၾကားထဲမွာဆုိေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ က်ဥ္းက်ပ္ပါတယ္။ အလုပ္ကအဆင္မေျပတဲ့အခါလဲ စိတ္ထဲမွာက်ိတ္ၿပီး ေနရပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ အန္တီတေယာက္က အေပၚကုိ တက္ၾကည့္မလား ေလေအးေအးေလးနဲ႔ ေကာင္းတယ္ဆုိေတာ့ လူကေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အေပၚထပ္ကို တက္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့ တေယာက္ထဲ နားခ်ိန္ဆုိရင္ သြားျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးကုိ အေပၚကေနျမင္ေနရသလုိ ေဘးပတ္လည္မွာ ၀ိုင္းထားတဲ့ ေတာင္တန္းၾကီးေတြကို ျမင္ရတာလည္း စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးခံစားမိပါတယ္။ တခါတေလ ဖိအားေတြမ်ားလာရင္ အေပၚထပ္တက္ၿပီး တေယာက္ထဲ ငိုလုိက္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုလုိ ေနရာေလးရွိေတာ့ ႏွင္းအတြက္ အဆင္ေျပပါတယ္။ တခါတေလ စိတ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလး ထားလို႔ရတာကလည္း လူကို ေတာ္ေတာ္ေလး သက္သာပါတယ္။ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာပဲ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး ေနရတာကလည္း တမ်ိဳးပါပဲ။ တေနကုန္ အလုပ္ထဲမွာ ေနရေတာ့ က်ဥ္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ကို လသာေဆာင္ေပၚကေန ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းေတြက ေျပေပ်ာက္ေစနုိင္တာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
Saturday, 14 November 2009
ဟိုနားဒီနား လမ္းသလား
Thursday, 12 November 2009
အသက္အရြယ္နဲ႔ ခံစားမႈ
၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ မိဘအေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြ အျမင္ေတြက တကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကုိပဲ စဥ္းစားၿပီး မိဘဘက္ကုိ မၾကည့္ေပးခဲ့ဘူး။ ဒီစကားေတြေျပာလုိက္ရင္ မိဘေတြစိတ္ဆင္းရဲမလားဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ႔ေနေနသာသာ ကုိယ္ေတာင္းဆုိတာ ရဖုိ႔ပဲ အဓိကထားၿပီး ေျပာခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခဲ့မိတယ္။ မိဘက ေမတၱာေရွ့ထားၿပီး အျပစ္မျမင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ စဥ္းစားမိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာင္တရမိသလုိ မိဘရဲ့ ေမတၱာနဲ႔ ေက်းဇူးကုိလဲ သိလာရတယ္။
၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ဆုိေတာ့ မာန္ေတြ မာနေတြကလဲ ၾကီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကုိ မထင္ရင္ မထင္သလို ဆက္ဆံမိတဲ့အခါေတြလဲ ရွိခဲ့တာေပါ့။ အခုေနမွာ စဥ္းစားလုိက္ရင္ အဲဒီမာန္ေတြ မာနေတြဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွသံုးလုိ႔မရပါဘူး။ မာန္မာနေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ လူရဲ့စိတ္ကလဲ မေအးခ်မ္းနုိင္ဘူးဆုိတာ အခုမွ နားလည္နုိင္ခဲ့တယ္။ ၁၀ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာထားခဲ့တဲ့ စိတ္ကေတာ့ သူက ငါ့ကုိ ဒီလုိေျပာရင္ ငါကလည္း ဘယ္လုိျပန္ေျပာလုိက္မယ္ဆုိတာေတြ ငါ့ကုိ လာေက်ာလုိ႔ရမလားဆုိတာေတြက တကယ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြရဲ့ သေဘာသဘာ၀ကုိ နားလည္ေပးနုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိအေတြးေတြ ၀င္မလာနုိင္ေတာ့ပါဘူး။ လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကုိယ္မၾကိဳက္တာ တခုခုကုိ ေတြ႔လုိက္ရင္ေတာ့ ေဒါသစိတ္ကေလးက ခ်က္ခ်င္းထြက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဒါသကို အခ်ိန္မွီျပန္ၿပီး ဆင္ျခင္နုိင္ေအာင္ေတာ့ စိတ္ကုိ ထိန္းသိမ္းနိုင္မွ ျဖစ္မွာပါ။ ႏွင္းကုိယ္တုိင္လည္း ကုိယ္မၾကိဳက္တာကုိ ေတြ႔ၾကံဳလုိက္ရင္ စိတ္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆုိးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္ ၁၀ ေက်ာ္သက္ေလာက္ကလုိ လက္တံုံ႔ျပန္လုိစိတ္ မထားေတာ့ပါဘူး။ ေဒါသေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တာေတြ ျဖစ္တတ္ၿပီး တခါတေလ ဘာမဟုတ္တဲ့ ေဒါသေလးကေန ျပင္မရတဲ့ အမွားမ်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္ဆုိတာကုိ သိလာလုိ႔ပါ။
၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္က အခ်စ္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ခံစားမႈကလဲ အခုေန ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ ရယ္ဖုိ႔ေကာင္းေနပါတယ္။ ၁၇ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ေလာက္က အခ်စ္ကုိ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။ တခါမွ ရည္းစားမထားဖူးေတာ့ လူေတြေျပာေနတဲ့ အခ်စ္ဦးဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး အထင္ၾကီးခဲ့တယ္။ ကိုယ္အတြက္ သူက အခ်စ္ဦး ျဖစ္မွာျဖစ္သလို ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖစ္လာမယ့္ သူ႔အတြက္လဲ ကိုယ္ကအခ်စ္ဦးျဖစ္ရမယ္ေပါ့။ အဲလုိကို စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့တာ။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္ကုိ လာေျပာတဲ့ သူေတြက်ေတာ့လဲ ဘာကိုအေလးထားေမးခဲ့သလဲဆုိရင္ အရင္ရည္းစားထားဖူးလားဆုိတာကုိ အေရးတၾကီးေမးခဲ့တယ္။ ထားခဲ့ဖူးတယ္ဆုိရင္ စိတ္ထဲမွာ ဆက္ၿပီးကုိ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့တာ။ အဲလုိမ်ိဳး ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ေလာက္ၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ သူတုိ႔ကလဲ ေမးပါတယ္။ အရင္ရည္းစားထားခဲ့ဖူးတာက အေရးၾကီးသလားေပါ့။ အဲဒီအရြယ္မွာေတာ့ အဲဒီအခ်က္က အေရးအၾကီးဆံုးလုိ႔ထင္ခဲ့မိေတာ့ ဟုတ္ အေရးၾကီးတယ္ေပါ့။ အဲလုိနဲ႔ ေနလာတာ အခုမွ လူတေယာက္ကုိ ဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္ဆုိတာ သိလာပါတယ္။ လူငယ္အရြယ္မွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ စိတ္ခံစားမႈေတြကုိ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ ကုိယ္သေဘာက်တဲ့ ေကာင္မေလးဆုိရင္ ရည္းစားအျဖစ္ တြဲခ်င္ၾကတာပါပဲ။ အဲဒီလုိေတြ တြဲရင္းကေန အဆင္မေျပလုိ႔ ကြဲသြားၿပီး စိတ္တည္ျငိမ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ ကုိယ္တကယ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့လူကုိ ေတြ႔တာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲတာကို နားလည္နုိင္သြားေတာ့ ရည္းစားဦးျဖစ္ဖုိ႔ထက္ ကိုယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္ဖုိ႔က အေရးၾကီးတယ္ဆုိတာ သိလာပါတယ္။ အခုေတာ့ ရည္းစားဦး အခ်စ္ဦး မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပဲ ေနာက္ဆံုးခ်စ္သူပဲ ျဖစ္ခ်င္သလုိ အခ်စ္ဆံုးဆုိတဲ့ ေနရာမွာပဲ ေနခ်င္ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ဆုိေတာ့ အခ်စ္က အဓိကျဖစ္ေနတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိ အရာရာက မိဘတာ၀န္လုိ႔ ထင္ၿပီး ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ ဘ၀ဆိုတာ ထပ္တူက်မက်နုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့သူကုိ ေတြ႔ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘ၀အတြက္ ေရြးခ်ယ္ရေတာ့မယ္ဆုိရင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဘ၀အတြက္ကုိပဲ ဦးစားေပးစဥ္းစားၾကပါတယ္။ အဲလိုလူေတြကို တကယ္မခ်စ္လုိိ႔ဆုိၿပီး မေျပာနုိင္ပါဘူး။ လူငယ္ဘ၀မွာေတာ့ ျဖစ္သင့္တာထက္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကုိပဲ ဦးစားေပးလို႔ အခ်စ္ကုိပဲ ေရြးၾကတာမ်ားပါတယ္။ ေနာက္မွ ဘ၀ဆုိတာကုိ သိလာေတာ့ အဆင္မေျပတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ႏွင္းကေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ ဘာကိုေရြးမလဲေမးရင္ ဘ၀ဆုိတာကုိပဲ ေရြးျဖစ္မွာပါ။ အခ်စ္ဆုိတာကုိ ေရြးလိုက္ရင္ မလုပ္သင့္တာေတြ မျဖစ္သင့္တာေတြကုိ မစဥ္းစားမိေတာ့ပဲ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကုိပဲ ဦးစားေပးမွာျဖစ္လုိ႔ ေနာင္မွရမယ့္ ေနာင္တေတြနဲ႔ ၾကံဳလာမွာကုိ မလုိလားလုိ႔ပါ။
အခုေနအခါမွာေတာ့ ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ခံစားမႈေတြ ဘ၀နဲ႔ အခ်စ္ကုိ ျမင္တဲ့အျမင္ေတြက ကြာျခားသြားသလို မာန္မာနဆုိတာလဲ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘာကုိပဲျဖစ္ျဖစ္ အတတ္နုိင္ဆံုး သည္းခံခြင့္လႊတ္နုိင္ေအာင္ စိတ္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ေလ့က်င့္ေနပါတယ္။ လူေတြရဲ့ အေလ့အက်င့္ သဘာ၀ေတြကို နားလည္နုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
Sunday, 1 November 2009
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္တုန္းကေတာ့ မိဘေတြကုိ ကန္ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ မနက္ခင္းထဲက လုပ္ေနက်အတုိင္း ဘုရားကန္ေတာ့ ဆြမ္းေတာ္ကပ္လို႔ ေမတၱာပို႔ပါတယ္။ ဘေလာ့ေပၚေရာက္ေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အတြက္ ကိုေအာင္ဦးတင္ထားတဲ့ ကုမုျဒာေတြ ပြင့္တဲ့ည တရားကုိ နာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာကိုမွ ေထြေထြထူးထူးမလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ အခုလို တရားေတာ္ေတြကို မွ်ေ၀ေပးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြကိုေတာ့ အထူးေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။
Saturday, 31 October 2009
ဘယ္နုိင္ငံသားလဲ
အခုလဲ ထိုင္၀မ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ေဖာင္ျဖည့္ရပါတယ္။ ထိုင္၀မ္ကုိ ပထမဆံုးအၾကိမ္ စ၀င္ဖို႔အတြက္ လုပ္တုန္းကလဲ တရုတ္လူမ်ိဳးစစ္မွန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံခ်က္ေတာင္းပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနတုန္းကက်ေတာ့လဲ တရုတ္ျဖစ္လို႔ မိဘေတြ နိုင္ငံသားအျဖစ္ က်မ္းက်ိန္ထားတာေတြ နိုင္ငံသားအျဖစ္တကယ္ ခံယူမယ္ဆိုတာေတြကို ေတာင္းခံရပါတယ္။ အခုက်ေတာ့လဲ တရုတ္ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ တရုတ္ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေထာက္ခံခိုင္းျပန္တယ္။ ေအာ္ ဘ၀နဲ႔ ကုိယ့္ဟာကုိ ဘယ္နုိင္ငံသားမွန္း ဘာလူမ်ိဳးမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။
အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လဲ ႏွင္းတုိ႔ေတြကို တရုတ္လူမ်ိဳးအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပမယ့္ ျမန္မာေတြလုိ႔ပဲေခၚပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ထိုင္၀မ္မွာေမြးတဲ့ တရုတ္မဟုတ္လုိ႔ပါတဲ့။ ျမန္မာျပည္မွာေနတုန္းက ႏွင္းတုိ႔ကို တရုတ္ ဆုိၿပီးေျပာျပန္တယ္။ အခုတေခါက္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့လဲ တရုတ္မျပန္လာလည္တာလားတဲ့။ ဘယ္ေတာ့ ျပန္မွာလဲတဲ့။ အင္း ဘယ္ဟာက ကိုယ့္အိမ္မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ တခါတေလ ကိုယ့္ဟာကုိ ဘယ္နုိင္ငံသားအျဖစ္ ေျပာရမလဲေတာင္ မသိပါဘူး။ အခုက ၂ နုိင္ငံမွာပဲ ေနလုိ႔ ဒီေလာက္ပဲျဖစ္တာပါ။ ေနာက္နုိင္နုိင္ငံတခုခုကုိမ်ား ထပ္သြားျဖစ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္နုိင္ငံမွာေနၿပီး ဘယ္နုိင္ငံမွာ ေသရမလဲေတာင္ သိမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
Monday, 26 October 2009
ဆရာမေရ သြားႏွင့္ေနာ္
နုိင္သံျခားသားေတြဆုိတဲ့အျမင္မ်ိဳး ဆရာနဲ႔ဆရာမတုိ႔စိတ္ထဲမွာ မရွိဘူးဆိုတာက ႏွင္းတို႔ကို စကားေျပာတဲ့အခါမွာ သိရပါတယ္။ ကေလးေလးေတြကုိ သင္သလုိ ေသေသခ်ာခ်ာသင္ေပးတတ္ၿပီး နားမလည္ရင္လဲ နားလည္လာေအာင္ တရုတ္လိုေရာ အဂၤလိပ္လိုေရာ သူတုိ႔တတ္နုိင္သေလာက္ ရွင္းျပတတ္ပါတယ္။ နုိင္ငံေပါင္းစံု လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကို တခ်ိန္တည္းသင္ေနရေပမယ့္ အာလံုးကုိ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အသံထြက္မွန္ေအာင္ နားလည္ေအာင္ သင္ေပးပါတယ္။ အလုပ္တဖက္နဲ႔ ညေက်ာင္းကုိ လာတက္ေနၾကတဲ့လူေတြမို႔ ဆရာဆရာမေတြက နားလည္ေပးၿပီး မအားရင္လဲ မလာလုိ႔ရသလို အခ်ိန္ေလးရွိရင္ေတာ့ လာခဲ့ဖုိ႔ အျမဲေျပာတတ္ပါတယ္။ အိမ္မွာေနတာထက္စာရင္ ေက်ာင္းကုိလာေတ့ာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေတာ့ဖတ္ျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး စာသင္ခ်င္ေအာင္ အျမဲအားေပးတတ္ပါတယ္။ ေန႔ခင္းဘက္ ကေလးေတြကုိ စာသင္ေပးရၿပီး ညဘက္ ႏွင္းတို႔ေတြကုိ စာသင္ေပးရတာကုိ ပင္ပန္းတယ္လို႔ ညည္းသံမၾကားခဲ့ရပါဘူး။
ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေတာ့မွာမုိ႔ ေက်ာင္းမတက္နုိင္ေတာ့ဘူးဆုိေတာ့ တကယ္လုိ႔ ျပန္လာခဲ့ရင္လဲ လာတက္ပါလုိ႔ မွာလိုက္တဲ့ ဆရာ့ဆီကုိ အလုပ္မွာအခ်ိန္ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းကိုျပန္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အစ္မက ေက်ာင္းျပန္တက္ဖုိ႔ေခၚေပမယ့္ အလုပ္ခ်ိန္က ေနာက္က်ေနတဲ့အတြက္ ဆက္မတက္နုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းကေလးနဲ႔ ဆရာဆရာမေတြကို ရင္ထဲမွာအျမဲသတိရေနခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ၾကားလိုက္ရတဲ့သတင္းက စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္သလို ႏွင္းတုိ႔လုိ လူေတြအတြက္ အဖိုးတန္တဲ့ လူတေယာက္ ကေလးေတြအတြက္ လမ္းျပေပးမယ့္ ဆရာမတေယာက္ ဆံုးရံႈးလိုက္ရပါတယ္။ လူတုိင္းတေန႔သြားရမယ္ဆုိတာသိေပမယ့္ အခုလို ေစာၿပီးထြက္သြားလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္ထားခဲ့ပါဘူး။ အစ္မေျပာတာကေတာ့ အရင္တပတ္က ေခါင္းမူတယ္ဆုိၿပီး ေဆးရံုတင္လုိက္တာကေန သတိမလည္ေတာ့ပဲ ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္မွာဆံုးသြားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဘာေ၀ဒနာမွ မခံစားလုိက္ရဘူးဆုိေတာ့ ဆရာမအတြက္ ေကာင္းပါတယ္လို႔ပဲ ေတြးလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မတုိ႔က ေဆးရံုကေနဆင္းၿပီးရင္ စာလာသင္မွာပဲဆုိၿပီး ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာနုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွင္းတုိ႔ဆရာလဲ ခြင့္ယူထားတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ဆရာမကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ ဆရာအတြက္လဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ က်န္ေနခဲ့တဲ့ သမီးေလး ၃ ေယာက္အတြက္ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။
ေတြ႔ဆံုၾကံဳကြဲ ျဖစ္ျမဲပါပဲ။ တေန႔ေတာ့ ႏွင္းတို႔ေတြလဲ ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္ၾကရမွာပါပဲ။ အခုေတာ့ ဆရာမက အရင္သြားႏွင့္ၿပီပဲ။ ဆရာမတေယာက္ ေကာင္းမြန္ရာဘံုဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိပါေစ။
Sunday, 25 October 2009
ေနရာလဲၾကည့္ရေအာင္
လူေပါင္းစံုကုိ အလုိက္အထုိက္လုိက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတာျဖစ္သလို ၀န္ထမ္းခ်င္းမတည့္တဲ့အခါမွာလဲ သူကပဲ ၾကားကေနေျပလည္ေအာင္ လုပ္ေပးရျပန္ပါတယ္။ မတည့္တဲ့၀န္ထမ္းခ်င္း အလုပ္ထဲမွာ ျပသနာမျဖစ္ရေအာင္လဲ လူကုိစီစဥ္ေပးရျပန္ပါတယ္။ ႏွင္းတုိ႔ေတြအိမ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ အလုပ္မျပီးရင္လဲ တေယာက္ထဲေနခဲ့ၿပီး ၿပီးေအာင္ဆက္လုပ္ရျပန္ပါတယ္။ တခါတေလ အထက္ကသူ႔ကုိဆူလုိက္လုိ႔ စိတ္မၾကည္တဲ့အခါ အလုပ္ၿပီးေအာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ဖုိ႔ ေအာ္မိတာေတြေတာ့ရွိတာေပါ့။ ဒါကုိအျပစ္တခုလုိျမင္ၿပီး သူ႔ကုိ မုန္းေနၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေအာက္က၀န္ထမ္းေတြကုိ သူလဲဘယ္ေျပာခ်င္ပါ့မလဲ။ သူ႔ကုိ အထက္ကလူေတြက ဖိအားေတြေပးၿပီး လုပ္ခိုင္းေနလုိ႔သာ သူလဲလုပ္ေနရတာပါ။ သူက လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြကုိ မေျပာပဲ ေနျပန္ေတာ့လဲ အထက္က သူ႔ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာထားတာ ဘာလုိ႔မေျပာလဲ ျဖစ္ျပန္တယ္။
ေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ တာ၀န္ကုိယူထားတဲ့ လူတေယာက္အတြက္ သူယူထားတဲ့တာ၀န္ေတြကို ေက်ေအာင္ထမ္းေဆာင္ရမွာပါပဲ။ ႏွင္းတို႔ေတြကလဲ လက္ေအာက္၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ရဲ့ အမိန္႔ကုိ နာခံၾကရမွာပါပဲ။ သူကလဲ သူ႔တာ၀န္္ေက်ေအာင္ေျပာမွာပဲ။ ဒါကုိလုိက္ၿပီး မုန္းမေနပဲ ကုိယ္ကလဲ ကုိယ့္တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္လုိက္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ သူ႔ကုိမုန္းေနလို႔လဲ ကုိယ္ဘာမွအက်ိဳးမရွိပဲ အကုသိုလ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ေနရာမွာ ႏွင္းတုိ႔ေတြဆုိရင္ေရာ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ အထက္လူၾကီးရဲ့ ဆူပူမႈကုိပဲ ခံၿပီး လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြ အမုန္းကုိမခံရေအာင္ ဘာမွမေျပာပဲေနမလား။ အလုပ္မၿပီးတဲ့အခါ အထက္လူၾကီးရဲ့ အဆူအပူကိုပဲခံမလား။ ေခါင္းေဆာင္ေနရာမွာ ေနတဲ့လူတေယာက္ရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို မထုတ္သံုးေတာ့ပဲ ေနသာသလုိပဲေနေတာ့မလား။ သူ႔ေနရာမွာ ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆုိတာ စဥ္းစားၿပီး သူ႔ကုိမုန္းသင့္မမုန္းသင့္ ဆံုးျဖတ္သင့္တယ္။
Wednesday, 14 October 2009
ဂုဏ္ယူစရာလား
Monday, 12 October 2009
တခါတေလ
Sunday, 11 October 2009
listening song
သီခ်င္းေတြကို မရူးသြပ္ပါဘူး။ သီခ်င္းတုိင္းကုိလည္း သိပ္နားမေထာင္ျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ငယ္ထဲက မာမားကအိမ္မွာ စိုင္းထီးဆိုင္တုိ႔ စိုင္းဆိုင္ေမာ၀္ တုိ႔ရဲ့ သီခ်င္းေတြကုိ နားေထာင္တဲ့အတြက္ သူတို႔သီခ်င္းေတြနဲ႔ ၾကီးပ်င္းခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာလို္႔ရပါတယ္။ ဘယ္အဆုိေတာ္ကိုၾကိဳက္လဲေမးရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မၾကိဳက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိုင္းထီးဆုိင္ ကုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကိဳက္သလို္ သီခ်င္းေတြကလဲ ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးပါဘူး။ စာသားေတြကလဲ တကယ္ကိုေကာင္းပါတယ္။ အခုတေလာလဲ စိုင္းထီးဆုိင္သီခ်င္းေတြကို နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။
Saturday, 10 October 2009
ျပန္လိုခ်င္တယ္
အလိမ္အညာေတြ သူတို႔မသိၾက
အျဖဴေရာင္ သူတို႔ဘ၀
အသက္ကေလးရေတာ့ လိမ္တတ္ၾက
ျဖဴစင္မႈဆိုတာမရွိၾက
အေရာင္ေတြဆိုးတဲ့ သူတို႔ဘ၀
တစ္ခါတစ္ေလမ်ား ျပန္တမ္းတ
ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀
လိုခ်င္ေသာ္လည္း ျပန္မရ
Wednesday, 7 October 2009
ေဆာင္းအမွီ
ထုိင္၀မ္ရဲ့ေဆာင္းတြင္းက ဂ်ပန္တုိ႔ ကိုးရီးယားတုိ႔ေလာက္ ေရခဲမွတ္ေလာက္အထိ မေအးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတာင္ေပၚေတြမွာေတာ့ ႏွင္းက်ပါတယ္။ ႏွင္းတုိ႔ေနတဲ့ ေနရာေတြမွာေတာ့ တခါတေလ ၄ ဒီဂရီ ၅ ဒီဂရီေလာက္အထိေတာ့ က်တတ္ပါတယ္။ အေအးလိႈင္းျဖတ္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။ ေႏြေရာ ေဆာင္းေရာ မုိးကရြာတတ္ပါတယ္။ ေဆာင္းေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ေႏြရာသီအ၀တ္ေတြကုိ ေစ်းခ်ၿပီးေရာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ေဆာင္း၀င္ေတာ့မယ္ဆုိတာနဲ႔ မႏွစ္ကသိမ္းထားတဲ့ ေဆာင္းတြင္း၀တ္တဲ့ အ၀တ္ေတြကုိ ျပန္ထုတ္ရေတာ့မယ္။ အေႏြးထည္ေတြ အသားကပ္အက်ၤီေတြ ေဆာင္းတြင္းမွာျခံဳတဲ့ ေစာင္ကအစေပါ့။ ႏွင္းကေတာ့ ရာသီေတြထဲမွာ ေဆာင္းရာသီကုိအၾကိဳက္ဆံုးမို႔ ေဆာင္း၀င္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းအ၀တ္ေတြ ၀တ္ရတာကိုလည္း ႏွစ္သက္သလို ေအးေအးေလးနဲ႔ ေကြးေနရတာကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္။ အရမ္းေအးတဲ့ေန႔ေတြဆုိရင္ စကားေျပာလိုက္တုိင္း ပါးစပ္က အေငြ႔ေလးေတြထြက္တာကုိ သေဘာက်ပါတယ္။ ကေလးဆန္တယ္ပဲေျပာေျပာ မာမားနဲ႔အျပင္သြားလို႔ စကားေျပာရင္း အေငြ႔ထြက္တာကိုျမင္ရင္ သေဘာက်ၿပီး မာမားေရ အရမ္းေအးလို႔ အေငြ႔ေတာင္ထြက္တယ္ဆုိၿပီး ေျပာတတ္ပါတယ္။
Sunday, 4 October 2009
အေမဂ်မ္းက ပိုၾကမ္းတယ္
Saturday, 3 October 2009
ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ကုိအလည္တစ္ေခါက္
ေမြေတာ္ကကၠဴဘုရားမ်ား
အရင္လာတုန္းက ေမြေတာ္ကကၠဴသြားတဲ့ဘက္မွာ အခုေလာက္ မတိုးတက္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ရြာေတြမွာ ကုိယ္ပုိင္ကားေတြ ၂ ထပ္တုိက္ေတြနဲ႔ ေဘး၀ဲယာမွာလည္း ေတာင္ယာစိုက္ခင္းေတြနဲ႔ ရႈခင္းေတြကို ၾကည့္ရတာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မရိုးနုိင္ဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ကေန ထြက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မိုးစရြာလာပါတယ္။ သြားေနရင္းကေန မုိးကေတာ္ေတာ္ေေလး သည္းလာေတာ့ ၾကီးၾကီးေမက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ဖုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြားဖြားက ထြက္လာၿပီးရင္ ျပန္မလွည့္ခ်င္ဘူးဆုိၿပီး ဆက္သြားခုိင္းပါတယ္။ ၁ နာရီခြဲေက်ာ္ေလာက္ ေမာင္းရမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ သြားေနရင္းကေန ဘုရားနားေရာက္ခါနီးမွာေတာ့ မိုးတိတ္သြားၿပီး ေကာင္းကင္တခုလံုးၾကည္လင္လာေတာ့မွ အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရတယ္။ တကယ္လုိ႔မ်ား မုိးသာဆက္ရြာေနရင္ ဒုကၡပဲဆုိၿပီး ေတြးပူေနရတာက လြတ္သြားပါတယ္။ ဘုရားနားမေရာက္ခင္ကတည္းက ေမြေတာ္ကကၠဴရဲ့ ေစတီေတာ္ေတြကို လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာေတာ့ ဘုရားကုိေရာက္သြားပါတယ္။ ဘုရား၀န္းရဲ့အျပင္ဘက္မွာေတာ့ ေညာင္ပင္အၾကီးၾကီးေတြရယ္ ေစ်းဆုိင္တန္းေလးေတြရယ္ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘုရား၀န္းကို ၀င္လိုက္တာနဲ႔ပဲ ဆည္းလည္းသံေလးေတြကုိၾကားရတာဟာ ရင္ကုိေအးခ်မ္းသြားပါတယ္။ ဘုရား၀န္းထဲက ေရွးေဟာင္းဘုရားျပိဳပ်က္ေနတာေတြကို ျပဳျပင္ေနတာကိုလဲ ေတ႔ြခဲ့ရပါတယ္။ဟိုးအရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လာတုန္းကထက္ ပိုတုိးတက္လာပါတယ္။ ဘုရားရဲ့ လံုျခံဳေရးအတြက္ ပအို၀့္ စစ္တပ္က တာ၀န္ယူထားတာကုိေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားဖူးေတြအဆင္ေျပဖုိ႔ အိမ္သာေတြကိုလဲ ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီကေနအျပန္မွာေတာ့ မုိးေလ၀သကလဲ ေကာင္းေနပါတယ္။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေငးေမာရင္းနဲ႔ သဘာ၀အလွေတြကို တ၀ၾကီးခံစားခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ကုိေတာ့ ညေနပုိင္း ၆ နာရီေလာက္မွာျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးမွာ ညအိပ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး တည္းခိုခန္းေတြ လုိက္ရွာၾကပါတယ္။ ျမိဳ႔ထဲမွာပဲ တည္းခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ျမိဳ႕ေတာ္တည္းခိုခန္းကုိ သြားေမးၾကပါတယ္။ အဲဒီေနရာက လမ္းမတန္းျဖစ္သလို ေစ်းဆုိင္ေတြ စတုိးဆုိင္ေတြနဲ႔ စည္းကားလုိ႔ ၾကီးၾကီးေမတုိ႔က ညဘက္လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေကာင္းတယ္ ဆုိၿပီး ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းတုိ႔ခရီးသြားေတာ့ အိမ္ကကုိးကြယ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးတပါးကုိ ပင့္သြာတာေၾကာင့္ အဆင္မေျပျဖစ္သြားပါတယ္။ တည္းခုိခန္းပိုင္ရွင္က လူမ်ိဳးျခားျဖစ္ေနေတာ့ လက္မခံပါဘူး။ ၿပီးေတာ့လဲ ဘုန္းၾကီးနဲ႔ တည္းခိုခန္းမသင့္ေတာ္ပါဘူးဆုိၿပီး ေတာင္ၾကီးအမွတ္ ၄ အထက္တန္းေက်ာင္းနားက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိ သြားေမးလိုက္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတပါးတည္း ညအိပ္တည္းခုိခြင့္ေတာင္းတာပါ။ အဲဒီက ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးကလည္း ဘုန္းၾကီးတပါးတည္းမဟုတ္ဘူး အားလံုးပဲ ဒီမွာတည္းပါဆုိၿပီး ဧည့္သည္လာရင္တည္းဖုိ႔ ေနရာလုပ္ေပးပါတယ္။ အစကေတာ့ ႏွင္းတုိ႔က တည္းခိုခန္းမွာတည္းမယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိ ေက်ာင္းမွာတည္းခိုင္းမယ္ ဆုိၿပီးစီစဥ္ထားတာပါ။ ဘုန္းဘုန္းကလည္း မေရာက္ဖူးတဲ့အရပ္မုိလို႔ တစ္ပါးတည္းေတာ့ မထားခဲ့ပါနဲ႔ဆုိတာနဲ႔ အားလံုးပဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက စီစဥ္ေပးတဲ့အခန္းမွာ ညအိပ္လိုက္ပါတယ္။ မနက္က်ေတာ့ အေစာၾကီး ေတာင္ၾကီးက ျမစိမ္းေတာင္ေပၚကုိ ကားနဲ႔တက္ပါတယ္။ အရင္ခပ္ငယ္ငယ္က ျမစိမ္းေတာင္ကုိ တက္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းနဲ႔ အခုျမင္ကြင္းက တျခားစီပါပဲ။ အခုေတာ့ အရမ္းကုိတုိးတက္ေနသလို ေတာင္တက္လမ္းေဘး ၀ဲယာက အိမ္ေတြဆုိတာကလည္း တကယ္ကုိပဲ ေနခ်င္စရာ အိမ္ျခံအက်ယ္ၾကီးေတြနဲ႔ ပန္းခင္းေတြနဲ႔ လွပါတယ္။ ေတာ္ရံုပိုက္ဆံရွိရံုနဲ႔ေတာ့ အခုလုိ မေနနုိင္ပါဘူး။ အဲလိုေတြ အားက်ေငးေမာရင္းနဲ႔ ေတာင္ေပၚကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ ျမစိမ္းေတာင္ ဘုရားကေတာ့ အရင္လုိပါပဲ မေျပာင္းလဲပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရင္တုန္းက မေတြ႔ခဲ့တဲ့ နဂါးရံုဘုရားေတြ တျခားေစာင္းတန္းေတြနဲ႔ ပိုၿပီး တုိးတက္လာပါတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ကုိ ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းကလဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ အရင္တုန္းက ေတာင္ၾကီးရဲ့ ျမိဳ႕အေနအထားက အခုေလာက္ထိ မက်ယ္ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဘယ္ေနရာကိုၾကည့္ၾကည့္ တုိက္ေတြနဲ႔ ျမိဳ႕ကလည္း အက်ယ္ၾကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။
ေတာင္ေပၚကေန ျပန္ဆင္းလာေတ့ာ မနက္စာစားၾကမယ္ဆုိၿပီး ဘယ္မွာစားမလဲဆုိေတာ့ မာမားက စ၀္စံထြန္းေစ်းမွာ သြားစားမယ္။ ႏွင္းတုိ႔လဲ ေရာက္ဖူးေအာင္ ေခၚသြားမယ္ဆုိၿပီး သြားၾကပါတယ္။ ေစ်းထဲကုိေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး တုိ႔ဖူးေႏြးစားလုိက္ၾကပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးမွာကေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေတြကုိ ေတြ႔ခဲ့ရသလို ဘုရားပန္းေတြဆုိတာကလည္း တကယ္ကုိလွပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးဘက္ကုိ ေနခ်င္တယ္ဆုိတာကေတာ့ အဲဒါေတြေၾကာင့္ပါပဲ။ ႏွင္းတုိ႔သြားတဲ့အခ်ိန္က ၆ လပိုင္းဆုိေပမယ့္ အပူခ်ိန္က ၂၀ ေက်ာ္မွာပဲရွိတဲ့အတြက္ ႏွင္းအေနနဲ႔ကေတာ့ သေဘာက် အၾကိဳက္ေတြ႔မိပါတယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္းက ပူတယ္အိုက္တယ္ဆုိၿပီး တခ်ိန္လံုးညည္းတြားလာခဲ့သမွ် အခုေတာ့ သေဘာက်ေနမိပါတယ္။ ထုိင္၀မ္က ရာသီဥတုနဲ႔ သိပ္မကြာလို႔ပါ။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိျပန္သြားၿပီး ပစၥည္းေတြသိမ္းဆည္းၾကပါတယ္။ တုိက္တိုက္ဆုိင္ဆို္င္ပဲ အဲဒီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ေတာင္ေပၚမွာ တရားစခန္းေဆာက္ေနတယ္လို႔ သိရေတာ့ မာမားက အလွဴေငြထည့္ခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ မာမားသေဘာက် ထည့္လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္တခါလာရင္လဲ အခုလုိပဲ လာတည္းဖုိ႔ ေက်ာင္းကဘုန္းၾကီးေတြက ေျပာလိုက္သလို တန္ေဆာင္တုိင္လာမယ္ဆုိရင္ တည္းဖို႔အခန္းခ်န္ထားမယ္။ ဖုန္းၾကိဳဆက္လုိက္ပါလုိ႔လဲ မွာလုိက္ပါတယ္။ ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တိုင္ကိုေတာ့ အခါအခြင့္သင့္ရင္ သြားပါဦးမယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြကုိ အလွဴေငြကပ္ၿပီးတာနဲ႔ ဖြာဖြားက ဦးေလးအငယ္ေနတဲ့ ရပ္ေစာက္ကုိ သြားမယ္ဆုိတာနဲ႔ ရပ္ေစာက္ကုိ ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။
Friday, 2 October 2009
သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔
Monday, 28 September 2009
FACEBOOK နဲ႔ ကၽြန္မ
Saturday, 26 September 2009
ရင္ေမာမိတယ္
ကုိယ္ေမွ်ာ္လင့္တာ ျဖစ္လာပါ့မလားလုိ႔ ေမွ်ာ္ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြရယ္
လူတေယာက္ကုိ ေစာင့္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ေတြရယ္
ဒီအခ်ိန္ေတြမွာ တကယ္ကုိ ရင္ေမာရပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ေစာင့္စားေနရတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လုိျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ေျပာျပရခက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ဘာမွမသိရတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ ရင္တခုလံုး ပူပင္ေနပါတယ္။ ရင္ပူတယ္ဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္က ဒါမ်ိဳးကုိ ေျပာတာျဖစ္မယ္။ ဘယ္သူမွမသိပဲ ကုိယ့္တေယာက္ထဲျဖစ္ေနတာဆုိေတာ့လဲ ဘာမွမလုပ္တတ္ဘူး။ သိေအာင္လုပ္လုိ႔ရရင္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ပစ္လုိက္ခ်င္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဘယ္လုိမွ လုပ္မရေတာ့ ပိုဆုိးေနတယ္။ ကုိ္ယ္လုပ္လုိက္မွ ရလဒ္ကဆုိးေနရင္ ဘယ္လုိမွခံစားနုိင္မွာမဟုတ္လုိ႔ပါ။ အေတြးေတြနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ မ်က္ရည္ေတြကို အေဖာ္ျပဳလုိ႔ ဒီလိုပဲ ေမွ်ာ္ေနရပါတယ္။
ဟိုသြားဒီသြား
Thursday, 24 September 2009
လူ႔အလို နတ္မလုိက္နုိင္
Sunday, 20 September 2009
တုိ႔ မိန္းကေလးမုိ႔ လွခ်င္တယ္
Saturday, 19 September 2009
မေျပာပဲမေနနုိင္ေပါင္
အခုလဲ စိတ္ထဲမွာ မေျပာပဲကုိ မေနနုိင္ေတာ့လုိ႔ ေျပာလိုက္မိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ အြန္လိုင္းသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို အြန္လုိင္းအျမဲမသံုးဖို႔ေျပာလိုက္မိပါတယ္။ သူကလဲ ႏွင္းစိတ္ကုိသိလုိ႔ စိတ္မဆုိးပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းက အလုပ္တဖက္နဲ႔ အားတဲ့အခ်ိန္မွာ အြန္လုိင္းလာလာသံုးတတ္ပါတယ္။ သူဘာေတြလုပ္တယ္ဆုိတာကုိ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းဆုိေတာ့ ေျပာျပတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူက အလုပ္ထဲမွာ ဖိအားေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ စိ္တ္ထြက္ေပါက္အျဖစ္ လာသံုးတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းအျမင္မွာေတာ့ စိတ္ထြက္ေပါက္လို႔ မထင္ပါဘူး။ သူ႔မွာ အျပင္ကသူငယ္ခ်င္းေတြ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြရွိတယ္။ ကုိယ့္နုိင္ငံမွာ ကုိယ္ဘာပဲလုပ္ခ်င္ခ်င္ လုပ္နုိင္ပါတယ္။ အြန္လုိ္င္းကုိလာၿပီး စကားေတြေျပာေန ခ်က္တင္ေတြ လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အြန္လိုင္းသံုးခပုိက္ဆံကုန္ေနတဲ့အျပင္ ျပန္မရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ေတြလဲ ကုန္သြားပါတယ္။ မသံုးနဲ႔လို႔ မေျပာပါဘူး။ အြန္ုလိုင္းသံုးတတ္တဲ့သူအခ်င္းခ်င္း ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အြန္လုိင္းဆုိတာက သံုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာသံုးျဖစ္မယ္ဆုိတာ မေသခ်ာပါဘူး။ တခါတေလ သံုးၿပီးသြားမွ ဟယ္ အခ်ိန္ေတြ အဲေလာက္ေတာင္ ကုန္သြားၿပီဆုိၿပီး သံုးၿပီးမွ ႏွေမ်ာသြားတာပါ။