ဒီေန႔ အလုပ္ကအျပန္ အထက္တန္းေက်ာင္းေရ့ွေရာက္ေတာ့ တူညီ၀တ္စံုေလးေတြနဲ႔ ေက်ာင္းဆင္းလာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသူေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသူ ဘ၀ကို ျပန္သတိရမိတယ္။ ျပန္ေတြးမိတိုင္းလည္း အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။ သူငယ္တန္းကေန ၆ တန္းေလာက္အထိကို နယ္ၿမိဳ႕ွေနခဲ့တယ္။၇ တန္း တက္မယ္ဆိုေတာ့ မိသားစုလိုက္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာၾကေတာ့ ရန္ကုန္မွာပဲ အလယ္တန္း အထက္တန္းကို တက္ခဲ့တယ္။ ေနတာက ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနေပမယ့္ ဒဂံု ၁ မွာမတက္ခ်င္ဘူး လသာ ၂ မွာပဲတက္မယ္ဆိုၿပီး မိဘေတြကို ပူဆာတာနဲ႔ လသာ ၂ မွာ ၇ တန္းကေနၿပီး စတက္ခဲ့တယ္။ ၆ တန္းေလာက္အထိပဲ ေယာက်ာၤးေလးေတြနဲ႔ စာအတူတူ သင္ခဲ့ရတယ္။ ၇ တန္းကေနစၿပီး မိန္းကေလးေက်ာင္းမွာ ေနခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းမွာက မိန္းကေလးေတြၾကည့္ဆိုုေတာ့ ေနရတာ အရမ္းလဲလြတ္လပ္တယ္။ အားလံုးက ဆရာမေတြၾကည့္ အုပ္ခ်ဳပ္တာေလ။ ေက်ာင္းဆရာ ဆိုလို႔ ပန္းခ်ီသင္တဲ့ ဆရာပဲရွိတယ္။ မိ္န္းကေလးေတြၾကည့္ ဆိုေတာ့ ေယာက်ာၤးေလးလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကိုလဲ ဒီမိန္းကေလးေတြကပဲ လုပ္ၾကရတယ္။ ေရခပ္တာ သစ္ပင္စိုက္တာက အစေပါ့။ ေယာက်ာၤးေလးမရွိေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ ေယာက်ာၤးဆန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြက သူတို႔ိ သေဘာက်တဲ့ ေကာင္မေလးေတြကို အခ်စ္ေတာ္ဆိုၿပီး ထားၾကတယ္။ ဒါကလည္း လသာ ၂ ရဲ့ ထူးျခားမႈေပါ့။ ေက်ာင္းမွာက ေက်ာင္းတက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္းတံခါးကို ပိတ္ထားလိုက္တာ ညေန ေက်ာင္းဆင္းမွပဲ ျပန္ဖြင့္ေပးတာ။ ေက်ာင္းလာတက္ရင္ သနပ္ခါးလိမ္းလို႔ရေပမယ့္ ပါမွာ ပါးကြက္မကြက္ရဘူး။ နားကပ္ နဲ႔ လက္စြပ္ ကလြဲၿပီး တစ္ျခားေရႊထည္ေတြလဲ မေပး၀တ္ဘူးေလ။ လသာ ၂ ေက်ာင္းထြက္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ တစ္ခ်ိဳ႕က အကဲေတြ။ အစြာေလးေတြလို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကိုယ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းဆိုေတာ့လဲ အဲလိုမထင္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသူေတြၾကည့္ဆိုေတာ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုေနထိုင္တတ္တာပဲ ရွိတာပါ။ ကဲတယ္လို႕ ထင္မိခ်င္လည္း ထင္ေလာက္တယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သြက္သြက္လက္လက္ေတြ ၾကည့္ပဲကိုး။ ေယာက်ာၤးေလးမရွိေတာ့လဲ ေနရတာ ပိုလြတ္လပ္တယ္ေလ။ မူလတန္းေက်ာင္းသူဘ၀ထက္ အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူဘ၀ေလးကို ပိုသေဘာက်တယ္။ ပိုလဲေပ်ာ္မိတယ္။ ျပန္ေတြးလိုက္တိုင္းလဲ ေက်ာင္းျပန္တက္ခ်င္တယ္။
No comments:
Post a Comment